Control (2007) (10 στα 10)

Εισαγωγή
Είναι κάποιες φορές που λες "μπα, τι να μου πει μωρέ αυτό, ενώ έχω δει Εκείνο!" και μετά να νιώθεις σα πρωτάρης στον έρωτα, που δεν ξέρεις πού να πας να κρυφτείς! Ανυπόμονα ζητώντας να συμπυκνώσω τη γνώμη μου για το Control, θα πω ότι δεν είναι απλά μια ταινία που πρέπει να δεις, είναι μια εμπειρία που πρέπει να ζήσεις!

Υπόθεση
Αγγλία, Μάντσεστερ, δεκαετία του 70. Το περιβάλλον, οι επιρροές, οι έρωτες και όλη εκείνη η γοητευτικά αυτοκαταστροφική πορεία του Ίαν Κέρτις, του θρυλικού τραγουδιστή του post-punk rock συγκροτήματος των Joy Division φωτίζονται, από τα πρώτα βήματα της ανόδου του Κέρτις ως την πτώση και την αυτοκτονία του σε ηλικία μόλις 23 χρόνων.


Αξιολόγηση
Βασισμένο στο βιβλίο που έγραψε το 1996 η σύζυγος του Ίαν Κερτις, Deborah, Touching from a Distance, και με ένα σενάριο στη συγγραφή του οποίου συνέβαλε και η ίδια, ενώ σκηνοθέτησε ο φίλος του, Anton Corbijn, το Control ενώ μοιάζει οικογενειακή υπόθεση, δε θυμίζει σε τίποτα μνημόσυνο που προσπαθεί να αγιοποιήσει τον εκλιπόντα. Είναι αντίθετα μια ταινία που φωτίζει τις στιγμές αδυναμίας του Κέρτις, που ξεδιπλώνει όλα εκείνα που δεν άντεξε! Είναι μια ταινία που έχει τόσο νεύρο όσο και η κίνηση του Ίαν Κέρτις στη σκηνή, ενώ η δύναμή των εικόνων της σου σκίζει την καρδιά, όπως θα τραγουδούσαν οι Joy Division στο κλασσικό τους "Love will tear us apart"!

Γυρισμένο ασπρόμαυρα και με φωτογραφία που απογειώνει την καλλιτεχνική αξία του έργου, το Control δεν είναι απλά άλλη μια βιογραφία. Γίνεται μηχανή του χρόνου που σε ταξιδεύει πίσω στο χωρόχρονο. Σε κάνει συνοδοιπόρο του Ίαν ώστε να μη νιώθεις ότι παρακολουθείς κάποιους να υποδύονται, αλλά να νομίζεις ότι ζεις ιστορικές στιγμές εν τη γενέσει τους παρέα με τους δημιουργούς τους. Γίνεται ποίημα που μελοποιούν οι σιωπές του Ίαν, τα μυστηριώδη βλέμματά του, η θλιμμένη απάθειά του όταν όλα γύρω του μοιάζουν να γλιστράνε από τον έλεγχό του.

Με ένα διαολεμένα σφιχτό ρυθμό, που σε κρατά καρφωμένο στην οθόνη, με γραμμική αφήγηση που ξέρεις που θα καταλήξει και δεν αφαιρεί καθόλου αυτό από τη δύναμη της ιστορίας που διηγείται, με μια ερμηνεία του Sam Riley, που δεν μπορείς να διανοηθείς αν δεν την αντικρίσεις, το Control – δεν είναι υπερβολή να πω ότι – είναι ένα αριστούργημα!

Αυτό το βλέμμα απάθειας όταν συγκλονιστικά καταρρέουν τα πάντα γύρω
συμπυκνώνει όλα τα μυστήρια που συνοδεύον ακόμα την πτώση του Curtis

Το Control συγκινεί με την αλήθεια του, αφοπλίζει με την αυθεντικότητά του, συγκλονίζει με την κατάδυσή του στην εύθραυστη ψυχή του ήρωά του. Μακριά από ωραιοποιήσεις, μακριά από απλουστεύσεις και φθηνούς συναισθηματισμούς, φτιαγμένο με σεβασμό και πολλή αγάπη. Το Βρετανικό σινεμά στις καλύτερες στιγμές του! Απλά μην το χάσετε!