Υπόθεση
Ο Stephen Meyers είναι υψηλόβαθμο στέλεχος στην εκστρατεία του κυβερνήτη Mike Morris για να κερδίσει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου των ΗΠΑ. Διακηρύσει σε όλους τους τόνους ότι είναι ιδεαλιστής και δεν μπορεί να κάνει κάτι ενάντια στα ιδεώδη το. Είναι άραγε αυτό αλήθεια;
Αξιολόγηση
Στο κλασσικό ερώτημα "ως που θα φτάνατε για να κατακτήσετε την εξουσία και τι ακριβώς θα θυσιάζατε αν χρειαζόταν;" ο George Clooney απαντά ότι δεν υπάρχει κανένας άγιος εκεί ψηλά, όλοι έχουν κάνει λίγο ως πολύ επώδυνες θυσίες και συμβιβασμούς για να ανέλθουν στην πυραμίδα της εξουσίας. Με το Ides of March ο Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης μας παρουσιάζει ένα δυνατό θρίλερ για τα παρασκήνια, την αθέατη όψη της πολιτικής.
Εστιάζοντας σε αυτούς που δε ρίχνεις συχνά φως, στους συνεργάτες των πολιτικών, στους αφανείς ήρωες της ανόδου τους, στους ghost writers, στους image makers και στους μηχανορράφους, ο Clooney μας λέει άριστα αυτό που κάποιοι γνωρίζουμε (εκ των ένδον) και οι περισσότεροι υποψιαζόμαστε: ο κόσμος της πολιτικής είναι ένας πολύ "βρώμικος" κόσμος, ένας κόσμος υπόγειων συνδιαλλαγών και αποφάσεων με κίνητρο το προσωπικό κι όχι το συλλογικό συμφέρον, ένας χώρος στον οποίο όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιο αποξενωμένος νιώθεις ως προς τη συνείδησή σου!
Ο τίτλος της ταινίας "Αι ειδοί του Μαρτίου" παραπέμπει στην ομώνυμη Ρωμαϊκή γιορτή και στη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα μεταξύ άλλων κι από τον ευνοούμενό του Βρούτο και είναι έξαιρετικά πετυχημένος ως τίτλος γιατί συμπυκνώσει άριστα την ιστορία που διηγείται ο Clooney, μια ιστορία προδοσίας, αχαριστίας, τρικλοποδιών και εκδίκησης στο χώρο της πολιτικής.
Ο Ryan Gosling για άλλη μια φορά κλέβει την παράσταση και αποτυπώνει άριστα τη μεταμόρφωση του κεντρικού ήρωα από ιδεολόγο με καθαρό βλέμμα σε θολωμένο από το πάθος και τη φιλοδοξία του εκβιαστή, ενώ η Evan Rachel Wood και ο Philip Seymour Hoffman είναι πολύ καλοί, αμφότεροι σε δεύτερους αλλά αβανταδόρικους ρόλους.
Συνολικά, το Ides of March είναι μια ταινία κουφέτο για όσους φέρουν το μικρόβιο της πολιτικής, δε δίνει κάτι καινούργιο ή κάτι που δεν έχουμε δει αλλού, αλλά διαθέτει έξυπνες ανατροπές, ίντριγκες, προδοσίες, παράνομους έρωτες και πάνω από όλα λέει πολλές αλήθειες!
Ο Stephen Meyers είναι υψηλόβαθμο στέλεχος στην εκστρατεία του κυβερνήτη Mike Morris για να κερδίσει το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου Προέδρου των ΗΠΑ. Διακηρύσει σε όλους τους τόνους ότι είναι ιδεαλιστής και δεν μπορεί να κάνει κάτι ενάντια στα ιδεώδη το. Είναι άραγε αυτό αλήθεια;
Αξιολόγηση
Στο κλασσικό ερώτημα "ως που θα φτάνατε για να κατακτήσετε την εξουσία και τι ακριβώς θα θυσιάζατε αν χρειαζόταν;" ο George Clooney απαντά ότι δεν υπάρχει κανένας άγιος εκεί ψηλά, όλοι έχουν κάνει λίγο ως πολύ επώδυνες θυσίες και συμβιβασμούς για να ανέλθουν στην πυραμίδα της εξουσίας. Με το Ides of March ο Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης μας παρουσιάζει ένα δυνατό θρίλερ για τα παρασκήνια, την αθέατη όψη της πολιτικής.
Εστιάζοντας σε αυτούς που δε ρίχνεις συχνά φως, στους συνεργάτες των πολιτικών, στους αφανείς ήρωες της ανόδου τους, στους ghost writers, στους image makers και στους μηχανορράφους, ο Clooney μας λέει άριστα αυτό που κάποιοι γνωρίζουμε (εκ των ένδον) και οι περισσότεροι υποψιαζόμαστε: ο κόσμος της πολιτικής είναι ένας πολύ "βρώμικος" κόσμος, ένας κόσμος υπόγειων συνδιαλλαγών και αποφάσεων με κίνητρο το προσωπικό κι όχι το συλλογικό συμφέρον, ένας χώρος στον οποίο όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιο αποξενωμένος νιώθεις ως προς τη συνείδησή σου!Ο τίτλος της ταινίας "Αι ειδοί του Μαρτίου" παραπέμπει στην ομώνυμη Ρωμαϊκή γιορτή και στη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα μεταξύ άλλων κι από τον ευνοούμενό του Βρούτο και είναι έξαιρετικά πετυχημένος ως τίτλος γιατί συμπυκνώσει άριστα την ιστορία που διηγείται ο Clooney, μια ιστορία προδοσίας, αχαριστίας, τρικλοποδιών και εκδίκησης στο χώρο της πολιτικής.
Ο Ryan Gosling για άλλη μια φορά κλέβει την παράσταση και αποτυπώνει άριστα τη μεταμόρφωση του κεντρικού ήρωα από ιδεολόγο με καθαρό βλέμμα σε θολωμένο από το πάθος και τη φιλοδοξία του εκβιαστή, ενώ η Evan Rachel Wood και ο Philip Seymour Hoffman είναι πολύ καλοί, αμφότεροι σε δεύτερους αλλά αβανταδόρικους ρόλους.
Συνολικά, το Ides of March είναι μια ταινία κουφέτο για όσους φέρουν το μικρόβιο της πολιτικής, δε δίνει κάτι καινούργιο ή κάτι που δεν έχουμε δει αλλού, αλλά διαθέτει έξυπνες ανατροπές, ίντριγκες, προδοσίες, παράνομους έρωτες και πάνω από όλα λέει πολλές αλήθειες!
6 σχόλια:
Όσο κι αν έχει αρχίσει να με εκνευρίζει ο Clooney ομολογουμένως βρήκα την ταινία εκπληκτική και ο Gosling έφτασε το status "εγγύηση" για εμένα. Όποτε παίρνει μέρος (με οποιοδήποτε τρόπο) σε ταινία, εγώ θα τρέχω στον κινηματογράφο - πρώτη προβολή εάν γίνεται. Συμφωνώ με το 8/10 κ σε ακολουθώ πιστά από εδώ κ πέρα.
Τα τελευταία χρόνια ο Gosling είναι και για μένα "εγγύηση", αλλά φοβάμαι, βάσιμα το φοβάμαι, ότι τώρα που γίνεται ολοένα και πιο γνωστός στο ευρύ κοινό θα πέσει στη λούμπα να πρωταγωνιστεί σε πιο mainstream hollywood films, γιατί κανείς δεν μπορεί να πει όχι στα πολλά λεφτά.
Ετοιμάζω και αφιέρωμα στο Gosling, θα το ανεβάσω σύντομα!
Καλως ήρθες στην σινε-παρέα μας!
Μα νομίζω είναι γνωστό το τριετές-πενταετές άστρο του χόλυγουντ. Πως ήταν η Σκάρλετ Γιόχανσον μέχρι πριν λίγους μήνες? Ανά περιόδους κάποιοι ηθοποιοί (μπράντες για τα στούντιο) προβάλονται με συχνές κυκλοφορίες ταινιών (που κάποιες φορές είχαν μείνει λίγο στο συρτάρι πριν πάρουν διανομή). Ο Gosling είναι εδώ και έναν χρόνο σε αυτή την ανοδική πορεία, θα βγάλει άλες 2 καλές ταινίες για να δείξει την γκάμα του σε ανεξάρτητες ή "εικαστικές" παραγωγές, θα παίξει σε τσικ φλικ, θα δημιουργήσει έναν μεγάλο έρωτα με συμπρωταγωνίστρια ίσα που να βγει η επόμενη ταινία, θα χωρίσει, θα παίξει σε μια ακόμη mainstream παραγωγή που θα βγει καλοκαίρι αμερική για να γίνει μπλοκ μπάστερ και μετά θα ξεκουραστεί κανα δυο χρονάκια. Έτσι είναι το σύστημα τα τελευταία 20 χρόνια.
Στο crazy stupid love τον είδες?
Ανεξάρτητα με την παραπάνω παρατήρησή μου, η ταινία θα μπορούσε να ήταν 9αρι. Την απόλαυσα.
Γεια σου φίλε/η. Και στο Crazy Stupid Love μου άρεσε ο Gosling. Βασικά όπου έχει παίξει μου αρέσει και κυρίως στις ταινίες του ανεξάρτητου αμερικάνικου. Νομίζω όμως ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να παγιδευτεί εξαιτίας της δημοφιλίας του σε ρόλους εμπορικούς που δεν τους γουστάρει. Είναι δύσκολο να πεις όχι σε κάποια εκατομμύρια ευρώ άλλωστε. Αλλά το γεγονός παραμένει: έχει απίστευτο ταλέντο και ακτινοβολία.
Όλο λέω δε ότι θα κάνω αφιέρωμα στο gosling και όλο το αναβάλω λόγω φόρτου εργασίας.
Η κριτική μου στο crazy stupid love εδώ:
http://cineparmenos.blogspot.com/2011/09/crazy-stupid-love-2011-9-10.html
To αφιέρωμα πρέπει να γίνει άμεσα.
Δημοσίευση σχολίου