Υπόθεση
Από μικρό παιδί η Ιωάννα έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό περίγυρό της που δε θέλει μια γυναίκα όχι απλά να μορφωθεί αλλά να μάθει καν να διαβάζει, και σε πείσμα όλων μαθαίνει λατινικά και αρχαία ελληνικά και σπουδάζει σε καλή θεολογική σχολή. Ύστερα από μια μαζική σφαγή αμάχων στην οποία είναι η μοναδική επιζήσασα παίρνει το ρόλο του αδερφού της και αποφασίζει να ακολουθήσει ... την κλίση της ξεκινώντας ένα δρόμο που θα την οδηγήσει κατευθείαν στον παπικό θρόνο!
Αξιολόγηση
Ο θρύλος (;) της Πάπισσας Ιωάννας είναι μια ιστορία που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και ακόμα και σήμερα διχάζει τους αναλυτές το αν συνέβη πραγματικά, αν δηλαδή μια γυναίκα ανέβηκε στον παπικό θρόνο υποδυόμενη τον άνδρα, ή όλο αυτό είναι μια λαϊκή δοξασία που διαδόθηκε ως πιπεράτη σάτιρα απέναντι στην παπική εξουσία τα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα. Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα (όχι του Ροΐδη αλλά) της Donna Woolfolk Cross η ταινία -προϊόν φιλόδοξης παραγωγής ομολογουμένως- μας ταξιδεύει στα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα όταν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη ο χριστιανισμός ακόμα διαδιδόταν με τη βία και ο Πάπας είχε σημαντική πολιτική εξουσία.
Στο πρόσωπο της γερμανίδας Johanna Wokalek ο επίσης γερμανός σκηνοθέτης Sönke Wortmann κάνει μια θαυμάσια επιλογή για την πρωταγωνίστριά του. Η Wokalek με το ομορφάσχημο θλιμμένο πρόσωπο της σηκώνει μεγάλο βάρος της ταινίας στους ώμους της, παρουσιάζει την Πάπισσα Ιωάννα ως μια εξαιρετικά δυναμική και αποφασιστική γυναίκα και δίνει αρκετά καλά την πάλη της ανάμεσα στο ρόλο της γυναίκας και στο ρόλο του κληρικού! Αλλά όπως συμβαίνει πάντα ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη ... έτσι και στην επιλογή της Wokalek, άντε και στη ορθή διαλογή των γεγονότων που έκανε ο σεναριογράφος αφήνοντας αρκετό υλικό του βιβλίο έξω από την ταινία, εξαντλούνται δυστυχώς τα θετικά στοιχεία της ταινίας.
Το Pope Joan αποτελεί μια συνολικά αδιάφορη ταινία παρά τις καλές προθέσεις της. Είναι φτωχό ως θέαμα (πχ οι σκηνές μάχης είναι πραγματικά κακές, τα σκηνικά στην παπική κατοικία θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα) και ταυτόχρονα δεν καταφέρνει ο σκηνοθέτης να δώσει το δράμα της ηρωίδας με τέτοιο τρόπο ώστε να συγκινήσει τους θεατές. Γι' αυτό μάλλον ευθύνονται η (απλά διεκπεραιωτική έως τηλεοπτική) σκηνοθεσία, το ηλίθιο επεξηγηματικό voice over και η ανάπτυξη των χαρακτήρων της ταινίας, η οποία είναι εντελώς σχηματική και γεμάτη στερεότυπα (πχ. αγιοποίηση της Πάπισσας Ιωάννας και δαιμονοποίηση των εχθρών της). Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι η μουσική είναι γενικά ανέμπνευστη και ο ρυθμός της ταινίας δε διατηρείται στο ίδιο επίπεδο από την αρχή ως το τέλος της.
Το συνολικό, εντέλει, αποτέλεσμα εμφανίζει την ταινία ως καρικατούρα του Braveheart, (ίσως να είμαι αυστηρός αλλά ένιωθα ότι όλα κάπου τα είχα ξαναδεί πολύ καλύτερα), ενώ γενικά η ταινία αποτελεί συμπαθητική επιλογή για τηλεόραση, αλλά δυστυχώς χάσιμο χρόνου και χρημάτων ως επιλογή για κινηματογραφική έξοδο!
ΥΓ. Μα καλά ποιος σκέφτηκε να δώσει στον John Goodman το ρόλο του πάπα τον οποίο διαδέχεται η Ιωάννα; Η πλέον ατυχής επιλογή! Προκαλούσε το γέλιο η όλη εμφάνισή του!
