Ο Leonard δουλεύει στο καθαριστήριο του πατέρα του, πάσχει από διπολική διαταραχή και ενίοτε προσπαθεί να θέσει τέρμα στη ζωή του. Έχοντας διαλύσει τον αρραβώνα του και επιστρέψει στο πατρικό του οι γονείς του προσπαθούν να τον προξενέψουν με την όμορφη κόρη του μελλοντικού συνεταίρου της επιχείρησης του πατέρα του, αλλά εκείνος έχει ενθουσιαστεί από την ομορφιά της καινούριας γειτόνισσάς του!
Αξιολόγηση
Η ταινία Two Lovers παρότι ίσως δεν έχει το στέρεο σενάριο που περιμένει κάποιος να δει σε αμερικανική ταινία (είναι αρκετά αφαιρετική η αφήγησή της) και αν και δεν αξιοποιεί όλα τα σεναριακά πεδία που ανοίγει (όπως για παράδειγμα δεν αναπτύσσεται ποτέ τα περί της πάθησης του διπολισμού του κεντρικού ήρωα της), εντούτοις διηγείται την ιστορία που θέλει να πει ψιθυριστά αλλά με πολύ συναίσθημα και εντέλει καταφέρνει να μας μεταδώσει το σύνολο των σκέψεων και των προβληματισμών της και να μας κάνει να αναρωτηθούμε γιατί μοιάζουμε όλοι τόσο μπερδεμένοι σε αυτόν εδώ τον κόσμο; Γιατί ενώ δείχνουμε να ψάχνουμε κάτι απεγνωσμένα στην ουσία αυτό δεν είναι παρά ένα επιφανειακό θέλω μας που πιθανώς να κρύβει ένα άλλο θέλω (μπορεί όμως και όχι) αλλά πάλι μακάρι να ξέραμε τι είναι αυτό, για να καταλήξουμε οι τυχεροί από εμάς σε ένα χρυσό συμβιβασμό και οι άτυχοι σε μια ολοκληρωτική αποτυχία;
Και οι πομποί των συναισθημάτων της ταινίας είναι η υπέροχη ατμόσφαιρά που φτιάχνει ο James Gray με τα έξοχα νυχτερινά πλάνα αστικού τοπίου (γειτονιές της Νέας Υόρκης) και φυσικά οι ηθοποιοί της! Ο Joaquin Phoenix μας χαρίζει μια πραγματικά έξοχη ερμηνεία, γεμάτη εσωτερικό σπαραγμό, ό,τι πιο ώριμο έχουμε δει από αυτόν τον ηθοποιό ο οποίος παραμονές των γενεθλίων του πριν λίγους μήνες ανακοίνωσε δυστυχώς ότι αυτή είναι η τελευταία του ταινία! Επίσης ξεχωρίζει η Isabella Rossellini σε ένα δεύτερο ρόλο, σε αυτό της μάνας του πρωταγωνιστή που ισορροπεί ανάμεσα σε αμφιλεγόμενες συμπεριφορές (κρυφακούει τις συνομιλίες του γιου της) και σε τακτικές κινήσεις (προσπαθεί διακριτικά να τον αποκαταστήσει με την κοπέλα που πιστεύει αυτή ότι του ταιριάζει) αλλά πάντα ως παρανομαστή κάθε σκέψης και δράσης της είναι η αγάπη της μάνας για το παιδί της!
2 σχόλια:
Καλοδουλεμένη ταΙνία δε λέω. Αλλά πολύ επαναλαμβανόμενη νομίζω. Κάπου απ' τα μισά και ύστερα την είδα να αναλώνεται αποκλειστικά σε επίπεδο πλοκής...
Η ταινία είναι σίγουρα πολύ καλή. Αλλά, γαμώτο, κάτι (που δεν ξέρω τι) της έλειπε και το έψαχνα σε όλη τη διάρκειά της... αν το έβρισκα και το ξεπερνούσα το φιλμ αυτό θα μπορούσε να γίνει από τα πολύ αγαπημένα, σχεδόν διαμαντάκι.
Δημοσίευση σχολίου