ΥπόθεσηH Claire συνάντησε τον Ray σε ένα coctail party στο Ντουμπάι και αμέσως κατέληξαν στο κρεβάτι μαζί για να τον αναισθητοποιήσει αμέσως μετά αυτή και να του κλέψει κάτι σημαντικά έγγραφα που είχε στη διάθεσή του. Χρόνια αργότερα ξανασυναντιούνται στη Νέα Υόρκη και ανακαλύπτουν τυχαία ότι είναι αναγκασμένοι να συνεργαστούν γιατί εργάζονται ως κατάσκοποι του ίδιου εργοδότη. ... Ή μήπως δεν έχουν έτσι τα πράγματα;
Αξιολόγηση
Duplicity, δηλαδή υποκρισία, διπλοπροσωπία, συμπεριφορά που όταν όλα μαρτυρούν ότι σημαίνει κάτι, εσύ υπέθεσε ότι μπορεί να σημαίνει το ακριβώς αντίθετο για να τη βγάλεις καθαρή ... γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει, ποιος καραδοκεί να στη φέρει στην επόμενη στροφή του δρόμου! Η ταινία μας βυθίζει με έναν ανώδυνο κινηματογραφικά τρόπο και κατά βάσει διαθέτοντας καλό χιούμορ στον "υπέροχο" κόσμο των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών ανταγωνιστικών βιομηχανικών κολοσσών και στην κατασκοπία των μεταξύ τους εμπορικών μυστικών, εκεί που το διακύβευμα είναι πάντα εκατοντάδες εκατομύρια ευρώ (δολάρια εν προκειμένω) ... εκεί που ποτέ δεν πρέπει να κάνεις το λάθος να εμπιστευτείς κανένα, ούτε καν την ίδια σου τη σκιά!
Πανέξυπνο σενάριο, (παρότι όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο - το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι είναι άλλωστε κλασσική μανιέρα τέτοιων ταινιών), που ευτυχώς δε βαραίνει για το ευρύ κοινό λόγω περιττών σεναριακών λεπτομερειών και που αξιοποιεί άριστα την ως φαίνεται πολύ καλή χημεία του πρωταγωνιστικού ζεύγους Roberts-Owen. Συμπαθητική η σκηνοθεσία του Tony Gilroy (υπογράφει και το σενάριο και τα καταφέρνει τελικά καλύτερα σε αυτόν τον τομέα) με ωραία εξωτερικά πλάνα (ιδιαίτερα στα υπερχλιδάτα ξενοδοχεία που επισκέπτεται η κάμερα του), με μια ηθελημένα ατμόσφαιρα αλά James Bond και με μια μουσική υπόκρουση που αν και δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, εντούτοις ταιριάζει το νεύρο της στο ρυθμό της ταινίας! Ό,τι πρέπει για μια ευχάριστη βραδιά στο σινεμα δηλαδή!
3 σχόλια:
Symfwnw sta perissotera, ki egw ena 7 tha tou evaza sto peripou! Oreo didymo pantws me treli ximeia! Xairomai pou todame mazi;-)
Kalo mesimeri
Μια χαρά βλεπόταν. Και την τσαχπινιά στο σενάριο την είχε και την αισθητική μαρτίνι-ελιά στην έχτιζε και το δίδυμο γιόμιζε με σταριλίκι την οθόνη. Πόσο τέλεια όμως η αρχική σκηνή με το σλόου μόσιον στο αεροδρόμιο;
Για το ''DUPLICITY'',απ' όλους τους φίλους μου -κι έχω κάποιους σχετικά σινεφίλς !- που το είδαν άκουσα πως έχει "υπερβολικά πολύπλοκο σενάριο, γεμάτο τόσες πολλές μεταλλαγές ρόλων, που τελικά α π ο τ υ γ χ ά ν ει" .
Έτσι συνεισφέροντας στον πλούτο των Σινεκριτιικών θα σας μιλήσω, με την άδειά σας φυσικά, για το φιλελληνικό (!) Πολιτικό Τούρκικο φίλμ, που έκοψε 600.000 εισ/ρια στην Τουρκία ήδη (δημοφιλές, χριστέ και κύριε !), το
"ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ"
(έρωτας δίπλα στο Ανθελληνικό Πογκρόμ κατά της Ελλην. Μειονότητας Κωνστ/πόλεως, ''Σεπτεμβριανά'', του 1955''):
"H σκηνοθέτις Γκιριτιλίογλου δεν φτάνει την ολιγάριθμη ελίτ των σημερινών Τούρκων σκηνοθετών. Ελίτ, που παίρνει βραβεία στα διεθνή σινε- Φόρουμς.