Από μικρό παιδί η Ιωάννα έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό περίγυρό της που δε θέλει μια γυναίκα όχι απλά να μορφωθεί αλλά να μάθει καν να διαβάζει, και σε πείσμα όλων μαθαίνει λατινικά και αρχαία ελληνικά και σπουδάζει σε καλή θεολογική σχολή. Ύστερα από μια μαζική σφαγή αμάχων στην οποία είναι η μοναδική επιζήσασα παίρνει το ρόλο του αδερφού της και αποφασίζει να ακολουθήσει ... την κλίση της ξεκινώντας ένα δρόμο που θα την οδηγήσει κατευθείαν στον παπικό θρόνο!
Αξιολόγηση
Ο θρύλος (;) της Πάπισσας Ιωάννας είναι μια ιστορία που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και ακόμα και σήμερα διχάζει τους αναλυτές το αν συνέβη πραγματικά, αν δηλαδή μια γυναίκα ανέβηκε στον παπικό θρόνο υποδυόμενη τον άνδρα, ή όλο αυτό είναι μια λαϊκή δοξασία που διαδόθηκε ως πιπεράτη σάτιρα απέναντι στην παπική εξουσία τα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα. Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα (όχι του Ροΐδη αλλά) της Donna Woolfolk Cross η ταινία -προϊόν φιλόδοξης παραγωγής ομολογουμένως- μας ταξιδεύει στα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα όταν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη ο χριστιανισμός ακόμα διαδιδόταν με τη βία και ο Πάπας είχε σημαντική πολιτική εξουσία.
Στο πρόσωπο της γερμανίδας Johanna Wokalek ο επίσης γερμανός σκηνοθέτης Sönke Wortmann κάνει μια θαυμάσια επιλογή για την πρωταγωνίστριά του. Η Wokalek με το ομορφάσχημο θλιμμένο πρόσωπο της σηκώνει μεγάλο βάρος της ταινίας στους ώμους της, παρουσιάζει την Πάπισσα Ιωάννα ως μια εξαιρετικά δυναμική και αποφασιστική γυναίκα και δίνει αρκετά καλά την πάλη της ανάμεσα στο ρόλο της γυναίκας και στο ρόλο του κληρικού! Αλλά όπως συμβαίνει πάντα ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη ... έτσι και στην επιλογή της Wokalek, άντε και στη ορθή διαλογή των γεγονότων που έκανε ο σεναριογράφος αφήνοντας αρκετό υλικό του βιβλίο έξω από την ταινία, εξαντλούνται δυστυχώς τα θετικά στοιχεία της ταινίας.
Το Pope Joan αποτελεί μια συνολικά αδιάφορη ταινία παρά τις καλές προθέσεις της. Είναι φτωχό ως θέαμα (πχ οι σκηνές μάχης είναι πραγματικά κακές, τα σκηνικά στην παπική κατοικία θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα) και ταυτόχρονα δεν καταφέρνει ο σκηνοθέτης να δώσει το δράμα της ηρωίδας με τέτοιο τρόπο ώστε να συγκινήσει τους θεατές. Γι' αυτό μάλλον ευθύνονται η (απλά διεκπεραιωτική έως τηλεοπτική) σκηνοθεσία, το ηλίθιο επεξηγηματικό voice over και η ανάπτυξη των χαρακτήρων της ταινίας, η οποία είναι εντελώς σχηματική και γεμάτη στερεότυπα (πχ. αγιοποίηση της Πάπισσας Ιωάννας και δαιμονοποίηση των εχθρών της). Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι η μουσική είναι γενικά ανέμπνευστη και ο ρυθμός της ταινίας δε διατηρείται στο ίδιο επίπεδο από την αρχή ως το τέλος της.
Το συνολικό, εντέλει, αποτέλεσμα εμφανίζει την ταινία ως καρικατούρα του Braveheart, (ίσως να είμαι αυστηρός αλλά ένιωθα ότι όλα κάπου τα είχα ξαναδεί πολύ καλύτερα), ενώ γενικά η ταινία αποτελεί συμπαθητική επιλογή για τηλεόραση, αλλά δυστυχώς χάσιμο χρόνου και χρημάτων ως επιλογή για κινηματογραφική έξοδο!
ΥΓ. Μα καλά ποιος σκέφτηκε να δώσει στον John Goodman το ρόλο του πάπα τον οποίο διαδέχεται η Ιωάννα; Η πλέον ατυχής επιλογή! Προκαλούσε το γέλιο η όλη εμφάνισή του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου