Εισαγωγή
«Η Αμερική δεν κάνει βασανιστήρια, νεαρέ μου», λέει η Αμερικανίδα αξιωματούχος που διατάζει την έκδοση του κρατουμένου Αμερικανοαιγύπτιου στον νεαρό υπάλληλο της CIA που επιβλέπει την πρώτη του ανάκριση-βασανιστήριο. Σωστά! Η Αμερική δεν κάνει ποτέ κάτι τέτοιο στα εδάφη της, βάζει άλλους και τα κάνουν στις δικές τους χώρες για λογαριασμό της!
Υπόθεση
Μετά από πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα νεαρός άνδρας μεταφέρεται από τη CIA σε μυστικό αραβικό προορισμό για να ανακριθεί παρανόμως χωρίς να γνωρίζει τίποτα η οικογένειά του στις ΗΠΑ. Ο νεαρός υπάλληλος της CIA που επέζησε του τρομοκρατικού χτυπήματος αναλαμβάνει την επίβλεψη για λογαριασμό των ΗΠΑ της ανάκρισης στην οποία γίνεται χρήση πολλών ανορθόδοξων μεθόδων.
Αξιολόγηση
Το Rendition πραγματεύεται το θέμα της παράνομης κράτησης (άλλοι τη λένε απαγωγή και εξαφάνιση) κρατουμένων (αχ, κύριε Βουλγαράκη μου, εσάς πότε θα σας κάνουνε ταινία;!) σε εδάφη εκτός Ηνωμένων Πολιτειών όπου βασανίζονται για να τους αποσπάσουν πληροφορίες αναφορικά με διασυνδέσεις τους με τρομοκρατικές οργανώσεις. Η ιστορία της ταινίας κινείται γύρω από το ως ένα βαθμό υπαρκτό δίλημμα «ασφάλεια ή ανθρώπινα δικαιώματα» και παίρνει ξεκάθαρα θέση ενάντια στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πχ. χρήση βασανιστηρίων) εν ονόματι της προστασίας του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
Παρόλο όμως που παρουσιάζει αρκετά καλά το δίλημμά της η ταινία, εντούτοις δεν καταφέρνει να αποφύγει κάποιες συμβάσεις που κάνουν πιο «ευκολόπεπτο» το δίλημμα για το αμερικανικό κοινό (πχ. ο Αιγύπτιος ήταν παντρεμένος με ξανθιά Αμερικανίδα, τι διαφορά, αναρωτιέμαι, από το αν ήταν παντρεμένος με ομόθρησκή του;) ούτε αποφεύγει κάποιες ενοχλητικές σεναριακές αφέλειες (την κατασκευή του μύθου του κολεγιόπαιδου Αμερικανού – υπαλλήλου της CIA που επιβλέπει τις ανακρίσεις-βασανιστήρια έχοντας σοβαρές ενστάσεις αναφορικά με τη χρήση μεθόδων βασανισμού).
Διεκπεραιωτική συνολικά η σκηνοθεσία του Νοτιοαφρικανού Gavin Hood (πρώην δικηγόρος), πολύ καλή όμως η σκηνή της έκρηξης στην αγορά. Κτίζει βαθμιαία την αγωνία στην ταινία, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει να διαχειριστεί πετυχημένα την κορύφωσή της ιστορίας του (η ταιριαστή μουσική και το σφιχτό μοντάζ τον βοηθούν αλλά δε μοιάζουν αρκετά). Η ταινία ενώ μοιάζει προβλέψιμη διαθέτει κάποιες σεναριακές ανατροπές που κάνουν την παρακολούθησή της περισσότερο ενδιαφέρουσα. Οι δε ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι καλές αλλά τίποτα συγκλονιστικό. Από αυτό δεν εξαιρείται ούτε η συνήθως καθηλωτική Meryl Streep, ενώ ίσα που τη γλιτώνει από τη γενική μετριότητα ο βοηθός γερουσιαστή (φώτο κάτω) Peter Sarsgaard και η νεαρή Zineb Oukach.
Ασχέτως αν το Rendition θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη ταινία και αν κάποιες από τις ανατροπές που επιφυλάσσει στους θεατές δε λειτουργούν πειστικά (φαίνεται ότι έχουν μπει εμβόλιμες για να «εκμαιεύσουν» τη συγκίνηση αποδυναμώνοντας τελικά το κεντρικό δίλημμα στο οποίο στηρίζεται η ταινία), είναι θετικό, νομίζω, να βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη έστω και στη blockbuster εκδοχή τους παρόμοιας θεματολογίας ταινίες, ειδικά στις μέρες μας που η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δημοκρατία υποχωρούν διεθνώς!
