Εισαγωγή
Όλα άρχισαν με την εντυπωσιακή επιτυχία της Έκτης Αίσθησης όταν τα φαντάσματα εισέβαλαν απρόσκλητα και απειλητικά στη ζωή ενός μικρού αγοριού. Έκτοτε οι απειλές δε σταμάτησαν να έρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς! Στον Οιωνό οι εξωγήινοι απειλούσαν τους ανθρώπους, στο Σκοτεινό Χωριό απειλή ήταν οι «κόκκινοι» εκτός των ορίων του χωριού, κατά προέκταση ο σύγχρονος πολιτισμός, ενώ στον Άφθαρτο απειλή συνιστούσε το απόλυτο κακό που έψαχνε να εντοπίσει το ταίρι του στο άλλο άκρο του φάσματος, στο απόλυτο καλό! Εδώ λοιπόν τι κακό μας επιφυλάσσει η μοίρα μας, κύριε Shyamalan;
Όλα άρχισαν με την εντυπωσιακή επιτυχία της Έκτης Αίσθησης όταν τα φαντάσματα εισέβαλαν απρόσκλητα και απειλητικά στη ζωή ενός μικρού αγοριού. Έκτοτε οι απειλές δε σταμάτησαν να έρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς! Στον Οιωνό οι εξωγήινοι απειλούσαν τους ανθρώπους, στο Σκοτεινό Χωριό απειλή ήταν οι «κόκκινοι» εκτός των ορίων του χωριού, κατά προέκταση ο σύγχρονος πολιτισμός, ενώ στον Άφθαρτο απειλή συνιστούσε το απόλυτο κακό που έψαχνε να εντοπίσει το ταίρι του στο άλλο άκρο του φάσματος, στο απόλυτο καλό! Εδώ λοιπόν τι κακό μας επιφυλάσσει η μοίρα μας, κύριε Shyamalan;
Υπόθεση
Στο Central Park της Νέας Υορκης άνθρωποι ξαφνικά αποπροσανατολίζονται, λένε πράγματα ακαταλαβίστικα και στη συνέχεια αυτοκτονούν! Σε λίγες ώρες σε πολλά πάρκα των βορειοανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ το ίδιο μαζικό φαινόμενο επαναλαμβάνεται πανικοβάλοντας πολίτες και αρχές. Το συμβάν αυτό εξελίσσεται σε λεωφόρους, επαρχιακούς δρόμους και γενικεύεται! Πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση ή μήπως για αυτή την ομαδική αυτοκαταστροφική παράκρουση ευθύνονται τα φυτά που εκλύουν χημικές τοξίνες που τρελαίνουν το νευρικό σύστημα των ανθρώπων;
Αξιολόγηση
Ή θα σταματήσει να υπογράφει το σενάριο και να κάνει την παραγωγή στις ταινίες που σκηνοθετεί ο Σαιμαλάν ή η κάτω βόλτα που έχει πάρει μετά το Σκοτεινό Χωριό δε θα σταματήσει εδώ. Γιατί ναι μεν το Happening είναι άρτια σκηνοθετημένο, με πολύ δυνατά εξωτερικά πλάνα και σκηνές αυτοκτονιών που αν μη τι άλλο εντυπωσιάζουν με τη σύλληψη και την «εκτέλεσή» τους, αλλά το σενάριο μπάζει από παντού! Το τι ασυναρτησίες ξεστομίζονται για την έκλυση χημικών ουσιών από τα φυτά και την επίδρασή αυτών των ουσιών στον ανθρώπινο οργανισμό δεν περιγράφεται! Το τι ηλίθια δοσμένα οικο-καταστροφολογικά μηνύματα και φιλοσοφικά φληναφήματα παρελαύνουν εμβόλιμα στη δράση της ταινίας, που φαντάζει πιθανό παιδιά του νηπιαγωγείου να μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα! Εν ολίγοις, ο ορισμός της άνισης ταινίας είναι αυτός που ταιριάζει καλύτερα για το τελευταίο αυτό κινηματογραφικό πόνημα του Ινδο αμερικανού μετρ των ψυχολογικών θρίλερ!
Από την άλλη μια σημαντική έλλειψη του Συμβάντος εν συγκρίσει με τις προηγούμενες ταινίες του Σαιμαλάν είναι το αδύναμο σασπένς. Ενώ η ταινία διαθέτει μια αρκούντως ακατανόητη και σαφώς μυστηριώδη για ψυχολογικό θρίλερ ιστορία, ο σκηνοθέτης μοιάζει να μην ξέρει τι να την κάνει ενώ μας χαρίζει ένα από τα πιο αμήχανα και κλισέ φινάλε των τελευταίων ετών. Επίσης ενώ η ταινία αρχίζει εντυπωσιακά με ομαδικές αυτοκτονίες συνεχίζει ακριβώς στο ίδιο μοτίβο χωρίς κλιμάκωση, μονότονα μέχρι το τέλος! Οι απλά διεκπεραιωτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών και η σωστή (αλλά τίποτα συγκλονιστικό) επιλογή μουσικής επένδυσης πάλι δε φαίνεται να σώζουν την ταινία από την μετριότητα!
Φίλες και φίλοι, αρκετά χρόνια πριν ίσως έγραφα ύμνους για αυτήν την ταινία! Ίσως έκανα λόγο για μια εξαιρετική αλληγορία για την αυτοκαταστροφική μανία των ανθρώπων, που επιμένουν να βιάζουν τη φύση υποτιμώντας τη δύναμή της να στραφεί στο τέλος ενάντιά μας! Ίσως μάλιστα να στεκόμουν στην παρομοίωση των ανθρώπων με μέλισσες που έχουν αρχίσει και εξαφανίζονται μυστηριωδώς στην Αμερική και να έδινα εύσημα στη φαντασία του σκηνοθέτη. Ευτυχώς είμαι πιο κινηματογραφικά ώριμος τώρα και με το χέρι στην καρδιά σας λέω ότι η ταινία είναι ό,τι πρέπει για την prime time ζώνη του STAR channel σε δύο χρόνια από τώρα, οπότε δε χρειάζεται να ξοδευτείτε σπεύδοντας στο σινεμά όπως εγώ!
Στο Central Park της Νέας Υορκης άνθρωποι ξαφνικά αποπροσανατολίζονται, λένε πράγματα ακαταλαβίστικα και στη συνέχεια αυτοκτονούν! Σε λίγες ώρες σε πολλά πάρκα των βορειοανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ το ίδιο μαζικό φαινόμενο επαναλαμβάνεται πανικοβάλοντας πολίτες και αρχές. Το συμβάν αυτό εξελίσσεται σε λεωφόρους, επαρχιακούς δρόμους και γενικεύεται! Πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση ή μήπως για αυτή την ομαδική αυτοκαταστροφική παράκρουση ευθύνονται τα φυτά που εκλύουν χημικές τοξίνες που τρελαίνουν το νευρικό σύστημα των ανθρώπων;
Αξιολόγηση
Ή θα σταματήσει να υπογράφει το σενάριο και να κάνει την παραγωγή στις ταινίες που σκηνοθετεί ο Σαιμαλάν ή η κάτω βόλτα που έχει πάρει μετά το Σκοτεινό Χωριό δε θα σταματήσει εδώ. Γιατί ναι μεν το Happening είναι άρτια σκηνοθετημένο, με πολύ δυνατά εξωτερικά πλάνα και σκηνές αυτοκτονιών που αν μη τι άλλο εντυπωσιάζουν με τη σύλληψη και την «εκτέλεσή» τους, αλλά το σενάριο μπάζει από παντού! Το τι ασυναρτησίες ξεστομίζονται για την έκλυση χημικών ουσιών από τα φυτά και την επίδρασή αυτών των ουσιών στον ανθρώπινο οργανισμό δεν περιγράφεται! Το τι ηλίθια δοσμένα οικο-καταστροφολογικά μηνύματα και φιλοσοφικά φληναφήματα παρελαύνουν εμβόλιμα στη δράση της ταινίας, που φαντάζει πιθανό παιδιά του νηπιαγωγείου να μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα! Εν ολίγοις, ο ορισμός της άνισης ταινίας είναι αυτός που ταιριάζει καλύτερα για το τελευταίο αυτό κινηματογραφικό πόνημα του Ινδο αμερικανού μετρ των ψυχολογικών θρίλερ!
Από την άλλη μια σημαντική έλλειψη του Συμβάντος εν συγκρίσει με τις προηγούμενες ταινίες του Σαιμαλάν είναι το αδύναμο σασπένς. Ενώ η ταινία διαθέτει μια αρκούντως ακατανόητη και σαφώς μυστηριώδη για ψυχολογικό θρίλερ ιστορία, ο σκηνοθέτης μοιάζει να μην ξέρει τι να την κάνει ενώ μας χαρίζει ένα από τα πιο αμήχανα και κλισέ φινάλε των τελευταίων ετών. Επίσης ενώ η ταινία αρχίζει εντυπωσιακά με ομαδικές αυτοκτονίες συνεχίζει ακριβώς στο ίδιο μοτίβο χωρίς κλιμάκωση, μονότονα μέχρι το τέλος! Οι απλά διεκπεραιωτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών και η σωστή (αλλά τίποτα συγκλονιστικό) επιλογή μουσικής επένδυσης πάλι δε φαίνεται να σώζουν την ταινία από την μετριότητα!
Φίλες και φίλοι, αρκετά χρόνια πριν ίσως έγραφα ύμνους για αυτήν την ταινία! Ίσως έκανα λόγο για μια εξαιρετική αλληγορία για την αυτοκαταστροφική μανία των ανθρώπων, που επιμένουν να βιάζουν τη φύση υποτιμώντας τη δύναμή της να στραφεί στο τέλος ενάντιά μας! Ίσως μάλιστα να στεκόμουν στην παρομοίωση των ανθρώπων με μέλισσες που έχουν αρχίσει και εξαφανίζονται μυστηριωδώς στην Αμερική και να έδινα εύσημα στη φαντασία του σκηνοθέτη. Ευτυχώς είμαι πιο κινηματογραφικά ώριμος τώρα και με το χέρι στην καρδιά σας λέω ότι η ταινία είναι ό,τι πρέπει για την prime time ζώνη του STAR channel σε δύο χρόνια από τώρα, οπότε δε χρειάζεται να ξοδευτείτε σπεύδοντας στο σινεμά όπως εγώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου