Ιουλίου 07, 2008

Mamma Mia (2008) (8 στα 10)


Υπόθεση
Σε ένα μικρό ελληνικό νησί λίγο πριν από το γάμο της η Σόφι διαβάζει το ημερολόγιο της μητέρας της, της Ντόνα, και ανακαλύπτει ότι ο λόγος που τόσα χρόνια η τελευταία δεν της αποκάλυπτε ποιος ήταν ο πατέρας της ήταν επειδή δεν ήξερε κι ίδια ποιος ήταν ανάμεσα στους τρεις άντρες με τους οποίους είχε κοιμηθεί την περίοδο που η Σόφι συνελήφθη. Έτσι η νεαρή κοπέλα αποφασίζει να στείλει πρόσκληση και στους τρεις υποψήφιους πατέρες της καλώντας τους τάχα εκ μέρους της μητέρας της στο γάμο!

Αξιολόγηση
Πως μπορείς άραγε να αξιολογήσεις αρνητικά μια ταινία κρίνοντας επιμέρους σκηνοθετικές αστοχίες και εστιάζοντας σε σεναριακές αφέλειες όταν στο τέλος της έχεις περάσει τόσο καλά και η διάθεσή σου έχει απογειωθεί; Θα ήσουν πολύ μίζερος αν το έκανες! Το Mamma mia, φίλες και φίλοι, είναι ο ορισμός του feel good movie, το απόλυτο αντίδοτο στην κατάθλιψη, η καλύτερη διαφήμιση για τον ελληνικό τουρισμό, οι χίλιοι και ένας λόγοι για τους οποίους λατρεύουμε το καλοκαίρι σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας!


Οι τρεις υποψήφιοι πατεράδες φτάνουν ταυτόχρονα στο νησί!

Με όπλο το υπερεπιτυχημένο θεατρικό μιούζικαλ της Catherine Johnson και τις μελωδίες των ABBA που στο πρόσωπό τους ο όρος αθάνατη ποπ δεν ακούγεται ως αντίφαση η σκηνοθέτης Phyllida Lloyd δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ξέφρενου πάρτυ (με τους πρωταγωνιστές της ταινίας να μην μπορούν να κρύψουν πόσο καταδιασκέδασαν τη συμμετοχή τους σε αυτήν), ένα ιδανικό soundtrack για τα καλοκαίρια και τον έρωτα! Κωμικές σκηνές εναλλάσσονται με συγκίνηση και τη συγκίνηση διαδέχεται ο χορός ενώ μια παρέλαση hit after hit από το Σουηδικό συγκρότημα κάνει τους θεατές της ταινίας μετά βίας να μένουν στα καθίσματά τους και να αρκούνται απλά να χτυπούν ρυθμικά τα πόδια τους στα χαλίκια του θερινού κινηματογράφου!

Πέρα όμως από τα απολύτως ενταγμένα στην πλοκή της ταινίας στιχάκια των ABBA αυτή που δίνει τον τόνο δεν είναι άλλη από την εκπληκτική Μέριλ Στριπ! Για άλλη μια φορά πραγματικά στέκεις άφωνος μπροστά στο μεγαλείο της ερμηνείας αυτής της γυναίκας και στη μοναδική προσαρμοστικότητά της σε εκ διαμέτρου αντίθετους ρόλους και τη χαζεύεις εδώ να χορεύει σα κοριτσάκι, να τραγουδά με άποψη (ξέρει ότι δεν είναι Barbara Streisand αλλά έχει περισσότερο πάθος κι από αυτήν!) και κυρίως να καταθέτει ψυχή που βάζει κάτω δέκα εικοσάρες!

7 σχόλια:

musicbug είπε...

8/10??? Are you on drugs? :-) Gia musical tou Dalianidi einai mia xara, gia tainia hollywoodiani einai poly metria. OK pernas kala, kiriws giati ta kommatia twn ABBA to exoun ayto etsi ki alliws, i ploki kai to senario einai entelws afeli, kai i skinothesia katw tou metriou. To mono kalo einai i provoli tis Elladas. Den metaniosa pou tin eida, alla den tha exana kai kati an den tin evlepa. Mono kai mono gia tin Meryl Streep, ta ellinika topia kai ta ABBA songs axize.

Ανώνυμος είπε...

Το είδα! Το είδα! Σε θερινό σινεμά και, παρόλο που κυριολεκτικά αντιπαθώ τα μιούζικαλ (με εξαίρεση το Sweeney Todd), κατενθουσιάστηκα! Ούτε φίλος των ΑΒΒΑ είμαι, αλλά πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να κουνάει τα πόδια ρυθμικά! Δεν με νοιάζουν ούτε οι αστοχίες, ούτε η μέτρια σκηνοθεσία... Το μόνο που ξέρω είναι ότι με το που τελείωσε η ταινία, εγώ ήθελα να πάω διακοπές. Μου μετέδωσε ένα πολύ καλοκαιρινό mood, το οποίο δεν αλλάζει με την καμία! Btw, Meryl rulez!

Stylianee είπε...

Καλέ, μόνο εγώ δεν το έχω δει ακόμη?!

Strahd είπε...

Συμφωνώ με τον Musicbug. Η σκηνοθεσία ήταν τελείως ανέμπνευστη και "λίγη" για ενα μιούζικαλ. Υπήρχαν στιγμές απείρους καρακιτσαριού, στιγμές που βλέπεις μόνο σε ταινίες του Δαλιανίδη. Τα μόνα θετικά ήταν η Streep και τα τραγούδια... Α, και φυσικά η όμορφη φωτογραφία...

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Δεν ψοφάω για τέτοιες ταινίες πόσο μάλλον στο σινεμά. Με τα πολλά με έπεισαν και το είδα χθες. Θα συμφωνήσω με τη Lucy και θα πω ότι αν όχι ξετρελάθηκα, πέρασα ευχάριστα. Θα μπορούσε να έχει σαφώς λιγότερη μουσική, αλλά λόγω καλοκαιριού και καλής διάθεσης διασκέδασα αρκετά. Θα συμφωνήσω βέβαια όσον αφορά τον Pierce που ήταν ανεκδιήγητος. Θα επανέλθω αύριο-μεθαύριο με εκτενές κείμενο! :)

Ανώνυμος είπε...

Tην κριτική μου έγραψα στο 'Αθηνόραμα'.
Υπάρχουν περιθώρια για ακόμα πιό έντεχνο μιούζικαλ ;
Θα φανταστούμε κάποιον πενηντάρη χορευτή να απλώνει το χέρι στην Μέρυλ Στρήπ απ' το καμπαναριό της ελληνικής εκκλησίας.Νά προσθέσουμε και καμμιά ντουζίνα κουκλάρες με λευκά πέπλα να ανεβαίνουν τη σκάλα του καμπαναριού ; Η να κρέμονται απ τα αψιδωτά ανοίγματά του ψηλά ;

Θά υποθέταμε ομαδικούς χορούς στο μιούζικαλ της φαντασίας μας απ' το 'να καίκι στο άλλο...Ακόμα και μιά Τζίντζερ Ρότζερς να χορεύει - στο κατάρτι ; - ή ν' αναδύεται απ' τη θάλασσα σε 'καλλιτεχνική γυμναστική' δίπλα στα κίτρινα δίχτυα.. και στο χορό των νεαρών...βατραχανθρώπων. Νά βάλουμε να κάνουν τα νούμερά τους και μερικά γυμνασμένα δελφίνια άνάμεσα στις γκομενάρες με τα γαλάζια μαγιώ, που θα κάνουνε τα δικά τους ; Εστω...

Θ' απαιτούσαμε το βράδυ χορό κυκλωτικό γύρω απ' τηνμεγάλη φωτιά στην αμμουδιά, ή ανάμεσα στα Σκοπελίτικα πεύκα...
Κι απ' τα πεύκα να πηδούν ή να χορεύουν στα κλαριά οι ομάδες των νεαρών σαν ξωτικά ή καλλικατζαραίοι (όπως στο (''ΜΑΙΡΗ ΠΟΠΠΙΝΣ''Τζούλυ Άντριους κτλ-1966, 'οι Καπνοδοχοκαθαριστές'στις στέγες του Λονδίνου/σκέτς στο δεύτερο μέρος, άν θυμάμαι καλά)...Θά ζητούσαμε κάποιο ζευγάρι α-λά Τζόν Τραβόλτα να βγαίνει απ' το στόμιο της καμινάδας για να χορέψει πάνω στο πλακόστρωτο χαγιάτι ενός σπιτιού με το δείλι..Θά ψάχναμε για χορεύτριες πάνω στο μακρύ τραπέζι στο ουζερί του λιμανιού και χίλια δυό άλλα..

Μέ άριστα ένα πεντάστερο γιαυτό το κορυφαίο σενάριο της φαντασίας μας, οι φιλμικοί ετούτοι 'ABBA' φυσικά δεν θάπιαναν μήτε ένα τριάστερο...
KOSTAS TRENT

europanos είπε...

Kosta, πολύ γέλιο βγάζει το κείμενό σου, υποθέτω δε σου άρεσε τόσο πολύ η ταινία, μπορώ να το καταλάβω, αλλά κι εσύ σωστά μπορείς να υποθέσεις ότι ως φαν της ποπ μουσικής που είμαι, δέσμιος της χαράς που βγάζει η ποπ μουσική γενικότερα και των θεών της ποπ ABBA ειδικότερα, δεν είμαι και τόσο αντικειμενικός που ξετρελάθηκα με τούτο εδώ το μιούζικαλ! Θα το ξαναέβλεπα άνετα πάντως!