Υπόθεση
Οι εφηβικές περιπλανήσεις του John Lennon στις γειτονιές του Λίβερπουλ, το πρώτο του συγκρότημα, τα αδιέξοδα, οι αγωνίες του και η επιρροή της φυσικής του μητέρας καθώς και της θείας του που είχε αναλάβει την ανατροφή του.
Αξιολόγηση
Αν θέλετε να δείτε μια ταινία για την κατασκευή του μύθου John Lennon, μια ταινία για τα πρώτα βήματα των σκαθαριών, τις αγωνίες τους για αναγνώριση, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν ως την παγκόσμια καταξίωση, το παρασκήνιο των πρώτων ηχογραφήσεών τους, εεεε τότε... να φύγετε, να πάτε αλλού. Το Nowhere Boy (μεταφρασμένο σε Όλοι θέλουν λίγη αγάπη) της Βρετανίδας πρωτοεμφανιζόμενης Sam Taylor-Wood είναι μια ταινία στην οποία καλά-καλά το όνομα Beatles δεν ακούγεται ούτε μία φορά, η προσωπικότητα των υπόλοιπων - πλην Lennon - μελών του γκρουπ δεν αναπτύσσεται καθόλου!
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο της ετεροθαλούς αδερφής του Lennon και μεταφέρει (με σημαντικές διαφοροποιήσεις όμως) τα γεγονότα της εφηβείας του ταλαντούχου μουσικού εστιάζοντας στην επιρροή που του άσκησαν η μητέρα και η θεία του τόσο στη διαμόρφωση της μουσικής ταυτότητάς του όσο και της προσωπικότητάς του συνολικά. O John Lennon παρουσιάζεται ως ένας ευάλωτος και ευαίσθητος έφηβος, λίγο αλητάκος, αρκετά μπερδεμένος μέσα του και γεμάτος ανάγκη να αγαπηθεί. Δεν παρουσιάζεται όμως ως χαρισματικός και δεν προϊδεάζεται ο θεατής καθόλου για αυτό που θα επακολουθούσε όταν σχημάτισε τους Beatles.
Αν και η σκηνοθεσία της Taylor-Wood είναι μάλλον ανέμπνευστη, η καθοδήγηση των ηθοποιών είναι εξαιρετική και έτσι οι ερμηνείες που αποσπά η σκηνοθέτης από όλους ανεξαιρέτως τους ηθοποιούς της είναι πολύ καλές (ιδιαίτερα των δύο γυναικών που διεκδικούν την αγάπη του νεαρού Lennon). Μια ταινία συμπαθητική, με καλή δραματουργική εξέλιξη, αλλά καθόλου αντάξια ενός σταρ του δυσθεώρητου μεγέθους του John Lennon!
Οι εφηβικές περιπλανήσεις του John Lennon στις γειτονιές του Λίβερπουλ, το πρώτο του συγκρότημα, τα αδιέξοδα, οι αγωνίες του και η επιρροή της φυσικής του μητέρας καθώς και της θείας του που είχε αναλάβει την ανατροφή του.
Αξιολόγηση
Αν θέλετε να δείτε μια ταινία για την κατασκευή του μύθου John Lennon, μια ταινία για τα πρώτα βήματα των σκαθαριών, τις αγωνίες τους για αναγνώριση, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν ως την παγκόσμια καταξίωση, το παρασκήνιο των πρώτων ηχογραφήσεών τους, εεεε τότε... να φύγετε, να πάτε αλλού. Το Nowhere Boy (μεταφρασμένο σε Όλοι θέλουν λίγη αγάπη) της Βρετανίδας πρωτοεμφανιζόμενης Sam Taylor-Wood είναι μια ταινία στην οποία καλά-καλά το όνομα Beatles δεν ακούγεται ούτε μία φορά, η προσωπικότητα των υπόλοιπων - πλην Lennon - μελών του γκρουπ δεν αναπτύσσεται καθόλου!
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο της ετεροθαλούς αδερφής του Lennon και μεταφέρει (με σημαντικές διαφοροποιήσεις όμως) τα γεγονότα της εφηβείας του ταλαντούχου μουσικού εστιάζοντας στην επιρροή που του άσκησαν η μητέρα και η θεία του τόσο στη διαμόρφωση της μουσικής ταυτότητάς του όσο και της προσωπικότητάς του συνολικά. O John Lennon παρουσιάζεται ως ένας ευάλωτος και ευαίσθητος έφηβος, λίγο αλητάκος, αρκετά μπερδεμένος μέσα του και γεμάτος ανάγκη να αγαπηθεί. Δεν παρουσιάζεται όμως ως χαρισματικός και δεν προϊδεάζεται ο θεατής καθόλου για αυτό που θα επακολουθούσε όταν σχημάτισε τους Beatles.
Αν και η σκηνοθεσία της Taylor-Wood είναι μάλλον ανέμπνευστη, η καθοδήγηση των ηθοποιών είναι εξαιρετική και έτσι οι ερμηνείες που αποσπά η σκηνοθέτης από όλους ανεξαιρέτως τους ηθοποιούς της είναι πολύ καλές (ιδιαίτερα των δύο γυναικών που διεκδικούν την αγάπη του νεαρού Lennon). Μια ταινία συμπαθητική, με καλή δραματουργική εξέλιξη, αλλά καθόλου αντάξια ενός σταρ του δυσθεώρητου μεγέθους του John Lennon!
1 σχόλιο:
Εδώ το σινεμά είναι κατώτερο σε αφηγηματικότητα απ' τη Λογοτεχνία. Πού ξέρουμε τα συναισθήματα ματαίωσης, ΄την έλλειψη γονιών και το μίσος ή την απόγνωση του μεγάλου Λένον ; Το Σινεμά δυστυ΄χώς, αδυνατεί να μας δείξει με εικόνες κάτι που μόνο λεκτικά περιγράφεται. Ούτε έβαζε τον Λένον να μιλά μόνος , να μας λέει τί σκέφτεται.Τί αμφιβολίες τον ταράζουν , τί έλλειψη εμπιστοσύνης έχει για τη Μίμι. κτλ. κτλ.
Δέν υπάρχουν ούτε ίχνος απ' τις θαυμάσιες μουσικέ ςπου έγραψε αργότερα για την μάνα του που πέθανε τόσο νωρίς. Για το βασικό Ψυχαναλυτικό του σφάξιμο. Πουθενά μουσική. Αλλοιώς τί μας δείχνει έναν συνηθισμένο χωρίς μάνα, εφηβο, της σειράς ; Άν δεν ήταν ο προικισμένος μουσικά Λένον ; Πού η σχετική μουσική του λοιπόν ;
Μόνο για τους Φάνς των Μπήτλς.
KOSTAS TRENT
Δημοσίευση σχολίου