Υπόθεση
Η Κάι κλέβει αμάξια και μικροαντικείμενα μέσα σε αυτά, όταν μια μέρα κατά λάθος πέφτει πάνω σε αστυνομικό ο οποίος τη συλλαμβάνει. Τη διασώζει ως απο μηχανής θεός ένας διερχομένος οδηγός και μεταξύ τους δεν αργεί να αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη σχέση. Όμως τα προβλήματα και οι προκλήσεις που αμφότεροι αντιμετωπίζουν έρχονται δυναμικά στο προσκήνιο και τους καλούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους!
Αξιολόγηση
Τελικά οι Ισπανοί (πλην Αλμοδόβαρ που οι ταινίες του αποτελούν από μόνες τους ένα sui generis κινηματογραφικό είδος) αποδεικνύονται οι καλύτεροι μαθητές των Αμερικανών σε σχέση με άλλους ευρωπαίους σκηνοθέτες που συχνά προσπαθούν (ως επί το πλείστον ανεπιτυχώς) να αντιγράψουν τις συνταγές του Χόλλυγουντ! Το 25 kilates είναι μια αστυνομική ταινία που αξιοποιεί πολύ καλά όλες τις συνταγές του είδους, διαθέτει πολύ καλό ρυθμό, ένα καυτό πρωταγωνιστικό δίδυμο, εξαιρετική μουσική υπόκρουση, πολλές αγωνιώδεις καταδιώξεις, συνεχείς ανατροπές και οι ήρωές της βρίσκονται διαρκώς ενώπιον νέων προκλήσεων (όπως οι ήρωες αστυνομικών ταινιών που σέβονται τον εαυτό τους οφείλουν να αντιμετωπίζουν!)
Ο βάσκος Patxi Amézcua στην πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα σε μεγάλου μήκους ταινίας χρησιμοποιεί το μοτίβο της αντιστροφής των ρόλων μεταξύ καλού και κακού που συναντάμε σε αμερικανικές ταινίες ολοένα και συχνότερα (βλ. Training Day) και δημιουργεί εξαιρετικά καλοφτιαγμένους χαρακτήρες τοποθετημένους σε μια υπέροχα φωτογραφημένη και λουσμένη στο φως Βαρκελώνη (τελείως όμως διαφορετική από την τουριστική απεικόνιση της πόλης). Η ταινία αναπτύσσεται γύρω από το κλασσικό κυνήγι ανάμεσα στους καλούς (που εδώ είναι οι διεφθαρμένοι αστυνομικοί που εκβιάζουν, απαγάγουν κλπ) και στους κακούς μικροαπατεώνες που προσπαθούν να ξεσκεπάσουν τις έκνομες δράσεις των πρώτων (όχι όμως με κίνητρο την αποκατάσταση της ηθικής τάξης, αλλά τον προσπορισμό κέρδους!).
Συνολικά αν και όχι μια τόσο πρωτότυπη ταινία, εντούτοις το 25 Καράτια σίγουρα αποτελεί μια αρκετά καλή πρόταση για μια ευχάριστη καλοκαιρινή σινε-απόδραση.
Ο βάσκος Patxi Amézcua στην πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα σε μεγάλου μήκους ταινίας χρησιμοποιεί το μοτίβο της αντιστροφής των ρόλων μεταξύ καλού και κακού που συναντάμε σε αμερικανικές ταινίες ολοένα και συχνότερα (βλ. Training Day) και δημιουργεί εξαιρετικά καλοφτιαγμένους χαρακτήρες τοποθετημένους σε μια υπέροχα φωτογραφημένη και λουσμένη στο φως Βαρκελώνη (τελείως όμως διαφορετική από την τουριστική απεικόνιση της πόλης). Η ταινία αναπτύσσεται γύρω από το κλασσικό κυνήγι ανάμεσα στους καλούς (που εδώ είναι οι διεφθαρμένοι αστυνομικοί που εκβιάζουν, απαγάγουν κλπ) και στους κακούς μικροαπατεώνες που προσπαθούν να ξεσκεπάσουν τις έκνομες δράσεις των πρώτων (όχι όμως με κίνητρο την αποκατάσταση της ηθικής τάξης, αλλά τον προσπορισμό κέρδους!).
Συνολικά αν και όχι μια τόσο πρωτότυπη ταινία, εντούτοις το 25 Καράτια σίγουρα αποτελεί μια αρκετά καλή πρόταση για μια ευχάριστη καλοκαιρινή σινε-απόδραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου