Σεπτεμβρίου 10, 2010

Nord (2009) (8 στα 10)


Υπόθεση
Μετά από ένα νευρικό κλονισμό ο Jomar δουλεύει ως φύλακας σε νορβηγικό χιονοδρομικό κέντρο και βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην κατάθλιψη και το αλκοόλ. Όταν τον επισκέπτεται πρώην φίλος του και του αποκαλύπτει ότι έχει έναν τετράχρονο γιο με την πρώην σύζυγό του, ο Jomar αποφασίζει να ξεκινήσει για τα βόρεια της χώρας για να βρει την οικογένειά του.

Αξιολόγηση
Το Nord του Νορβηγού Rune Denstad Langlo είναι μια ξεχωριστή περίπτωση road movie. Όχι γιατί εδώ πρωταγωνιστής δεν είναι ο δρόμος και το αυτοκίνητο, αλλά το χιόνι και ένα μηχανοκίνητο όχημα που το διασχίζει. Αλλά επειδή είναι τόσο διαφορετική η σκανδιναβική κουλτούρα και οι κώδικες συμπεριφοράς των ανθρώπων εκεί και ταυτόχρονα τόσο όμορφος ο τρόπος που αυτά αναδεικνύονται στην ταινία, που από τα πρώτα λεπτά της ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι εδώ στέκεται απέναντι σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, αν όχι μοναδικό!

Με λεπτό χιούμορ ο σκηνοθέτης προσεγγίζει θέματα κατεξοχήν βαριά: η καταφυγή του ανθρώπου στη "λύση" της προσωρινής αποχώρησης από τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής μέσω του αλκοόλ και των ναρκωτικών, η συχνά ανεκπλήρωτη ανάγκη για συντροφικότητα πάνω και πέρα από τη σεξουαλική συνεύρεση, η αυτοδιάθεση του σώματός μας και το δικαίωμα στο θάνατό (κι όχι μόνο στην ευθανασία).

Η σκηνή με τα βουτηγμένα στο αλκοόλ ταμπόν απολαυστική και αλησμόνητη!

Ο θεατής ακολουθεί τον κεντρικό ήρωά της ταινίας στο δύσκολο ταξίδι του μέσα στην αδιατάρακτη άσπρη σιωπή του σκανδιναβικού τοπίου και απολαμβάνει όσο κι εκείνος τις αναγκαστικές στάσεις που κάνει για να ξαποστάσει και για να βρεθεί αντιμέτωπους με άλλους παράξενους (για τα δικά μας μεσογειακά γούστα τουλάχιστον) ανθρώπους. Το χιόνι σκηνοθετείται πότε ως αφιλόξενη δύναμη της φύσης, πότε ως στρωμένο χαλί για να περάσεις άνετα από πάνω, ενώ το φως έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία!

Μια πραγματικά αισιόδοξη ταινία, ένα μοναδικό ταξίδι αυτογνωσίας στο χιονοσκέπαστο νορβηγικό βορρά, μια χαμηλότονη – αλλά πάντως σαφώς ιδιαίτερη - φιλοσοφική προσέγγιση στην ανθρώπινη επικοινωνία, στην ανάγκη συνάντησης και συνύπαρξης με τον άλλο, το διπλανό μας, στη μοναξιά, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στο θάνατο. Μην τη χάσετε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: