Public Enemies (2009) (6 στα 10)

Υπόθεση

Στα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης, όταν δεν υπήρχε ακόμα το FBI, ένας διαβόητος ληστής τραπεζών, ο John Dillinger, που διαρκώς γελοιοποιεί την τοπική αστυνομία, καθώς ξεγλιστρά χωρίς να κατορθώνουν να τον συλλάβουν και όταν συλλαμβάνεται καταφέρνει να αποδράσει με μεγάλη ευκολία, μπαίνει στο στόχαστρο του φιλόδοξου Διευθυντή της Αστυνομίας του Σικάγο J. Edgar Hoovers και του κορυφαίου πράκτορά του, Melvin Purvis.

Αξιολόγηση

Ο σκηνοθέτης σπουδαίων ταινιών, όπως του Heat, του Τελευταίου των Μοϊκανών, του Insider και του Collateral, ο Micheal Mann επιστρέφει... με μια ταινία που μοιάζει να φωνάζει ότι έγινε για να μπει στο πάνθεον των άλλων μεγάλων ταινιών του σκηνοθέτη, αλλά τελικά αποδεικνύεται λίγη για τις δυνατότητες των συντελεστών της και εντέλει μοιάζει να είναι μια χαμένη ευκαιρία!

Ενώ η ιστορία που διηγείται είναι άκρως ενδιαφέρουσα, ο σκηνοθέτης προσεγγίζει τον ήρωά του αρκετά επιδερμικά, δεν εστιάζει στην προσωπικότητά του αλλά στο πόσο ριψοκίνδυνος και καλός στο πιστολίδι ήταν, δεν εξηγεί στο γιατί αποτελούσε λαϊκό ήρωα στην Αμερική των χρόνων της "Μεγάλης Ύφεσης", δε μας κάνει κοινωνούς των σκέψεών του. Εν τω μεταξύ ενώ η επιλογή του Johnny Depp στο ρόλο του ήρωα-εγκληματία Dillinger αποδεικνύεται πολύ πετυχημένη, η επιλογή του Christian Bale στο ρόλο του πολέμιου του εγκλήματος και αντίβαρου στον Dillinger είναι άστοχη (ο Bale είναι επιεικώς αδιάφορος) και αποδυναμώνει το δίπολο μεταξύ τους (σε αντίθεση με το αξέχαστο δίδυμο Al Pacino - De Niro στο Heat!)

Επίσης η άψογη (και σε μερικά σημεία άκρως εντυπωσιακή, τολμώ να πω) σκηνοθεσία του Micheal Mann σκιάζεται από μερικές άστοχες επιλογές! Για παράδειγμα παρά τις θετικές προθέσεις του σκηνοθέτη (που θέλει να δείξει αποστασιοποιημένος) η κάμερα στο χέρι δεν πείθει όταν χρησιμοποιείται εκεί που πέφτει πιστολίδι, νιώθεις ξαφνικά σα να σε πετάει η ταινία έξω, σα να άλλαξες κανάλι και να βλέπεις ντοκιμαντέρ! Τέλος η ταινία φλυαρεί σε πολλά σημεία (το μοντάζ θα έπρεπε να ήταν πιο αυστηρό), ενώ σε άλλα αφήνει κενά και απορίες στους θεατές...

Μια ιδιαίτερα φιλόδοξη παραγωγή, που δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των θεατών. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη σε πολλά επίπεδα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι άνισο και η ταινία, φρονώ ότι, θα ξεχαστεί γρήγορα παρά τις τωρινές θετικές εντυπώσεις πολλών κριτικών κινηματογράφου διεθνώς. Συνταγή Heat, ένα πολύ hot πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά το hit τελικά δεν έγινε!