Ιστορίες για αγρίους (2014) (9 στα 10)

Υπόθεση

Έξι αυτοτελείς ιστορίες καθημερινής τρέλας στην Αργεντινή του σήμερα: (1) Μια περίεργη σύμπτωση στη σύνθεση των επιβατών μιας πτήσης, (2) ένα φάντασμα από το παρελθόν βάζει σε δολοφονικά διλήμματα μια σερβιτόρα, (3) μία ασήμαντη λογομαχία ανάμεσα σε δύο οδηγούς εξελίσσεται σε αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως μεταξύ τους, (4) ένας οξύθυμος μηχανικός τα βάζει με ιδιωτική εταιρία που απομακρύνει με γερανό παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, (5) ένας επιχειρηματίας κάνει μια δύσκολη πρόταση στον κηπουρό του για να γλιτώσει το γιο του από τα δόντια της δικαιοσύνης, (6) μια γαμήλια δεξίωση φεύγει εκτός ελέγχου, όταν η ζηλιάρα νύφη ανακαλύπτει ότι ανάμεσα στους καλεσμένους βρίσκεται μια συνάδερφος και ερωμένη του γαμπρού.

Αξιολόγηση

Η ταινία του Damián Szifrón, σε σενάριο του ιδίου, που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες και έτυχε θερμότατης υποδοχής, διηγείται έξι αυτοτελείς σουρεαλιστικές ιστορίες στη σύγχρονη Αργεντινή. Συνδετικός κρίκος αυτών των ιστοριών η διαχείριση του θυμού των ανθρώπων και η έλλειψη παιδείας που είναι εμφανής στην αδυναμία τους να συμπεριφερθούν «πολιτισμένα» και να αποφύγουν ή να επιλύσουν αποτελεσματικά τις συγκρούσεις.

Ο δημιουργός της ταινίας τονίζει τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας των πρωταγωνιστών του και μοιάζει να υποστηρίζει ότι η γραφειοκρατία, η αδικία και η κοινωνική ανισότητα φέρνουν στην επιφάνεια τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων και τους οδηγούν σε ακραίες καταστάσεις. Για τους ήρωες της ταινίας η βία και η εκδίκηση μοιάζει ως η φυσική επιλογή, ενώ η διάθεση για συμφιλίωση και συμβιβασμό θεωρείται αδυναμία.

Η ταινία με τις σουρεαλιστικές στιγμές της, που δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις, φέρει την υπογραφή (στην παραγωγή) των αδερφών Αλμοδόβαρ, ενώ την πρωτότυπη μουσική έχει συνθέσει ο γνωστός Αργεντινός μουσικός Gustavo Santaolalla! 

Το κατάμαυρο χιούμορ, η σάτιρα και οι μακάβριες καταστάσεις είναι κοινά στις έξι ιστορίες, που βλέπουμε επί οθόνης. Υποκρύπτουν όμως μια βαθιά απαισιοδοξία για το ανθρώπινο γένος και για το συλλογικό θυμό που μας χαρακτηρίζει, θυμό που κάθε άλλο παρά γνωρίζουμε να διαχειριστούμε και που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει ανά πάσα στιγμή.