Μαρτίου 13, 2011

Μικρά Αθώα Ψέματα (2010) (9 στα 10)


Εισαγωγή
Σας έχει τύχει, φίλες και φίλοι, να έχετε μια παρέα σημείο αναφοράς στη ζωή σας με την οποία να αισθάνεστε χαλαροί και αληθινοί και εκεί που αρχίζετε να τη θεωρείτε δεδομένη, μια σταθερά στη ζωή σας, τότε να συμβαίνει κάτι που να ανατρέπει τις επιμέρους ισορροπίες και η παρέα σας να μετατρέπεται σε μια καρικατούρα των παλαιών ένδοξων ημερών της και στο τέλος να καταλήγει σε κάτι ανυπόφορο, συμβατικό και ασφυκτικό; Αυτή μέσες-άκρες είναι η υπέροχη ιστορία στο Μικρά Αθώα Ψέματα.

Υπόθεση

Όταν ο Ludo παθαίνει ατύχημα και καταλήγει να χαροπαλεύει στην εντατική νοσοκομείου του Παρισιού, οι κολλητοί του φίλοι προβληματίζονται για το αν πρέπει να αναβάλουν τις προγραμματισμένες και καθιερωμένες ετήσιες διακοπές τους στη νοτιοδυτική Γαλλία. Αλλά τελικά δεν το κάνουν και φεύγουν αφήνοντάς τον πίσω.


Αξιολόγηση
Υπάρχουν ταινίες που όταν έχουν να διηγηθούν παράλληλες ιστορίες εντάσσοντάς τις σε ένα ενιαίο σύνολο και να αναπτύξουν αρκετούς χαρακτήρες, κάπου το "χάνουν", οι χαρακτήρες τους φαίνονται χάρτινοι και δεν κατορθώνουν να πουν τίποτα εντέλει. Η ταινία του Guillaume Canet, του σούπερ σταρ και ιδιαίτερα ταλαντούχου ηθοποιού του νέου γαλλικού σινεμά, δεν είναι μία από αυτές! Θυμίζοντας τη Μεγάλη Ανατριχίλα, τη θρυλική ταινία της δεκαετίας του 80, το Les petits mouchoirs είναι μια ταινία που αποτυπώνει εξαιρετικά την ψυχή της γαλλικής (καλύτερα Παριζιάνικης) μεσοστικής κοινωνίας και διηγείται τις επιμέρους ιστορίες μιας παρέας οκτώ φίλων προσεγγίζοντάς τις, όμως, υπό το πρίσμα της δικής τους κοινής ιστορίας.

Η υποκρισία, οι νευρώσεις, το αδιάκοπο κυνήγι της ύλης, η αδυναμία να αφεθεί κάποιος σε αυτό που αληθινά ποθεί η ψυχή του, η έλλειψη ειλικρινούς επικοινωνίας, η ροπή προς τον ατομικισμό, τα ανομολόγητα πάθη σχολιάζονται υπέροχα από τον Canet ο οποίος μοιάζει να περιγράφει τόσο καλά, αυθεντικά και ανεπιτήδευτα πρόσωπα και καταστάσεις, που είσαι σίγουρος ότι μιλά για τους φίλους του και τη ζωή του!


Με ισορροπημένες δόσεις χιούμορ, συγκίνησης (γίνεται βέβαια λίγο μελό στο τέλος), εκπλήξεων και αποκαλύψεων, με ρετρό διάθεση και εξαιρετικές μουσικές επιλογές κλασσικών αγγλικών (!) τραγουδιών και με ένα εξαιρετικό κάστινγκ (ακτινοβολεί ομορφιά και ταλέντο η πανέμορφη Marion Cotillard, γυναίκα του Canet, ο οποίος όμως ορθώς δεν την αφήνει να λάμψει περισσότερο από ό,τι πρέπει, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν εις βάρος των άλλων ηρώων και της ιστορίας του!) το Μικρά Αθώα Ψέματα δικαίως μάγεψε κοινό και κριτικούς στη Γαλλία (πάνω από 4 εκατομμύρια εισιτήρια έκοψε!).

Μια ταινία πιο φινετσάτη και γαλλική από οτιδήποτε άλλο έχετε δει τα τελευταία χρόνια, ό,τι πρέπει για τους Έλληνες που βρίσκουν cool και ξέρουν πολύ καλά να αγαπούν (ή έστω να αγαπούν να μισούν) τους φίλους μας τους Γάλλους!

2 σχόλια:

Carlito είπε...

Μαγική..!!Ωραία σχόλια

Ανώνυμος είπε...

Ego Pano tin eida argoporimena. Alla pragmatika itan apo tis kalyteres tainies pou exo dei ta teleutaia xronia.Kai i moussiki aparamilli. Xehorizo ta tragoudia tou Yodelice kai tou Antony Hegarty opou kai dakrysa. Oi anthropines sxeseis einai akrivos etsi. Blegmenes kai komikotragikes. Filia polla, Charikleia