Υπόθεση
Σε ένα γυμνάσιο στα φτωχικά προάστια του Παρισιού οι καθηγητές παλεύουν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους σε παιδιά μάλλον όχι τόσο δεκτικά! Ανάμεσά τους ένας φιλόλογος προσπαθεί να τα πλησιάσει τηρώντας ευαίσθητες ισορροπίες και δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του να εντάξει ακόμα και τα πιο αντιδραστικά στοιχεία από τους μαθητές ομαλά στο σύνολο της τάξης.
Αξιολόγηση
Πραγματικά δε θα μπορούσε να βρει πιο πετυχημένο τίτλο για τη νέα του ταινία ο Γάλλος Laurent Cantet μιας που το Entre les murs είναι γυρισμένο αποκλειστικά ανάμεσα στους τοίχους ενός σχολείου. Με μια άκρως αληθοφανή-ντοκιμαντερίστικη προσέγγιση στην οπτική της (χωρίς φυσικά να αποτελεί ντοκιμαντέρ) η ταινία, που απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα του φετινού φεστιβάλ των Καννών (είχε 21 χρόνια να κερδίσει η Γαλλία το μεγάλο βραβείο), αποτελεί ένα δυνατό σχόλιο τόσο για τη σημερινή κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος της Γαλλίας βάζοντας το δημόσιο σχολείο στο επίκεντρο, όσο και για τη διαπολιτισμική συνύπαρξη στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Αν και από την ταινία μοιάζει να λείπει κάτι, που να την κάνει περισσότερο συγκινητική όπως για παράδειγμα ήταν το -τελείως άλλης όμως φιλοσοφίας- Dead Poets Society (να φταίνε άραγε γι' αυτό η παντελής απουσία μουσικής και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί ή μήπως είναι η έμφαση στο ρεαλισμό και η "κλειστοφοβική" σκηνοθετική του προσέγγιση;), εντούτοις οι διάλογοι, οι συγκρούσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών, οι ανησυχίες των παιδιών και τα άγχη των καθηγητών τους, συνολικά όλα τα θέματα που θίγει την καθιστούν πολύ ενδιαφέρουσα να την παρακολουθήσει κάποιος και σίγουρα δίνει αρκετή τροφή για σκέψη με ένα πολύ άμεσο κινηματογραφικό τρόπο!
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας François Bégaudeau
στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του οποίου βασίστηκε η ταινία!
Η μεγάλη όμως αρετή της ταινίας, και αυτή που ενδεχομένως της χάρισε και το Χρυσό Φοίνικα, είναι, νομίζω, το ότι ο Cantet σε καλεί να πάρεις διαρκώς θέση για το ποιος έχει δίκιο, οι καθηγητές ή τα παιδιά και ως θεατής μπαίνεις διαρκώς σε σκέψη για το πως θα συμπεριφερόσουν εσύ αν ήσουν στη θέση κάποιου από τους ήρωες της ταινίας! Και αυτό το πετυχαίνει η ταινία χωρίς να γίνεται διδακτική ή να παίρνει θέση πολλές φορές, αλλά δείχνοντας σου διαρκώς τα προβλήματα, τις σκέψεις και τα κίνητρα των πράξεων όλων των πρωταγωνιστών της ταινίας χωρίς να σου δώσει στοιχεία για την εξωσχολική ζωή τους, χωρίς η κάμερα να βγει λεπτό εκτός του σχολείου!
Σε ένα γυμνάσιο στα φτωχικά προάστια του Παρισιού οι καθηγητές παλεύουν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους σε παιδιά μάλλον όχι τόσο δεκτικά! Ανάμεσά τους ένας φιλόλογος προσπαθεί να τα πλησιάσει τηρώντας ευαίσθητες ισορροπίες και δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του να εντάξει ακόμα και τα πιο αντιδραστικά στοιχεία από τους μαθητές ομαλά στο σύνολο της τάξης.
Αξιολόγηση
Πραγματικά δε θα μπορούσε να βρει πιο πετυχημένο τίτλο για τη νέα του ταινία ο Γάλλος Laurent Cantet μιας που το Entre les murs είναι γυρισμένο αποκλειστικά ανάμεσα στους τοίχους ενός σχολείου. Με μια άκρως αληθοφανή-ντοκιμαντερίστικη προσέγγιση στην οπτική της (χωρίς φυσικά να αποτελεί ντοκιμαντέρ) η ταινία, που απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα του φετινού φεστιβάλ των Καννών (είχε 21 χρόνια να κερδίσει η Γαλλία το μεγάλο βραβείο), αποτελεί ένα δυνατό σχόλιο τόσο για τη σημερινή κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος της Γαλλίας βάζοντας το δημόσιο σχολείο στο επίκεντρο, όσο και για τη διαπολιτισμική συνύπαρξη στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Αν και από την ταινία μοιάζει να λείπει κάτι, που να την κάνει περισσότερο συγκινητική όπως για παράδειγμα ήταν το -τελείως άλλης όμως φιλοσοφίας- Dead Poets Society (να φταίνε άραγε γι' αυτό η παντελής απουσία μουσικής και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί ή μήπως είναι η έμφαση στο ρεαλισμό και η "κλειστοφοβική" σκηνοθετική του προσέγγιση;), εντούτοις οι διάλογοι, οι συγκρούσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών, οι ανησυχίες των παιδιών και τα άγχη των καθηγητών τους, συνολικά όλα τα θέματα που θίγει την καθιστούν πολύ ενδιαφέρουσα να την παρακολουθήσει κάποιος και σίγουρα δίνει αρκετή τροφή για σκέψη με ένα πολύ άμεσο κινηματογραφικό τρόπο!
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας François Bégaudeauστο αυτοβιογραφικό βιβλίο του οποίου βασίστηκε η ταινία!
Η μεγάλη όμως αρετή της ταινίας, και αυτή που ενδεχομένως της χάρισε και το Χρυσό Φοίνικα, είναι, νομίζω, το ότι ο Cantet σε καλεί να πάρεις διαρκώς θέση για το ποιος έχει δίκιο, οι καθηγητές ή τα παιδιά και ως θεατής μπαίνεις διαρκώς σε σκέψη για το πως θα συμπεριφερόσουν εσύ αν ήσουν στη θέση κάποιου από τους ήρωες της ταινίας! Και αυτό το πετυχαίνει η ταινία χωρίς να γίνεται διδακτική ή να παίρνει θέση πολλές φορές, αλλά δείχνοντας σου διαρκώς τα προβλήματα, τις σκέψεις και τα κίνητρα των πράξεων όλων των πρωταγωνιστών της ταινίας χωρίς να σου δώσει στοιχεία για την εξωσχολική ζωή τους, χωρίς η κάμερα να βγει λεπτό εκτός του σχολείου!
2 σχόλια:
Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα... Ωστόσο δε νομίζω ότι λείεπι κάτι! Είναι μια ολοκληρωμένη ταινία!
Εξαιρετική και η υπόγεια υπονόμευση του δημοκρατικού συστήματος... όπου δάσκαλοι(εξουσία) με πενιχρή αυτοσυνείδηση κόβουν και ράβουν νόμους για τα παιδιά(πολίτες) των οποίων την πραγματική φύση επιμένουν να αγνοούν. Ενώ τέλος τα παιδιά, πλήρως αποπροσανατολισμένα, αποφεύγουν συστηματικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους ως μέρος του συνόλου!
Ναι, και όντως, σε βάζει συνέχεια στο τριπάκι να σκεφτείς τι θα έκανες στην θέση του ενός ή του άλλου, και κυρίως βέβαια του καθηγητή.
Δημοσίευση σχολίου