Υπόθεση
Ο Ιάσονας φιλοδοξεί να γίνει ξεναγός αρχιτεκτόνων και φέρνει το πρώτο γκρουπ αλλοδαπών για δεκαήμερη ξενάγηση στα αξιοθέατα της Αθήνας. Όμως γρήγορα συνειδητοποιεί ότι οι ξένοι ήρθαν για διακοπές, φραπέ και παραλία στην Ελλάδα, κι όχι για ξεναγήσεις σε μνημεία!
Αξιολόγηση
Η ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή φτιάχτηκε με ελάχιστα χρήματα και προφανώς με μπόλικο μεράκι. Στόχος του σκηνοθέτη ήταν να αναδείξει τη φωτεινή πλευρά της Αθήνας, αυτή που όλοι αγαπάμε και πολλές φορές ξεχνάμε ότι υπάρχει. Συνολικά, η ταινία στηρίζεται ως επί το πλείστον (ενδεχομένως και δυσανάλογα) στο ερμηνευτικό ταλέντο του Μιχάλη Οικονόμου, και παρόλο που είναι ευχάριστη η θέασή της, τα προβλήματα δεν λείπουν!
Ενώ για παράδειγμα η ταινία διαθέτει αρχή, μέση και τέλος, η ιστορία που διηγείται δεν έχει κορύφωση, ούτε και κεντρικό κορμό. Ως θεατής αναρωτιόμουν ποιο είναι το κυρίαρχο μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει ο δημιουργός (ο βασικός λόγος που τον ώθησε να κάνει αυτή την ταινία) και δυστυχώς δεν κατέληξα σε κάποιο συμπέρασμα ακόμα και όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους! Είναι άραγε ο Ξεναγός μια ταινία για την Αθήνα μέσα από τα μάτια των τουριστών της (σε αντιπαραβολή με την Αθήνα μέσα από τα μάτια των Ελλήνων); Είναι μια ταινία που προσπαθεί να μεταφέρει την ανεμελιά των φοιτητικών χρόνων στην Αθήνα; Είναι μια ταινία για τη μοναξιά των νέων σήμερα; Ή μήπως είναι μια ταινία για τη μπερδεμένη σεξουαλική ταυτότητα του πρωταγωνιστή της, ένα coming-out story με άλλα λόγια;
Η ανάπτυξη των χαρακτήρων στην ταινία είναι ελλιπέστατη! Με εξαίρεση τον κεντρικό ήρωα οι υπόλοιποι ήρωες μοιάζουν χάρτινοι. Πολλά από τα αστεία στην ταινία ακούγονται κρύα, ενώ οι διάλογοι ανάμεσα στους ξένους φοιτητές αναπαράγουν πολλά στερεότυπα για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Βέβαια, η αναπαραγωγή στερεοτύπων στην επικοινωνία μεταξύ των Ευρωπαίων περιέχει στοιχεία αληθοφάνειας, καθώς στην πραγματικότητα πολλοί κάνουν αυτό το λάθος στην πρώτη τους επικοινωνία με κάποιον από άλλη χώρα (μέχρι να σπάσει τουλάχιστον ο πάγος και να καταλάβουμε ότι εντέλει δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ μεταξύ μας).
Αξιολόγηση
Η ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή φτιάχτηκε με ελάχιστα χρήματα και προφανώς με μπόλικο μεράκι. Στόχος του σκηνοθέτη ήταν να αναδείξει τη φωτεινή πλευρά της Αθήνας, αυτή που όλοι αγαπάμε και πολλές φορές ξεχνάμε ότι υπάρχει. Συνολικά, η ταινία στηρίζεται ως επί το πλείστον (ενδεχομένως και δυσανάλογα) στο ερμηνευτικό ταλέντο του Μιχάλη Οικονόμου, και παρόλο που είναι ευχάριστη η θέασή της, τα προβλήματα δεν λείπουν!
Ενώ για παράδειγμα η ταινία διαθέτει αρχή, μέση και τέλος, η ιστορία που διηγείται δεν έχει κορύφωση, ούτε και κεντρικό κορμό. Ως θεατής αναρωτιόμουν ποιο είναι το κυρίαρχο μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει ο δημιουργός (ο βασικός λόγος που τον ώθησε να κάνει αυτή την ταινία) και δυστυχώς δεν κατέληξα σε κάποιο συμπέρασμα ακόμα και όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους! Είναι άραγε ο Ξεναγός μια ταινία για την Αθήνα μέσα από τα μάτια των τουριστών της (σε αντιπαραβολή με την Αθήνα μέσα από τα μάτια των Ελλήνων); Είναι μια ταινία που προσπαθεί να μεταφέρει την ανεμελιά των φοιτητικών χρόνων στην Αθήνα; Είναι μια ταινία για τη μοναξιά των νέων σήμερα; Ή μήπως είναι μια ταινία για τη μπερδεμένη σεξουαλική ταυτότητα του πρωταγωνιστή της, ένα coming-out story με άλλα λόγια;
Η ανάπτυξη των χαρακτήρων στην ταινία είναι ελλιπέστατη! Με εξαίρεση τον κεντρικό ήρωα οι υπόλοιποι ήρωες μοιάζουν χάρτινοι. Πολλά από τα αστεία στην ταινία ακούγονται κρύα, ενώ οι διάλογοι ανάμεσα στους ξένους φοιτητές αναπαράγουν πολλά στερεότυπα για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Βέβαια, η αναπαραγωγή στερεοτύπων στην επικοινωνία μεταξύ των Ευρωπαίων περιέχει στοιχεία αληθοφάνειας, καθώς στην πραγματικότητα πολλοί κάνουν αυτό το λάθος στην πρώτη τους επικοινωνία με κάποιον από άλλη χώρα (μέχρι να σπάσει τουλάχιστον ο πάγος και να καταλάβουμε ότι εντέλει δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ μεταξύ μας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου