Σεπτεμβρίου 27, 2008

Καυτό κι απόρρητο (2008) (8 στα 10)


Υπόθεση
Ένας πράκτορας παραιτείται από τη CIA και αποφασίζει να γράψει τα απομνημονεύματά του με τις πλούσιες κατασκοπικές εμπειρίες του! Η γυναίκα του αποφασίζει να τον χωρίσει και ακολουθώντας τη συμβουλή του δικηγόρου της εισβάλει στα αρχεία στο κομπιούτερ του και αντιγράφει σε cd ό,τι βρίσκει χρήσιμο για να το χρησιμοποιήσει αργότερα στο δικαστήριο. Tο cd όμως αυτό πέφτει σε λάθος χέρια!

Αξιολόγηση
Το Burn after Reading είναι μια ανελέητη σάτιρα στην Αμερική του σήμερα όπου η αμετροέπεια, ο εγωκεντρισμός και (δυστυχώς) η ηλιθιότητα ζουν και βασιλεύουν! Είναι μια μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστές τους δύο πιο σέξι αστέρες του Χόλυγουντ σε τελείως κόντρα ρόλους (ο Brad Pitt σε ρόλο χαζογκόμενου και ο George Clooney σε ρόλο ανασφαλή γόη, λίγο macho, καταβάθος χέστης), μια ξεκαρδιστική (σε στιγμές) εφαρμογή της θεωρίας του χάους σε κατασκοπική ιστορία (πχ. μια ηλίθια μεσοαστή ήθελε να φτιάξει το στήθος της και άρχισαν να σκοτώνονται άνθρωποι δεξιά κι αριστερά!).

Αν και το χιούμορ ή οι προβληματισμοί των Coen δε με αγγίζουν συνήθως ιδιαίτερα (βρίσκω πολύ κρύα για παράδειγμα τα αστεία του O Brother, Where Art Thou? ή του The Big Lebowski, ενώ δε μου άρεσε καθόλου η περσινή οσκαρική τους επιτυχία), εντούτοις αυτή τους τη δημιουργία τη βρήκα απολαυστική! Με ισορροπία ανάμεσα στη σάτιρα με χρήση υπερβολής στους χαρακτήρες και στην ιστορία (η υπερβολή είναι αποδεκτή ως στοιχείο της κωμωδίας) και στην κριτική για τη σύγχρονη Αμερική των ανέξοδων αποφάσεων που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων γύρω μας χωρίς όμως να έχουν παρθεί με τη στοιχειώδη υπευθυνότητα, οι αδερφοί Coen χτυπάνε φλέβα χρυσού, προκαλούν και πάλι συζητήσεις γύρω από μια δημιουργία τους, ενώ κατά βάθος στοχεύουν στο να μας κάνουν να περάσουμε καλά!

Μια ξεκαρδιστική σκηνή της ταινίας (εδώ από τα γυρίσματα)

8 σχόλια:

Nathalie είπε...

Πιστεύω πως θα είναι στο στιλ του Big Lebowski. Όχι ότι ξαναγίνεται τέτοια ταινία.. Απλά θεωρώ ότι οι αδερφοί Κοέν έχουν κάποιες θεματικές..

europanos είπε...

Όχι Nathalie, κατά τη γνώμη μου δε θυμίζει η μία ταινία την άλλη, άλλωστε όπως έγραψα το Big Lebowski δε μου άρεσε (υποθέτω ότι με εσένα συνέβη το αντίθετο)! Για να είμαι ειλικρινής, στις 5-6 ταινίες των Κοέν που έχω δει, το Burn after reading είναι η πρώτη που βαθμολογώ με πάνω από τη βάση, το ξέρω είμαι αιρετικός!

kioy είπε...

Συμφωνώ με όσα λες για την ταινία...
Η σάτιρα τους χτυπάει χρυσό. Το κλειδί είναι ο τρόπος που κρατούν και καταλύουν τα πλευρικά τους όρια ανά πάσα στιγμή σε μια ταινία βουτηγμένη στις σύγχρονες τάσεις όχι μόνο της Αμερικής, αλλά ολόκληρου του Δυτικού κόσμου!

Απολαυστική ταινία. Νομίζω πως πάντως είναι προυπόθεση να βγάλεις λίγο απ' το νου σου το τρισμεγιστο No country και να αφεθείς σε αυτό το κινηματογραφικό ανέκδοτο που λέγεται "Burn After Reading"!

theachilles είπε...

Europanos,
θυμίζει πάρα πολύ Lebowski (που για μένα είναι αριστούργημα, άλλο αυτό), Fargo και ολίγον από Arizona Junior. Ο τρόπος που στήνουν την πλοκή οι Κοέν ακουλουθεί έναν βασικό σκελετό σε όλες τις ταινίες τους. Αν μη τι άλλο, αυτό το Give us the money, dickhead που ξεστομίζει ο Pitt μοιάζει βγαλμένο από τους νιχιλιστές του Lebowski.

sloboda είπε...

