Φεβρουαρίου 28, 2010

Το νησί των καταραμένων (2010) (10 στα 10)

Υπόθεση
Ο Teddy Daniels, ομοσπονδιακός αστυνομικός, φτάνει εν μέσω καταιγίδας και θαλασσοταραχής στο νησί των καταραμένων, που στεγάζει ένα ίδρυμα-φυλακή για παράφρονες που έχουν εγκληματήσει. Παρότι η αποστολή του είναι να ερευνήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση μιας έγκλειστης εκεί, γρήγορα όλα δείχνουν ότι δεν είναι μόνο αυτός ο σκοπός της επίσκεψής του...

Αξιολόγηση
Από τα πρώτο 5λεπτο που άρχισα να παρακoλουθώ το νέο κινηματογραφικό πόνημα του Martin Scorsese και να βυθίζομαι στην ατμόσφαιρά του και το απολαυστικό ξεδίπλωμα της πλοκής του, είχα την αίσθηση ότι στέκομαι απέναντι σε μια σπουδαία ταινία! Μέχρι το τέλος της ταινίας, αυτή η αίσθηση δεν αποδυναμώθηκε, αντίθετα διαρκώς επιβεβαιωνόταν. Ως το συγκλονιστικό φινάλε και τη μεγάλη ανατροπή, καθώς και στο παμπόνηρο κλείσιμο του ματιού στους θεατές στο τελευταίο λεπτό της ταινίας, το Shutter Island αποδείχθηκε εξολοκλήρου μια σπάνια κινηματογραφική εμπειρία!

Σκηνοθεσία υποβλητική, να καθηλώνει τους θεατές με τους αμείωτους ρυθμούς της και να παίζει με το μυαλό τους σα να είναι εμπλεκόμενοι χαρακτήρες σε αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι. Ο τρόμος εδώ δεν έρχεται με τα συνηθισμένα τρικ της μουσικής, του χαμηλού φωτισμού και των ηχητικών εφέ. Εδώ, εκτός από την εμπνευσμένη κινηματογράφηση, τρομάζεις, ανατριχιάζεις, συνταράσσεσαι από τη δύναμη της ίδιας της ιστορίας και την αγωνία για το τι κρύβεται πραγματικά πίσω από αυτά που βλέπεις. Είναι δηλαδή η διαχείριση των αμφιβολιών που δημιουργούνται στους θεατές, καθώς και η αριστοτεχνική καθοδήγησή τους προς ορισμένες σκέψεις που κάνουν τη διαφορά!


Στα χέρια άλλου σκηνοθέτη, η ιστορία αυτή ίσως έχανε τη μαγεία της λόγω ενδεχομένως της ως ένα βαθμό προβλέψιμης εξέλιξης της πλοκής της, στην οποία κάποιος θα μπορούσε να παγιδευτεί και να δημιουργήσει μια βήτα διαλογής τηλεοπτική ταινία με αδιάφορη μυστηριακή πλοκή. Όμως ο Scorsese αποφεύγει τις παγίδες της ιστορίας που έχει να διηγηθεί και δίνει στο θεατή ένα σωρό άλλους λόγους εκτός από το σασπένς για να απολαύσει την ταινία του. Κάνει συνολικά ένα εξαιρετικό σχόλιο πάνω στη διφορούμενη ερμηνεία, που θα μπορούσαν να έχουν τα πράγματα, και ενώ παίζει με την αγάπη του κοινού για τις θεωρίες συνωμοσίας καταγγέλει εμμέσως την αυθαιρεσία και το ανέλεγκτο της εξουσίας!

Ένα από τα κορυφαία ψυχολογικά θρίλερ των τελευταίων χρόνων από ένα σκηνοθέτη, που δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει!
Ο Leonardo DiCaprio και εδώ αποδεικνύει πόσο σπουδαίος ηθοποιός τελικά είναι! Η καλύτερη ταινία της κινηματογραφικής σεζόν ως τώρα!

3 σχόλια:

musicbug είπε...

De tha pw kati para mono ELEOS!!!!

kioy είπε...

Νομίζω η σημαντικότερη ταινία του marty για τη δεκατία!

Καφκικό ψυχογράφημα, τρομερός χειρισμός αναφορών που δεν παίζουν το ρόλο κειμηλίων, αλλά δραματικότατο! Και αν η μόνη μας θεραπεία προέχεται μέσα από τις μνήμες... Πόσο παμπόνηρα πετάει το γάντι στην ανθρωπότητα, και τι συνθλιπτική η εικόνα του να εκτεθούμε ως ανθρωπότητα στα υπέρογκα εκτρώματα του παρελθόντος για να αίρουμε τις "αμαρτίες" μας...

Και μάλιστα σ' έναν τόπο χωρίς εξουσία, αυτόν της Έσω αβύσσου μας!

Ανώνυμος είπε...

an thelete na deite tainies-spoudes panw stin psixiki astheneia autes einai ''o enoikos'' kai ''i apostrofi'' tou polanski opws kai ''i wra tou lykou'' tou bergman..
o scorsese ekane ena petiximeno collage apo hitchcock kai polanski alla ws ekei..apexei poly ap''to na mporesei na dieisdisei sto lavirintho tis sxizophrenias..