Δεκεμβρίου 21, 2010

Ο λόγος του Βασιλιά (2010) (9 1/2 στα 10)


Υπόθεση
Η ιστορία της ανόδου στο βρετανικό θρόνο παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου του Βασιλιά Γεωργίου του 6ου, το πρόβλημα ομιλίας του και η προσωπική σχέση που ανέπτυξε με το λογοθεραπευτή του.

Αξιολόγηση
Βασισμένο στην ιστορία της απρόσμενης ανόδου στην εξουσία του βρετανικού θρόνου του Βασιλιά Γεωργίου του VI, πατέρα της σημερινής βασίλισσας Ελισάβετ, η ταινία του Tom Hooper εστιάζει στις μικρές, καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής των ηρώων του. Η προφανής στόχευση είναι να αναδειχθεί το ανθρώπινο πρόσωπο πολύ αγαπημένων προσώπων της βασιλικής οικογένειας της Μ. Βρετανίας όπως ήταν η βασιλομήτωρ Ελισάβετ και ο Βασιλιάς Γεώργιος VI, σύμβολο αντίστασης του βρετανικού λαού κατά των ναζιστών Γερμανών (όταν βομβαρδιζόταν το Buckingham Palace βρισκόταν εκεί και δεν το εγκατέλειψε καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, σε αντίθεση με κάτι άλλους "Έλληνες" συγγενείς της βρετανικής βασιλικής δυναστείας!).

Μέσω της επικέντρωσης σε ένα ελάττωμα του Βασιλιά Γεωργίου VI, το γεγονός δηλ. ότι τραύλιζε, ο Hooper κατορθώνει να φέρει στο φως πολλές πτυχές του χαρακτήρα του κεντρικού ήρωά του και απομυθοποιώντας τον να τον εξυψώσει σε ακόμα ψηλότερα βάθρα! Τον σκιαγραφεί ως έναν άνθρωπο με εξαιρετική συναίσθηση των καθηκόντων του, ως άνθρωπο που αυτοσαρκάζεται και διαθέτει καλή αίσθηση του χιούμορ, ως άνθρωπο απλό που δεν κολλά στους τύπους, και δεν διστάζει να δείξει έμπρακτα τη μεταμέλειά του όταν σφάλει και την ευγνωμοσύνη του εκεί που ευνοείται. Παράλληλα η βασιλομήτωρ Ελισάβετ, η αγαπημένη γιαγιά των τελευταίων δεκαετιών στη Μεγάλη Βρετανίας (απεβίωσε το 2002 σε ηλικία 101 ετών) σκιαγραφείται ως ένας εξαιρετικά προσιτός άνθρωπος, έξυπνη, τρυφερή, ευαίσθητη, άριστη γνώστης του ρόλου της ως συζύγου και μητέρας βασιλέων.


Το King's Speech είναι συνολικά μια άρτια παραγωγή σε όλα τα επίπεδα: καλογραμμένο σενάριο, φωτογραφία, σκηνοθεσία, κοστούμια να σε μεταφέρουν άριστα στην ατμόσφαιρα της εποχής, εξαιρετικές επιλογές κλασσικής μουσικής, όλα αλάνθαστα και ρυθμισμένα να δουλεύουν στην εντέλεια! Θα σταθώ ιδιαίτερα στην εμπνευσμένη επιλογή ηθοποιών (όλα τα βραβεία στο casting!) για να εκφράσω το θαυμασμό μου για τη σκηνοθετική καθοδήγηση των ηθοποιών και τις σπουδαίες πραγματικά ερμηνείες ειδικά από τον Colin Firth, την Helena Bonham Carter και το Geoffrey Rush!

Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, που θα κυριαρχήσουν σίγουρα στα ερχόμενα βραβεία Όσκαρ και που σίγουρα δεν πρέπει να παραλείψετε να απολαύσετε στη μεγάλη οθόνη!

4 σχόλια:

Philip Winter είπε...

Συγχαρητηρια για το μπλογκ σου! Πολυ ενδιαφερουσες αποψεις, με τις περισσοτερες συμφωνω.
Πολυ δυνατο δραμα με κωμικες πινελιες "Ο ογος του Βασιλια" ειναι ο,τι καλυτερο ειδα το 2010. Το σεναριο στιβαρο και οι ερμηνειες των Φερθ και Ρας ειναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ (ειδικα του τελευταιου). Αψογη η σκηνοθεσια, η φωτογραφια, τα σκηνικα και τα κοστουμια.
9,5/10 και εγω!

europanos είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που συμφωνούμε για την ταινία, είναι από τις καλύτερες της σεζόν.

Ανώνυμος είπε...

Kαλή Χρονιά και γερές νέες κριτικές Κε Σινελαγγεμένε.Γι' ακόμα καλύτερη παρουσίαση των ταινιών, απ' την ήδη καλή που κάνεις ως τα τώρα.