εγώ την είδα προχθές και πραγματικά είναι απολαυστική και μαύρη κωμωδία...πολύ γέλιο που δεν σε κουράζει...το χαίρεσαι...

Ανώνυμος είπε...

Θάταν ευχής έργο νάχαμε κι εμείς Έλληνες Κοέν που νά 'δειχναν γλαφυρά εδώ, για την Ελλά-δα, τη μωροφιλοδοξία :
Το απόλυτο ελληνικό δείγμα για τους Αφούς Κοέν θάταν ο….ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ (σκάνδαλο Ζα-χόπουλου-Γραμμ. Πολιτισμού, του αποπειραθέντος) και σ’ άλλο επίπεδο –πλήν Πολιτικής, καθότι η Ελλάδα βρίθει τέτοιων φουμαρολόγων και ιντριγκαδόρων ‘Προέδρων’ ματαιόδοξο δείγμα κουτα-μάρας κτλ. θάταν η Δήμητρα Λιάνη –άνοδος και πτώση-, η Έφη Σαρρή κτλ.Γενικώτερα προσφέρονται τα Ελληνικά δείγματα-Κοέν :

- όσων πούλησαν και τα εσώρρουχά τους σα νεοπλουτίστικα παγώνια, για το Χρηματιστήριο-απάτη (1999),
- όσων για λόγους κενοδοξίας/ στραβώθηκαν εμπλακέντες στο παραΔικαστικό σκάνδαλο (πλούσια κι ευφυέστατη Μπουρμπούλια, ηλίθιος Καλούσης, που μέτραγε το ύψος των Ρωσίδων),
- Όσων ανόητων παππάδων δίψαγαν για εξουσία-χρήμα (ΠαραΕκκλησιαστικό σκάνδαλο με καλυψη, Χριστόδουλου –άλλος κενόδοξος, που τάβαλε με τον …Πατριάρχη και το ΠΑΣΟΚ ! ‘, Βαβύλης-’Χρυσοπηγή’’, Εφραίμ σήμερα...),
- την κωμικοτραγική λούμπα της Ελληνικής Κ.Υ.Π. μέ την Υπόθεση ΟΤΣΑΛΑΝ ( όπου έλαμψε ...νέος 'ΔιγενήΑκρίτας' Καλεντερίδης ! )-1997 ,
Απίθανο κινημ/φικό ρόλο ανικανότητας και εθνικής ματαιοδοξίας, είναι ο Πλοίαρχος Ν α ξ ά κ η ς (τραγέλαφος ύπόθεσης ΟΤΣΑΛΑΝ) : που ζήλωσε τη δόξα της Φιλικής Εταιρίας και του Ιωνα Δρα-γούμη ( με την υποστήριξη των Μακεδονομάχων στην Τουρκική τότε, Μακεδονία.)
- τ' αναψυκτήριο Μαγγίνα , κι η χοντράδα του …Τσουκάτου με το λάδωμα ΖΗΜΕΝΣ,
- Οι γκλαμουράτοι ψωριάρηδες που αγοράζουν με δόσεις χιλιάδες πολυτελών -και αχρείαστων_ 4Χ4 , που τώρα τα εκποιούν !, ενδεικτικό της ξιπασιάς του Νεοέλληνα...
.
Πανέξυπνα η ταινία ζωντανεύει τις απογειωμένες επιθυμίες μιας αστής φαντασμένης μικρο-επαγγελματία, της .Φρ. Μακντόρμαντ : εδώ καλέ η γραφικότητα –ανοησίας ένεκα-μιάς γυναίκας της μετριότητας, άσχημης και δίχως θηλυκότητα ! Πού όμως οραματίζεται να γίνει σεξογκόμενα Α' Κλάσης .Μά να θέλει να παίξει την μεγάλη Μυστική Πράκτορα Κίμ Φίλμπυ ; Να κάνει τη θηλυκιά Αλ Καπόνε εκβιάστρια ; Και μάλιστα πονντάροντας στην ευκολία και τύχη , χωρίς να ιδρώσει κώλο ;
Μέ τέχνη οι Κοέν αποκαθηλώνουν τον Μ π ρ ά ν τ Π ί τ σ' έναν ρόλο ενός –περιορισμέ-νου ''ΙQ''- βοηθού Γυμναστηρίου .Πόσο πραγματικός επαγγελματίας είναι, αφού δέχεται να παίξει και παίζει ικανότατα τον αφελή και …λελέ ‘’-πράκτορα Ουζούνη’’ . Έστω μισοχαζά- μισοσοβαρά, μπαίνει στον κόσμο των κατασκόπων του ...νηπιαγωγείου με ξεκαρδιστικά ανόητο τέλος. Σπαραχτικός , αντίθετα, ο ιδιοκτήτης του γυμναστηρίου, σε καλό ρόλο του μέσου ανθρωπάκου, με την γαιδουρινή υπομονή, χαζοαφέλεια και έλλειψη διορατικότητας (: να κολλήσει στην σεξουλιάρα ΜακΝτόρμαντ ; Έλεος.)
Απίθανα επαγγελματίας ο Μ ά λ κ ο β ι τ ς . 'Α' κλάσης ηθοποιός, εξαιρετικός, σ' όλες τις ταινίες που έπαιξε, χαμηλής δημοσιότητας δ ι α μ ά ν τ ι. Δείχνει το δρόμο σ' όσους χρόνια τώρα πασχίζουν ν' αναδειχτούν και με τεράστιες αποδοχές σε δολλαριάκια και με γκλαμουριές -χωρίς να τις αξίζουν, ούτε τις μέν, μήτε τις δέ – (Τόμ Κρούζ , Ντέμυ Μούρ, Κάθριν Τζέτα Τζόουνς)Στίς οργισμένες του ατάκες με την βλακεία των ανθρωπαρίων που πέφτουν στο δρόμο του (άσχετων με την Κατασκοπεία ή ανίκανων Γραφειοκρατών της C.I.A.), είναι σχεδόν πρότυπο γι’ Ανώτατες σχολές Ηθοποιίας κι υπο-βλητικά ξεκαρδιστικός: δείχνοντας πώς τον …φθείρουν οι ηλίθιοι.

