Δεκεμβρίου 04, 2007

Το όνειρο της Κασσάνδρας (2007) (8 1/2 στα 10)


Υπόθεση
Ο Τέρυ, υπάλληλος σε συνεργείο αυτοκινήτων στο Νότιο Λονδίνο λατρεύει το τζόγο και χωρίς καλά καλά να το καταλάβει βουτά τον εαυτό του στα χρέη. Ο αδερφός του Ίαν αδημονεί να αρπάξει την οποιαδήποτε ευκαιρία να αφήσει τη μικροαστή ζωή του δουλεύοντας στο εστιατόριο του πατέρα του και να ανοίξει τα επιχειρηματικά φτερά του στην Καλιφορνία. Όταν αποφασίζουν να καταφύγουν στον πλούσιο θείο της οικογένειας για να του ζητήσουν οικονομική βοήθεια, εκείνος τους ζητά ως αντάλλαγμα κάτι που θα τους θέσει ενώπιον δύσκολων διλημμάτων.

Αξιολόγηση
Σε ένα Λονδίνο εκπληκτικά σκηνοθετημένο, εκεί που βλέπεις το φως και νιώθεις ότι σε λίγο όλα θα αλλάξουν, ότι επίκειται καταιγίδα, ο Woody Allen δημιουργεί μια ατμόσφαιρα για τη νέα του ταινία ιδανική να αναδειχτούν τα ηθικά διλήμματα και οι συγκρούσεις γύρω από τις οποίες τυλίγει το μίτο της ιστορίας του. Υλικά του οι προκλήσεις του αύριο (που δε βλέπει τη στιγμή να «ξημερώσει» για τους τζογαδόρους της ζωής) να παλεύουν με τα βαρίδια που σε καθηλώνουν στο σήμερα, εν προκειμένω τις ηθικές αναστολές και τα ανθρώπινα πάθη.

Είναι αδυναμία να έχεις ηθικές αναστολές που σε εμποδίζουν να κατακτήσεις μια καλύτερη ζωή, συχνά αναγκαστικά εις βάρος άλλων, ή είναι κατάρα να υπερβαίνεις ανέξοδα τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ σωστού και λάθους; Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο θέτει ενώπιον των θεατών ο Γούντυ Άλλεν και τους καλεί εμμέσως να πάρουν θέση. Επιτρέπεται με άλλα λόγια στις τόσο ανταγωνιστικές μέρες μας να αφήνεις ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες; Κι αν όμως κάνεις δύσκολες επιλογές αψηφώντας τους θείους νόμους μήπως στη γωνία σε περιμένει κάποιος Θεός-Τιμωρός; Ο άθεος (πλην 73χρονος) Woody Allen φαίνεται ότι όπως και στο Match Point έτσι και εδώ γοητεύεται από αυτό το ερώτημα και χτίζει πάνω του σύγχρονες αρχαιοελληνικές τραγωδίες!

Αν και το πρώτο μέρος της ταινίας είναι λίγο αργό, εκ των υστέρων αποδεικνύεται απαραίτητο για να συστήσει τους πρωταγωνιστές μας από την καλή και την ανάποδη για να εξηγήσει έτσι τη μεταξύ τους σχέση και κυρίως τις επιλογές που οι μοίρα, ο Θεός ή απλά η ανθρώπινή τους φύση αργότερα -στην κλιμάκωση της τραγωδίας- θα τους καλέσει να κάνουν! Ένας εξαιρετικός Colin Farrell (και δε του φαίνεται, βρε παιδί μου!) και ένας εξίσου καλός Ewan McGregor αποδεικνύονται οι ιδανικοί πρωταγωνιστές για να ενσαρκώσουν τα διλήμματα και τις συγκρούσεις, ενώ η μουσική του Philip Glass (αν και όχι στις καλύτερες στιγμές του και εν πάσει περιπτώσει δεν ταιριάζει ένας Γκλας σε κάθε δραματική ταινία) ντύνει την ατμόσφαιρα με ένταση!

To Cassandra's Dream είναι μια καλογυρισμένη δραματική ταινία με πολύ ωραία ατμόσφαιρα που σε στιγμές φλερτάρει με το θρίλερ και με πινελιές Γουντϋαλενικού χιούμορ. Παρότι δεν εξηγεί ικανοποιητικά κάποια πράγματα αλλά τα αφήνει να εννοηθούν (πχ. το ιδιαίτερο δέσιμο των δύο αδερφών και η επιρροή του θείου στην οικογένεια), εντούτοις η ανάπτυξη των χαρακτήρων, το καλογραμμένο σενάριο, η πειστική χρήση στοιχείων αρχαίας τραγωδίας (προοικονομία, τραγικές ειρωνίες, ύβρις και πτώση των ηρώων) και οι δυνατές ερμηνείες μας δίνουν μια από τις καλύτερες ταινίες του αγέραστου Γούντυ Άλλεν!

3 σχόλια:

musicbug είπε...

Poly metrio ergo. OK, eixe stoixeia tragwdias alla ayto ti exei na leei? o Woody Allen exei xasei entelws tin empneysi tou kai ayti i tainia einai xaraktiristiko paradeigma. Ypnos sketos, aneyro senario, mono oi ermineies axizan.

revqueer είπε...

Κι εγώ ένα 6/10, κι αυτό χαριστικά! Θυμάσαι το crimes and misdemeanors; Ίδια περίπου θεματική αλλά κλάσεις ανώτερο έργο.

Rea είπε...

μουμπλε μενα ποτε δε μου πολυαρεσε ο Allen οποτε δε νομιζω να παω να το δω αυτο
κανα ντιβιντι κ πολυ του ναι :/