Η ταινία είναι εξαιρετικά καλά σκηνοθετημένη, με την καθοδήγηση των ηθοποιών σχεδόν...θεατρική, . Τό άψογο, τυπικό, αψεγάδιαστο, στύλ του Βρεττανικού φλέγματος, η ακαμψία των Βασιλικών τύπων πουείχαμε δεί σε άλλο φίλμ με την έξοχη Έλεν Μίρεν και την Τζούντυ Ντέντς στην υπηρεσία της Αυτού Μεγαλειότητος κττ, οι επιβλητικές αίθουσες του παλαιομοδίτικου Βρεττανικού συμβόλου εξουσίας, το Μπάκιγκχαμ, -ο σκανδαλώδης , για τα Βρεττανικά ήθη, τρόπος ζωής -έρωτες κττ του πρωτότοκου Εδουάρδου εξαιτίας του έρωτά του και των...θνητών νομικών εμποδίων για στέψη,-1936-, αποδίδονται πειστικά. Λείπουν φυσικά οι δραματικές που αποφάσιζαν για την τύχη του βρετταν. έθνους και της αυτοκρατορίας του κττ. ρεαλιστικές σκηνές με την Πολιτική, λ.χ. τις Υπουργικές αντιδράσεις-δημοσιογραφικός σάλος-αντεγκλήσεις στη Βουλή των Λόρδων κττ. Ίσως γιατί ο Βασιλιάς ήταν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής, ένα Ταμπού, ζωντανό...άγαλμα για τους λαούς της αυτοκρ/ρίας, στην ουσία.

Εκπληκτικός ο Φέρθ, θύμιζε λίγο λ.χ. το ''ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΟΥ ΠΟΔΙ'' /αρχές δεκαετίας 1990... με τον αντίστοιχα ικανό άλλο ηθοποιό, που μου διαφεύγει το όνομα . Ο Τζέφρυ Ρ ά ς, θεατρική αξία, αθάμπωτη, στο διάβα του θρόνου ( 'Ο Πιανίστας'' -στο περίπου -παραγνωρισμένο ταλέντο, που βρίσκει το δρόμο του , ταινία επίσης δεκαετίας τουλάχιστον), η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, ταλαντούχα, ήδη απ' την ''Επιστροφή στο Χάουαρντς Έντ'',-1991-...
Επιβλητικός ο θεατρικός άντρας Τίμοθυ Σ π ώ λ ['''Μυστικά και ψέμματα'', ''Σαρκική σχέση'' και άλλα, ] αποκάλυψη στον λιγόλεπτο-δυστυχώς- ρόλο ρόλο του δυναμικού και αξεπέραστου ρήτορα κι αρχηγού της αυτοκρ/ρίας μετά ως τη νίκη, Τσώρτσιλ Ουίνστον. [Καί θάταν έξοχη η ανάπτυξη της αντίθεσης του επιβλητικού και δαιμόνιου Τσώρτσιλ με τον φοβισμένο/τραυλίζοντα Δούκα, σ' αντιπαράθεση, άν τόθελε ο σεναρίστας...Ήταν όμως εκπληκτική η ολιγόλεπτη πάλι, - δυστυχώς ! - αντιπαράθεση με τη δαιμονική ρητορικής εμφάνιση του- ''μανούλα σ' αυτά''-, Α. Χίτλερ.] Ακόμα η επιλογή του ξερακιανού, σαν...πτηνού, ''πρωθ/ργού του Μονάχου'', Νέβιλ Τσάμπερλαιν, ακριβής & προσεγμένη κττ.

Έλειψε όμως η μέχρι το βάθος κι οδυνηρή έρευνα στο βασανισμένο Υ π ο σ υ ν ε ί δ η τ ο - ασυνείδητο και στην πατρική καταπίεση του τραυλού θύματος, του Δουκός της Υόρκης , -εξαιτίας ακριβώς της ''...αυτοκρατορικής ''αντιπαιδαγωγικής εκπαίδευσης'' - φοβίας , το τραύλισμα, βλέπετε...[ Πιθανότατα της αυταρχικής πατρικής εξουσίας και της σύγκρισης μ' αυτήν κττ] - Ο Σιγισμούνδος [Σίγκμουντ] Φ ρ ό υ ν τ πανταχού παρών, σ' όλο το έργο. Πλήν, απ' όλα τα ανθρώπινα όντα, μόνο οι ...Ιερείς κι οι Βασιλείς είναι ανεπίδεκτοι Ψ υ χ α ν ά λ υ σ η ς (Βίλχ. Ράιχ).

Έτσι η όλη εκτύλιξη της πλοκής, αρκετές φορές καταντά ένα ανιαρό μάθημα '' περί αντιμετώπισης τραυλίσματος και της υπεροψίας κι απώθησης παιδικών τραυμάτων του υποσυνειδήτου από ανώτατον μέλος της Αυτοκρατορικής Οικογενείας''. Γιαυτό και τα συνεχώς χιουμοριστικά -ορχηστρικά- σκιρτήματα της μουσικής του Φίλμ. Μόνο στον Βασιλ. λόγο κηρύξεως του πολέμου, η μουσική γίνεται έξοχα σοβαρή. Γενικά το έργο θα μπορούσε να εμπλουτιστεί και με άλλα εξωτερικά γυρίσματα και γεγονότα, έξωθεν του ασφυκτικού βασιλικού Οίκου και του λογοθεραπευτή. Εδώ είναι η κύηρια αδυναμία του. Γιατί να μήν φτάνει τις 2.30 ώρες , αλλά με διαφορετική, περισσότερη δράση και είσοδο κι άλλων ηρώων, κι εμπλουτισμένη πλοκή ;

Φιλικά,
ΚOSTAS ΤRENT

Θοδωρής Λέννας είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.