Jimmy's Hall (2014) (8 στα 10)

Υπόθεση

Η αληθινή ιστορία του James Gralton, του πρώτου Ιρλανδού, που οδηγήθηκε σε απέλαση από την πατρίδα του χωρίς δίκη και χωρίς προηγούμενή του ακρόαση και του ελεύθερου χώρου που είχε στήσει στον τόπο καταγωγής του, στον οποίο χώρο οι συγχωριανοί του απήλαυναν δωρεάν μαθήματα γλώσσας, χορού, μουσικής, πάλης κλπ και διασκέδαζαν χορεύοντας!

Αξιολόγηση

Η νέα ταινία του αειθαλούς βρετανού δημιουργού και ταγμένου σοσιαλιστή Ken Loach είναι εδώ για να μας θυμίσει ότι στις δύσκολες αλλά ενδιαφέρουσες εποχές που ζούμε η έβδομη τέχνη με τη μαζικότητα που τη διακρίνει έχει σημασία και να μιλάει πολιτικά και να μας κάνει να σκεφτόμαστε πολιτικά!

Στην ταινία πρωταγωνιστής είναι το κράτος που είναι αμείλικτο σε ανθρώπους που το αμφισβητούν και θέλει την παραδειγματική τους τιμωρία για να αποτρέπονται οι υπόλοιποι να πράττουν το ίδιο. Πρωταγωνιστής είναι κι η Καθολική εκκλησία, που αποτελεί το χειρότερο εχθρό απέναντι στις πράξεις αλληλεγγύης και στις ευκαιρίες μόρφωσης και διασκέδασης που προσφέρει το Jimmy's Hall. Ο ιερέας εκπρόσωπός της αντί να κηρύσσει την αγάπη, κηρύττει το μίσος, χειραγωγεί, ασκεί πολιτική, διχάζει, φιμώνει, διαπομπεύει, εξοντώνει. Πάντα στο όνομα του Χριστού. Πάντα χωρίς μετάνοια.

Η ταινία βρίθει πολιτικών μηνυμάτων που παρότι εντάσσονται σε ένα άλλο ιστορικό πλαίσιο, κάθε άλλο παρά ξεπερασμένα είναι. Για παράδειγμα τα λόγια του Jimmy στους χωρικούς που τους διηγείται πώς η απληστία οδήγησε στο κραχ του 29 και πώς αυτό εξαπλώθηκε από τη Νέα Υόρκη σε όλο τον πλανήτη αποτελεί έμμεση αναφορά του σκηνοθέτη στα αδιέξοδα του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, στα πλαίσια του οποίου τα golden boys προκάλεσαν παγκόσμια οικονομική κρίση, για να διασωθούν μετά οι τράπεζες από την πτώχευση με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Ο χαρακτήρας του James Gralton αισθάνθηκα ότι δεν ήταν καλά αναπτυγμένος, μάλλον παραήταν αγιοποιημένος, ήταν σαν να μην είχε καθόλου τρωτά. Ίσως βέβαια να έφταιγε και η κάπως άχρωμη ερμηνεία του Barry Ward, αλλά βασικά θεωρώ ότι ο σεναριογράφος Paul Laverty θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει καλύτερα. Αντίθετα ο χαρακτήρας της μητέρας του James ήταν καλογραμμένος και απολαυστικός! Επίσης συμπαθητικός κι ο χαρακτήρας της αγαπημένης του James, Oonagh, που την ερμηνεύει ικανοποιητικά η Simone Kirby.

Στο Jimmy's Hall, ο Loach παίρνει μια πραγματική ιστορία και ένα είδωλο για την Ιρλανδική αριστερά και τους κομμουνιστές, το James Gralton, και μας χαρίζει ένα στιβαρό δράμα γεμάτο συναισθήματα, συγκρούσεις, μουσικές, χορούς, τροφή για πολιτική σκέψη γέλιο και συγκινηση μαζί.