Εισαγωγή
Την είδα στις Νύχτες Πρεμιέρας ένα μήνα πριν και ήδη την έχω ξεχάσει ολοκληρωτικά. Μέχρι που είδα το trailer της ταινίας στο youtube δεν μπορούσα να φέρω στη μνήμη μου ούτε μία σκηνή από το σουηδικό Du Levande. Συνάγω εκ των υστέρων ότι αυτό ήταν (συνειδητά ή ασυνείδητα) ηθελημένο. Ξέρω ότι θα στεναχωρήσω αρκετούς με αυτήν τη σχετικά αρνητική κριτική στην ταινία, αλλά...
Υπόθεση
Καμία υπόθεση. Κανένα σενάριο. Άνθρωποι ασκόπως περιπλανώμενοι, κραυγές μοναξιάς, ένστικτα ταπεινά, ζωντανοί νεκροί να κυνηγάνε το αλκοόλ, την ηδονή, να ψάχνουν στο σκοτάδι τις χαρές της ζωής, να θέλουν να ξεσπάσουν αλλά να μη μπορούν. Η ζωή στη Σκανδιναβικές χώρες των happy nations που τραγουδούσαν πριν χρόνια οι Σουηδοί Ace of Base, ξεγυμνωμένη και καταθλιπτική!
Αξιολόγηση
Αν και ενδιαφέρουσα από σκηνοθετική άποψη η νέα δημιουργία του Roy Andersson με άφησε παγερά αδιάφορο το δράμα των ηρώων του. Βιαζόμουν να τελειώσει η ασυνάρτητης ροής εικόνων ταινία του, γιατί μου ήταν πολύ δυσάρεστο να βλέπω όλη αυτή την παρέλαση ανθρώπινης ανίας! Τι να μου πουν τα πανέμορφα πλάνα του σκηνοθέτη; Ήταν όντως όμορφα και αρκούντως καλοφτιαγμένα έτσι ώστε να αναδείξουν την ασχήμια και την καταχνιά! Φωτισμός όπως οι χλωμές μέρες της καθημερινότητας του σκανδιναβικού χειμώνα. Make up εκρού του νεκρού στους ήρωες της ταινίας, ρούχα, έπιπλα και ντουβάρια σε μουντή παλέτα αποχρώσεων του γκρίζου. Αν σας αρέσει η αποτύπωση της σκανδιναβικής κατάθλιψης, καλύτερα δείτε το Νορβηγικό "Ενας Διαφορετικός Άνθρωπος", εκεί η συναισθηματική ασφυξία έχει λόγο και ύπαρξης και κινηματογραφικής αποτύπωσής της!
ΥΓ. Μοναδικές καλές στιγμές της ταινίας ήταν, νομίζω, οι σουρεαλιστικές σκηνές με τους πρωταγωνιστές στο κινούμενο σπίτι-τρένο και στην ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο.
Την είδα στις Νύχτες Πρεμιέρας ένα μήνα πριν και ήδη την έχω ξεχάσει ολοκληρωτικά. Μέχρι που είδα το trailer της ταινίας στο youtube δεν μπορούσα να φέρω στη μνήμη μου ούτε μία σκηνή από το σουηδικό Du Levande. Συνάγω εκ των υστέρων ότι αυτό ήταν (συνειδητά ή ασυνείδητα) ηθελημένο. Ξέρω ότι θα στεναχωρήσω αρκετούς με αυτήν τη σχετικά αρνητική κριτική στην ταινία, αλλά...
Υπόθεση
Καμία υπόθεση. Κανένα σενάριο. Άνθρωποι ασκόπως περιπλανώμενοι, κραυγές μοναξιάς, ένστικτα ταπεινά, ζωντανοί νεκροί να κυνηγάνε το αλκοόλ, την ηδονή, να ψάχνουν στο σκοτάδι τις χαρές της ζωής, να θέλουν να ξεσπάσουν αλλά να μη μπορούν. Η ζωή στη Σκανδιναβικές χώρες των happy nations που τραγουδούσαν πριν χρόνια οι Σουηδοί Ace of Base, ξεγυμνωμένη και καταθλιπτική!
Αξιολόγηση
Αν και ενδιαφέρουσα από σκηνοθετική άποψη η νέα δημιουργία του Roy Andersson με άφησε παγερά αδιάφορο το δράμα των ηρώων του. Βιαζόμουν να τελειώσει η ασυνάρτητης ροής εικόνων ταινία του, γιατί μου ήταν πολύ δυσάρεστο να βλέπω όλη αυτή την παρέλαση ανθρώπινης ανίας! Τι να μου πουν τα πανέμορφα πλάνα του σκηνοθέτη; Ήταν όντως όμορφα και αρκούντως καλοφτιαγμένα έτσι ώστε να αναδείξουν την ασχήμια και την καταχνιά! Φωτισμός όπως οι χλωμές μέρες της καθημερινότητας του σκανδιναβικού χειμώνα. Make up εκρού του νεκρού στους ήρωες της ταινίας, ρούχα, έπιπλα και ντουβάρια σε μουντή παλέτα αποχρώσεων του γκρίζου. Αν σας αρέσει η αποτύπωση της σκανδιναβικής κατάθλιψης, καλύτερα δείτε το Νορβηγικό "Ενας Διαφορετικός Άνθρωπος", εκεί η συναισθηματική ασφυξία έχει λόγο και ύπαρξης και κινηματογραφικής αποτύπωσής της!
ΥΓ. Μοναδικές καλές στιγμές της ταινίας ήταν, νομίζω, οι σουρεαλιστικές σκηνές με τους πρωταγωνιστές στο κινούμενο σπίτι-τρένο και στην ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου