Υπόθεση
Ο Μανού είναι ένας 40άρης επιτυχημένος παιδίατρος που ζει στο σχετικά προοδευτικό παρισινό προάστιο της Belleville. Μετά από ένα χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν με την οικογένειά του το "βιολογικό του ρολόι" ξυπνάει και θέλει επειγόντως να αποκτήσει παιδί! Αλλά έλα που είναι ομοφυλόφιλος και ο σύντροφός του ούτε καν να ακούσει θέλει για τέτοια πράγματα!
Αξιολόγηση
Το Comme les autres, η ταινία του τηλεοπτικού ως πρότινος Γάλλου σκηνοθέτη Vincent Garenq καταπιάνεται με ένα δύσκολο - για να μην πω αμφιλεγόμενο και κατηγορηθώ για ρατσιστής - θέμα, το δικαίωμα στην υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Και το θέμα προσεγγίζεται από την κωμική του πλευρά, ίσως επειδή μέσω του γέλιου διαλύονται ευκολότερα οι προκαταλήψεις ή έστω η παρακολούθηση ενός θέματος γίνεται ευκολότερη για το ευρύ κοινό! Κι αυτό γιατί η ταινία απευθύνεται σε όλη την οικογένεια παρά τη gay θεματολογία της!
Πανέξυπνες, απολύτως αληθοφανείς καταστάσεις, μπόλικες αστείες ατάκες, ιδιαίτερα καλογραμμένο σενάριο, απλά διεκπαιρεωτική σκηνοθεσία και αρκετά συμπαθητικές ερμηνείες (παραδόξως ανάμεσα στους άνδρες ξεχωρίζει μια γυναίκα, η πανέμορφη Pilar López de Ayala), όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό της ταινίας σε ένα Παρίσι πανταχού παρόν, καθώς πάρα πολλά από τα εξωτερικά πλάνα της ταινίας έχουν ως background τους τον tour Eiffel!
Ο Vincent Garenq αν και παίρνει σαφή θέση υπέρ του δικαιώματος των ομοφυλοφίλων στην υιοθεσία, εντούτοις "βάζει στο τραπέζι" όλα τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις ενάντια στο θέμα και τα μεταχειρίζεται με σεβασμό (είπαμε, οικογενειακή ταινία έφτιαξε ο άνθρωπος)! Ταυτόχρονα σέβεται και τους γκέι πρωταγωνιστές του και δεν τους παρουσιάζει ως καρικατούρες, ενώ ούτε και το χιούμορ που κάνει η ταινία έχει καμία σχέση με τη συνηθισμένη "γυναικουλίστικη" απεικόνιση των γκέι ανδρών. Μια πολύ συμπαθητική ταινία για ένα θέμα που διχάζει, μια φιλελεύθερη θεώρηση της συντηρητικής κοινωνίας μας, ένα τρυφερό ερωτικό τρίο, δυο πολύ όμορφες, εντέλει, ώρες στον κινηματογράφο!
Ο Μανού είναι ένας 40άρης επιτυχημένος παιδίατρος που ζει στο σχετικά προοδευτικό παρισινό προάστιο της Belleville. Μετά από ένα χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν με την οικογένειά του το "βιολογικό του ρολόι" ξυπνάει και θέλει επειγόντως να αποκτήσει παιδί! Αλλά έλα που είναι ομοφυλόφιλος και ο σύντροφός του ούτε καν να ακούσει θέλει για τέτοια πράγματα!
Αξιολόγηση
Το Comme les autres, η ταινία του τηλεοπτικού ως πρότινος Γάλλου σκηνοθέτη Vincent Garenq καταπιάνεται με ένα δύσκολο - για να μην πω αμφιλεγόμενο και κατηγορηθώ για ρατσιστής - θέμα, το δικαίωμα στην υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Και το θέμα προσεγγίζεται από την κωμική του πλευρά, ίσως επειδή μέσω του γέλιου διαλύονται ευκολότερα οι προκαταλήψεις ή έστω η παρακολούθηση ενός θέματος γίνεται ευκολότερη για το ευρύ κοινό! Κι αυτό γιατί η ταινία απευθύνεται σε όλη την οικογένεια παρά τη gay θεματολογία της!
Πανέξυπνες, απολύτως αληθοφανείς καταστάσεις, μπόλικες αστείες ατάκες, ιδιαίτερα καλογραμμένο σενάριο, απλά διεκπαιρεωτική σκηνοθεσία και αρκετά συμπαθητικές ερμηνείες (παραδόξως ανάμεσα στους άνδρες ξεχωρίζει μια γυναίκα, η πανέμορφη Pilar López de Ayala), όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό της ταινίας σε ένα Παρίσι πανταχού παρόν, καθώς πάρα πολλά από τα εξωτερικά πλάνα της ταινίας έχουν ως background τους τον tour Eiffel!
Ο Vincent Garenq αν και παίρνει σαφή θέση υπέρ του δικαιώματος των ομοφυλοφίλων στην υιοθεσία, εντούτοις "βάζει στο τραπέζι" όλα τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις ενάντια στο θέμα και τα μεταχειρίζεται με σεβασμό (είπαμε, οικογενειακή ταινία έφτιαξε ο άνθρωπος)! Ταυτόχρονα σέβεται και τους γκέι πρωταγωνιστές του και δεν τους παρουσιάζει ως καρικατούρες, ενώ ούτε και το χιούμορ που κάνει η ταινία έχει καμία σχέση με τη συνηθισμένη "γυναικουλίστικη" απεικόνιση των γκέι ανδρών. Μια πολύ συμπαθητική ταινία για ένα θέμα που διχάζει, μια φιλελεύθερη θεώρηση της συντηρητικής κοινωνίας μας, ένα τρυφερό ερωτικό τρίο, δυο πολύ όμορφες, εντέλει, ώρες στον κινηματογράφο!
3 σχόλια:
Τόσο καλό είναι;
Ξέρω γω; Εμένα μου άρεσε πολύ, πέρασα καλά προπαντός, αλλά γούστα είναι αυτά ή όπως λένε κι οι Γάλλοι "des goûts et des couleurs on ne discute pas!"
Συντηρητική οπτική για δήθεν προχωρημένα θέματα με τρόπο που θα συγκινήσουν και, κυρίως, δεν θα ενοχλήσουν, τις μέσες αστές νοικοκυρές.
Προσωπική βαθμολογία 5 στα 10 και με το ζόρι...
Δημοσίευση σχολίου