Σεπτεμβρίου 29, 2008

Wall-E (2008) (8 στα 10)

ένα ρομπότ μετράει τ'άστρα!

Υπόθεση
Στις αρχές το 22ου αιώνα η Γη έχει εγκαταλειφθεί από τους ανθρώπους εξαιτίας της υπερβολικής μόλυνσής της. Ένα ρομποτάκι, ο Wall-E φτιαγμένο για να μειώνει τον όγκο των απορριμμάτων και να τα δεματοποιεί έχει παραμείνει στη Γη φτιάχνοντας ουρανοξύστες από σκουπίδια. Μια μέρα ένα διαστημόπλοιο αφήνει στη Γη ένα ρομπότ ανιχνευτή ζωής στον πλανήτη, την Εύα, και ο Wall-E βρίσκει στο "πρόσωπό" της το έτερόν του ήμισυ!

Αξιολόγηση
Άκρως χαριτωμένη, τρυφερή και σε στιγμές πολύ εμπνευσμένη η δημιουργία του Andrew Stanton (δημιουργού του Finding Nemo, του A Bug's Life και σεναριογράφου του Toy Story) βασίζεται σε μια εξαιρετική ιδέα (τι γίνεται όταν οι άνθρωποι αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον πλανήτη Γη αφήνοντας πίσω τους τόνους σκουπίδια και κατσαρίδες;) την οποία και αναπτύσσει πολύ ικανοποιητικά περνώντας στους θεατές ένα σάκο από αντικαταναλωτικά και προπαντός οικολογικά μηνύματα!

Πανέμορφες εικόνες γαλαξιακής βόλτας, ανεξάντλητη φαντασία στην απεικόνιση μηχανικών κατασκευών (η χαρά του μηχανολόγου-μηχανικού), ξεκάθαρη φιλοσοφία, πολύ ευχάριστη για να την παρακολουθήσεις πλοκή, μουσικά μοτίβα αρκούντως μελιστάλακτα για να τονιστεί η νοσταλγία άλλων, περισσότερο αθώων, εποχών, και στο επίκεντρο δύο ερωτευμένα γλυκύτατα ρομποτάκια, ο Wall-E και η Εύα, αυτά είναι μερικά από τα υλικά που διαθέτει η δημιουργία αυτή των στούντιο της Pixar/Walt Disney!

Αν και η ταινία, κατά τη γνώμη μου δεν είναι το αριστούργημα όπως χαρακτηρίζεται από κριτικούς διεθνώς, εντούτοις ισορροπεί άψογα ανάμεσα σε ταινία φαντασίας και σε ταινία πλούσια πολιτικών και κοινωνικών μηνυμάτων, απευθύνεται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, καταφέρνει να παραμείνει αισιόδοξη και light (όπως ένα κόμικ έχουμε συνηθίσει να είναι) παρότι παρουσιάζει ένα τόσο ζοφερό μέλλον για την ανθρωπότητα, ενώ κερδίζει και τον πιο απαιτητικό θεατή με μια εξαιρετικά δυνατή κριτική και χιουμοριστική ματιά για την αποχαύνωση των ανθρώπων και την αντικατάσταση της επικοινωνίας τους από ένα ολοένα και περισσότερο virtual κόσμο!


Η Εύα κι ο Wall-E σε ένα "σύμπαν" πανδαισίας χρωμάτων

2 σχόλια:

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Είμαι από εκείνους που το θεωρούν αριστούργημα -ξηγημένος. Αλλά δεν ξεύρω αν τελικά μπορεί να απευθυνθεί σε παιδιά. Νομίζω ότι αν είσαι πιτσιρικάς θα βαρεθείς στην πρώτη ώρα λόγω της σιωπής και της σχετικά αργής εξέλιξης.

Εμένα μου άρεσε τρελά, αλλά δεν το προτείνω εύκολα σε όσους με ρωτάνε (σε αντίθεση π.χ. με το Ρατατούη που είχα ζμπρώξει γνωστούς και φίλους να δούνε).

musicbug είπε...

Tin latrepsa tin tainia! Apo tis kalyteres animation movies pou exw dei, me ekpliktikes idees kai senario. Sygkinitiko se polla simeia, evrimatiko kai me minimata.