Γιατί ;
Γιατί η πλοκή είναι πρωτόγονα απλή, πολλές φορές ...γραφική, ή λαϊκή. Νομίζεις ότι, με τον αφελή συναισθηματισμό τύπου 1970 μπροστά σου, ξαναβλέπεις τις Τούρκικες λαικές, (α-λά Ξανθόπουλο ή Κούρκουλο...) κι αισθηματικές ταινίες : που κατέκλυζαν επί ....Χούντας (!) την τότε ελληνική σινε αγορά (1972-1975) : το περίπαθο παίξιμο με ...σπαραχτική μουσική, όλο πάθος, μιάς Χιούλια Κοτσγιγίτ, μιάς Τουρκιάν Σοράϋ, (τί πάμε και θυμούμαστε τώρα...), μιάς ντίβας Εντβίζ Φενέκ ...
Ωστόσο το συναίσθημα είναι ειλικρινές, η σκληρή πολιτική ατμόσφαιρα των Γκρίζων Λύκων και τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και Παρακρατικών αποδίδεται με αληθοφάνεια, οι οικογένειες των Τούρκων παρακρατικών ηγετών εμπλέκονται στα έκτροπα με έντιμη αυτοκριτική, ο ήρωας βασανίζεται απ' τους ανομολόγητους έρωτες και τις προδοσίες του...
Διστάζεις να θέσεις την έντιμη αυτή ταινία ανάμεσα στα Σινερομάντζα τύπου 1970 (Μάρθας Βούρτση ας πούμε- "Αγάπησα και πόνεσα", "Η τιμή μιάς ορφανής" κτλ.) ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΤΙ ΣΗΚΩΝΕΙ ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΟ ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΦΩΣ, έστω και μετά 54 χρόνια : τα ανελέητα Σεπτεμβριανά του 1955, την σκληρή τύχη της μειονότητας των Ελλήνων της Πόλης, μ' αφορμή τις τότε ΕλληνοΤουρκικές Κοινοτικές αιματηρές συγκρούσεις. Συγκρούσεις, που άρχισαν με την διαμάχη της νεόκοπης τουρκικής εθνικιστικής οργάνωσης ΤΜΤ του Ντενκτάς σε απάντηση της ελληνοκυπριακής εθνικής αντάρτικης ΕΟΚΑ των Γρίβα Διγενή-Αυξεντίου-Λυσσαρίδη- Ευαγ.Παλληκαρίδη κι άλλων αντιστασιακών του 1953-1955. Ενάντια στον Αρμοστή Χάρτινγκ της Εγγλέζικης αποικιοκρατίας αλλά και για ''ένωση με την Ελλάδα'', ή για ''ένωση με την Τουρκία'', ή για ίδρυση ανεξάρτητου Κυπριακού αδεσμεύτου κράτους,(=μεταστροφή Μακαρίου), κινήματα που συνεχίζονται ως τα σήμερα... Πρβλ. σχέδιο Κόφι Ανάν κτλ Η Ζωντανή Ιστορία είν' εδώ !
{ Ι σ τ ο ρ ί α , που δυστυχώς συνεχίστηκε μ' αιματηρές παραστρατιωτικές και στρατιωτικές ενδοΚυπριακές συγκρούσεις -και τοπικές εθνοκαθάρσεις,- μ' α μ ο ι β α ί α ευθύνη, είν' αλήθεια,- των ετών 1963. 1965, 1967 κι εν τέλει 1974...}
Το ανελέητο ασπρόμαυρο φωτογραφικό αρχείο που, έ ν τ ι μ α και θ α ρ ρ α λ έ α , η φωτισμένη σκηνοθέτιδα, πετάει σαν γροθιά στο τέλος της ταινίας , δείχνει στις 600,000 τούρκους θεατές που είδαν πρόσφατα την ταινία στην Τουρκία,-και σ' εμάς τώρα,- τα ίδια τα βάναυσα έκτροπα των ''Γκρίζων Λύκων'' και του αφηνιασμένου λαϊκού πλήθους μετέπειτα, για την "KRYSTALLNACHT" αυτήν, σε βάρος της Ελληνικής αθώας μειονότητας της Κων/πόλεως. Όλη η Π ο λ ι τ ι κ ά χρωματισμένη πλοκή της αισθηματικής και κοινωνικής αυτής ταινίας, ανεβάζει την αξία της παλαιομοδίτικης σκηνοθετικής προσπάθειας σε ημιντοκουμενταρίστικη μαρτυρία.
Καλή μαρτυρία.Σέ συζητήσιμο, ξεπερασμένο πλήν έντιμο, σκηνοθετικό περιτύλιγμα."
KOSTAS TRENT
Δημοσίευση σχολίου