«Η Αμερική δεν κάνει βασανιστήρια, νεαρέ μου», λέει η Αμερικανίδα αξιωματούχος που διατάζει την έκδοση του κρατουμένου Αμερικανοαιγύπτιου στον νεαρό υπάλληλο της CIA που επιβλέπει την πρώτη του ανάκριση-βασανιστήριο. Σωστά! Η Αμερική δεν κάνει ποτέ κάτι τέτοιο στα εδάφη της, βάζει άλλους και τα κάνουν στις δικές τους χώρες για λογαριασμό της!
Υπόθεση
Μετά από πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα νεαρός άνδρας μεταφέρεται από τη CIA σε μυστικό αραβικό προορισμό για να ανακριθεί παρανόμως χωρίς να γνωρίζει τίποτα η οικογένειά του στις ΗΠΑ. Ο νεαρός υπάλληλος της CIA που επέζησε του τρομοκρατικού χτυπήματος αναλαμβάνει την επίβλεψη για λογαριασμό των ΗΠΑ της ανάκρισης στην οποία γίνεται χρήση πολλών ανορθόδοξων μεθόδων.
Αξιολόγηση
Το Rendition πραγματεύεται το θέμα της παράνομης κράτησης (άλλοι τη λένε απαγωγή και εξαφάνιση) κρατουμένων (αχ, κύριε Βουλγαράκη μου, εσάς πότε θα σας κάνουνε ταινία;!) σε εδάφη εκτός Ηνωμένων Πολιτειών όπου βασανίζονται για να τους αποσπάσουν πληροφορίες αναφορικά με διασυνδέσεις τους με τρομοκρατικές οργανώσεις. Η ιστορία της ταινίας κινείται γύρω από το ως ένα βαθμό υπαρκτό δίλημμα «ασφάλεια ή ανθρώπινα δικαιώματα» και παίρνει ξεκάθαρα θέση ενάντια στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πχ. χρήση βασανιστηρίων) εν ονόματι της προστασίας του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
Παρόλο όμως που παρουσιάζει αρκετά καλά το δίλημμά της η ταινία, εντούτοις δεν καταφέρνει να αποφύγει κάποιες συμβάσεις που κάνουν πιο «ευκολόπεπτο» το δίλημμα για το αμερικανικό κοινό (πχ. ο Αιγύπτιος ήταν παντρεμένος με ξανθιά Αμερικανίδα, τι διαφορά, αναρωτιέμαι, από το αν ήταν παντρεμένος με ομόθρησκή του;) ούτε αποφεύγει κάποιες ενοχλητικές σεναριακές αφέλειες (την κατασκευή του μύθου του κολεγιόπαιδου Αμερικανού – υπαλλήλου της CIA που επιβλέπει τις ανακρίσεις-βασανιστήρια έχοντας σοβαρές ενστάσεις αναφορικά με τη χρήση μεθόδων βασανισμού).
Διεκπεραιωτική συνολικά η σκηνοθεσία του Νοτιοαφρικανού Gavin Hood (πρώην δικηγόρος), πολύ καλή όμως η σκηνή της έκρηξης στην αγορά. Κτίζει βαθμιαία την αγωνία στην ταινία, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει να διαχειριστεί πετυχημένα την κορύφωσή της ιστορίας του (η ταιριαστή μουσική και το σφιχτό μοντάζ τον βοηθούν αλλά δε μοιάζουν αρκετά). Η ταινία ενώ μοιάζει προβλέψιμη διαθέτει κάποιες σεναριακές ανατροπές που κάνουν την παρακολούθησή της περισσότερο ενδιαφέρουσα. Οι δε ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι καλές αλλά τίποτα συγκλονιστικό. Από αυτό δεν εξαιρείται ούτε η συνήθως καθηλωτική Meryl Streep, ενώ ίσα που τη γλιτώνει από τη γενική μετριότητα ο βοηθός γερουσιαστή (φώτο κάτω) Peter Sarsgaard και η νεαρή Zineb Oukach.
Ασχέτως αν το Rendition θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη ταινία και αν κάποιες από τις ανατροπές που επιφυλάσσει στους θεατές δε λειτουργούν πειστικά (φαίνεται ότι έχουν μπει εμβόλιμες για να «εκμαιεύσουν» τη συγκίνηση αποδυναμώνοντας τελικά το κεντρικό δίλημμα στο οποίο στηρίζεται η ταινία), είναι θετικό, νομίζω, να βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη έστω και στη blockbuster εκδοχή τους παρόμοιας θεματολογίας ταινίες, ειδικά στις μέρες μας που η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δημοκρατία υποχωρούν διεθνώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου