Πριν τα μεσάνυχτα (9 στα 10)

Υπόθεση

Εννέα χρόνια μετά τη δεύτερή συνάντησή τους στο Παρίσι, η Céline και ο Jesse είναι πλέον παντρεμένοι με δύο δίδυμα κορίτσια και βρίσκονται προσκεκλημένοι στο εξοχικό ενός συγγραφέα στη Μεσσηνία.  

 

Αξιολόγηση

 Όταν ο Jesse γνώρισε τη Céline σε ένα τρένο προς τη Βιέννη ήταν παιδιά κι έζησαν για μια βραδιά κάτι έντονο, που τους στιγμάτισε. Κι ο μικρός έρωτας με το χρόνο έγινε μεγάλος. Πρώτα στο μυαλό τους, μετά έτσι όπως τους τα έφερε η ζωή. Τώρα, 19 χρόνια μετά, είναι παντρεμένοι, έχουν δυο παιδιά – ο Jesse έχει και άλλο παιδί από τον προηγούμενο γάμο του – ζουν στο Παρίσι και βρίσκονται στην Ελλάδα για διακοπές. Κι ο έρωτας τους δεν είναι πλέον ούτε αθώος, ούτε ρομαντικός. Έχει ρυτίδες, είναι η σκιά του παλιού αθώου και ρομαντικού εαυτού του. Όμως είναι μια όμορφη σκιά. Είναι έρωτας ζωντανός, έχει εξελιχθεί, έχει προσαρμοστεί, έχει ανακατευτεί με –αναγκαίους για μια κοινή συμβίωση- συμβιβασμούς, με πρέπει που επιβάλλονται στα θέλω. Κι ο χρόνος έχει αφήσει πλέον τα σημάδια του σε αυτόν. Ακριβώς…  Ο χρόνος και ο έρωτας. Ή ο έρωτας στο χρόνο. Αυτός θα έπρεπε να είναι ο υπότιτλος της τριλογίας του Linklater, της τόσο μοναδικής στην ιστορία του αμερικανικού κινηματογράφου. 

Με σκηνικό το υπέροχο ελληνικό τοπίο, στις νοτιοδυτικές ακτές της Ελλάδας, στη Μεσσηνία, στο Before Midnight ο Linklater δεν θα μπορούσε να βρει πιο ταιριαστό μέρος για να ολοκληρώσει τη «φιλοσοφική» τριλογία του στο θέμα της εξέλιξης ενός μεγάλου έρωτα στο χρόνο. Η αιώνια μάχη αρσενικού-θηλυκού είναι πανταχού παρούσα στην τελευταία ταινία της "σειράς". Το θηλυκό που κάποιες φορές δημιουργεί θέματα εκεί που δεν υπάρχουν, που αναλύει τα πάντα, που μοιάζει να έχει την ανάγκη ενός συναισθηματικού ξεσπάσματος, για να νιώσει ότι ζει και ότι έχει την προσοχή και την αγάπη του αρσενικού. Το αρσενικό που σβήνει φωτιές, που πρέπει να έχει υπομονή στα ξεσπάσματα του θηλυκού, που όμως κάθε άλλο παρά υπομονή και κατανόηση έχει, που επιστρατεύει τη λογική ενάντια στα συναισθηματικά ξεσπάσματα, που κατά βάθος θεωρεί ότι με μια αγκαλιά και ένα καλό σεξ περνάνε όλα. 

Η ταινία χτίζεται προσεκτικά, οι διάλογοι αληθοφανείς σα να παρακολουθείς ριάλιτι, η κλιμάκωση αργεί, μέχρι να έρθει η ξαφνική απογείωση προς το τέλος, στη σκηνή του ξενοδοχείου (γυρίστηκε στο Costa Navarino παρακαλώ!). Οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών άψογες, ενώ η μεταξύ τους χημεία αλάνθαστη παρά την εξέλιξή τους στο χρόνο! Παρά τα «ψωμάκια» στους γοφούς της Julie Delpy, παρά τις έντονες ρυτίδες στο πρόσωπο του Ethan Hawke, παραμένουν κι οι δύο χάρμα οφθαλμών!

Όπως και στις δύο προηγούμενες ταινίες της τριλογίας, το στήσιμο είναι θεατρικό, το μοντάζ ελάχιστο, οι σκηνές πέντε-έξι και κάποιες γυρισμένες χωρίς παύση (πχ. αυτή στο αυτοκίνητο), η συγκίνηση υπόγεια, προκύπτει χωρίς να εκβιάζεται. Ούτε εφέ, ούτε ίχνος επιτήδευσης, το μόνο που κρατάει το ενδιαφέρον των θεατών είναι οι διάλογοι! 

Μια ταινία που θα αντέξει στο χρόνο όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες! Future classic, must see σε θερινό συντροφιά, κατά προτίμηση συντροφιά με τον καλό ή την καλή σας!