Κι αν σου κάτσει; (2009) (8 1/2 στα 10)

Υπόθεση

Ο Boris Yellnikof είναι ένας 70άρης, χωρισμένος, που έχει αποτύχει ήδη μια φορά να αυτοκτονήσει και όλα γύρω του του φταίνε και είναι μάταια και τιποτένια! Όταν εισβάλει στη ζωή του η άρτι ενηλικιωθείσα και πανέμορφη Melodie όλα ανατρέπονται. Ή μήπως όχι;

Αξιολόγηση

Ο Woody Allen επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη, και κάνει μια ταινία - ύμνο στην πόλη, που όλα τα συγχωνεύει, τα φέρνει κοντά, τα μεταμορφώνει και τα απελευθερώνει! Η συνταγή απλή και καταξιωμένη: ένας εβδομηντάρης ηθοποιός που κινείται σαν το Woody Allen, μοιάζει στο Woody Allen, επικοινωνεί εύγλωττα τη μηδενιστική κοσμοθεωρία του Woody Allen, που συμπυκνώνεται στο "ζήσε το τώρα, γιατί όλα μάταια είναι, και τίποτα δε στέκεται όρθιο απέναντι στην απεραντοσύνη του σύμπαντος", γίνεται αντικείμενο πόθου ενός νεαρού κοριτσιού ελαφρόμυαλου, καλοκάγαθου και (φυσικά) πεντάμορφου. Τι όμορφο, αλήθεια, εκεί που θεωρείς ότι όλα έχουν τελειώσει να σου χαμογελά η θεά τύχη! Τι όμορφο για να είναι αληθινό, θα πείτε! Κι όμως...

Ο Woody Allen πιστεύει ότι ο παράγοντας τύχη είναι αστάθμητος αλλά κάνει τη ζωή μας τόσο ενδιαφέρουσα και μας παροτρύνει να αφεθούμε στη γοητευτική γοητεία της ζωής και να μη γκρινιαζο-μιζεριάζουμε σαν κι αυτόν, αλλά να αποδεχόμαστε τα πάντα ως δώρα εν πλήρη συνειδήσει όμως ότι μπορεί κάποια στιγμή να τελειώσουν και ότι για όσο κρατήσουν θα είναι ασφαλώς μάταια!

Το Whatever Works είναι μια ταινία 100% Woody Allen με την έννοια ότι δε μοιάζει καθόλου στις πρόσφατες ευρωπαϊκές παρεκκλίσεις του σκηνοθέτη (που παρότι δεν ήταν κακές, εμένα προσωπικά δε με έπειθαν ιδιαίτερα). Το μεγάλο της προσόν είναι η παρουσία σε γενναίες δόσεις του γνωστού κατεδαφιστικού, αθεϊστικού και τόσο εύστοχου και απολαυστικού χιούμορ του σκηνοθέτη, που εδώ μας διηγείται μια ιστορία ιδιαίτερα διασκεδαστική, ίσως όχι βέβαια με ήρωες τόσο καλοσμιλεμένους, αλλά σίγουρα με ένα κεντρικό χαρακτήρα (κατά βάση τον ίδιο το Woody Allen) που συμπυκνώνει τέλεια τη "φιλοσοφία" όλων των κωμωδιών του σκηνοθέτη!

Απορώ πόσο έντονος και αυθεντικός είναι αυτός ο μηδενισμός και κυνισμός που διακρίνει τον άνθρωπο Woody Allen, ώστε να μπορεί ακόμα και στα 75 του να ξεσπά τόσο δημιουργικά και να μας παρουσιάζει κάτι τόσο φρέσκο!