Σεναριοπλοκή όλο ποικιλία , που διατηρεί το ενδιαφέρον του θεατή αδιάπτωτο. Εδώ συντυχαίνουν και τρακάρουν μεταξύ τους διαφορετικής δομής χαρακτήρες, ακόμη και πανούργοι. Τέτοιος η σύζυγος του Μάλκοβιτς, εξίσου απωθητική για τη συφε-ροντολόγα , χωρίς συναισθημα ή αυθορμητισμό φάτσα αρπαχτικού {και –το γεροντοκορίστικο του χαραχτήρα της : το δείχνει στο παιδί ως ιατρός } που έχει.Μά το έργο είναι και Π ο λ ι τ ι κ ό . Δείχνει την μέση ανικανότητα των νερό-βραστων (αν)εγκεφφάλων της C.I.A. (απίθανος στην αδιαφορία ή βλακεία του ο Δ/ντής της ίδιας της φοβερής και τρομερής C.I.A.)
Δικαιούται νάναι γραφικά αποκαθηλωτικό έργο, σαν εγχειρίδιο της μέσης ανθρώπινης β λ α κ ε ί α ς , αλλά κι ... α τ υ χ ί α ς. Εδώ γίνεται και σοβαρό βλέποντας με οίκτο τους ανίκανους ηρωές του. Κάπου τυχαίνει αντιδιαμετρικό του έξοχου " Μ Α Τ C H P O I N T " του Γούντυ 'Αλλεν .
Επιλεγόμενα ; Η διαλεκτική του 'αφελούς ήρωα' ή του 'βλάκα αντιήρωα' είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με του' ήρωα'. Τό σινεμά των ΚΟΕΝ, δείχνει την επιδεξιότητά του και στην ευαίσθητη περιγραφή των καθημερινών ανθρώπων στις κούφιες στιγμές τους, στις ηλίθιες δολιότητές τους, και στην περιγραφή της μίζερης και ματαιόδοξης ρουτίνας τους : που νομίζουν, από μικρόνοια ή τεμπελιά πως έφτασε η ώρα να γίνουν κάτι , ενώ μήτε είταν ούτε θα γίνουν ποτέ.
ΚOSTAS TRENT

europanos είπε...

Χαχα! Θαυμάσιο το σχόλιό σου, Κώστα! Βήμα κι αφορμή για να τα χώσεις στο σύστημα το τραγελαφικό το ημεδαπό έψαχνες! Χίλια δίκια έχεις και για τη σαπίλα μας και για την ηλιθιότητα πολλών στην άλλη ακτή του Ατλαντικού!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Η φιλοσοφία τον Coen στηρίζεται πάνω σε μια θεμελιώδη αρχή. Οι ήρωες περιπλέκονται σε τρομερές ιστορίες, σε ανεξέλεγχτες καταστάσεις και τα πάντα μοιάζουν να μην ελέγχονται από κανέναν συγκεκριμένα. Η αλήθεια είναι πως και οι Coen σε τέτοιου είδους ταινίες έμοιαζαν να μην έχουν ποτέ τον έλεγχο. Κάτι που μετά έκπληξης διαπίστωσα πως δεν υπήρχε εδώ. Σταθερότητα και πλοκή με την απαραίτητη εγρήγορση έτσι ώστε να μην παρακολουθείς αδιάφορος.