Σήμερα γά, σήμερα γάμος γίνεται ... κι η Τούγια στην καμήλα!Υπόθεση
Η Τούγια ζει με το σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά στη μέση του πουθενά, σε έρημο της Μογγολίας. Όταν ο σύζυγος μένει ανάπηρος, η Τούγια γίνεται ο άνδρας του σπιτιού, αυτή που πηγαίνει τα πρόβατα στη βοσκή, που διατρέχει την έρημο για να φέρει νερό στο σπίτι της. Όταν κι αυτή πέφτει άρρωστη και ο γιατρός της απαγορεύει χειρονακτικές εργασίες, τότε η μόνη λύση που φαίνεται δυνατή είναι η Τούγια να χωρίσει και να ξαναπαντρευτεί κάποιον άλλο άνδρα, ικανό να τους συντηρεί όλους μαζί!
Αξιολόγηση
Μην μπορώντας σε σημεία να συγκρατήσω τα γέλια μου καθότι πόσο φολκλόρ μπορεί να αντέξει κάποιος χωρίς να γελάσει έστω από αμηχανία (ό,τι δεν καταλαβαίνεις, συχνά το κοροϊδεύεις!) συνέλαβα τον εαυτό μου να παρακολουθεί με ολοένα και πιο έντονο ενδιαφέρον αυτή την ταινία από την Κίνα! Και από ένα σημείο και μετά ξεπέρασα το εξωτικό των τοπίων και την καθαρά κοινωνιο-εθνολογική διάσταση της ταινίας και με κέρδισε η υπόθεση! Το δράμα της Τούγια, τόσο μακρινό όσο και η έρημος της Μογγολίας έγινε και λίγο δικό μου, κι αυτό σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό για μια ταινία ώστε να μην την παρακολουθείς απλά ως ένα ντοκιμαντέρ!
Απέριττη σκηνοθεσία (από τον κινέζο Quanan Wang) όσο και το γυμνό τοπίο της μογγολικής ερήμου (στέπας; θα σας γελάσω!), φωτογραφία και σκηνικά απόλυτη αποθέωση του εξωτικού, ρεαλιστικοί διάλογοι, μουσική που στη σκηνή του γάμου μοιάζει με μανιάτικο μοιρολόι, εντυπωσιακές ερμηνείες λες κι οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες χωρικοί της περιοχής, αυτά είναι μερικά από τα υλικά που διαχειρίζεται η ταινία. Και η ψυχή της; Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο από τις ανθρώπινες αξίες, την έννοια του καθήκοντος, τη θυσία για τη σωτηρία του άλλου, την υποταγή στους κώδικες κοινωνικής συμπεριφοράς! Και στην άκρη του τούνελ; Μα φυσικά η δύναμη και η αλήθεια της αγάπης!
Η Τούγια ζει με το σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά στη μέση του πουθενά, σε έρημο της Μογγολίας. Όταν ο σύζυγος μένει ανάπηρος, η Τούγια γίνεται ο άνδρας του σπιτιού, αυτή που πηγαίνει τα πρόβατα στη βοσκή, που διατρέχει την έρημο για να φέρει νερό στο σπίτι της. Όταν κι αυτή πέφτει άρρωστη και ο γιατρός της απαγορεύει χειρονακτικές εργασίες, τότε η μόνη λύση που φαίνεται δυνατή είναι η Τούγια να χωρίσει και να ξαναπαντρευτεί κάποιον άλλο άνδρα, ικανό να τους συντηρεί όλους μαζί!
Αξιολόγηση
Μην μπορώντας σε σημεία να συγκρατήσω τα γέλια μου καθότι πόσο φολκλόρ μπορεί να αντέξει κάποιος χωρίς να γελάσει έστω από αμηχανία (ό,τι δεν καταλαβαίνεις, συχνά το κοροϊδεύεις!) συνέλαβα τον εαυτό μου να παρακολουθεί με ολοένα και πιο έντονο ενδιαφέρον αυτή την ταινία από την Κίνα! Και από ένα σημείο και μετά ξεπέρασα το εξωτικό των τοπίων και την καθαρά κοινωνιο-εθνολογική διάσταση της ταινίας και με κέρδισε η υπόθεση! Το δράμα της Τούγια, τόσο μακρινό όσο και η έρημος της Μογγολίας έγινε και λίγο δικό μου, κι αυτό σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό για μια ταινία ώστε να μην την παρακολουθείς απλά ως ένα ντοκιμαντέρ!
Απέριττη σκηνοθεσία (από τον κινέζο Quanan Wang) όσο και το γυμνό τοπίο της μογγολικής ερήμου (στέπας; θα σας γελάσω!), φωτογραφία και σκηνικά απόλυτη αποθέωση του εξωτικού, ρεαλιστικοί διάλογοι, μουσική που στη σκηνή του γάμου μοιάζει με μανιάτικο μοιρολόι, εντυπωσιακές ερμηνείες λες κι οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες χωρικοί της περιοχής, αυτά είναι μερικά από τα υλικά που διαχειρίζεται η ταινία. Και η ψυχή της; Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο από τις ανθρώπινες αξίες, την έννοια του καθήκοντος, τη θυσία για τη σωτηρία του άλλου, την υποταγή στους κώδικες κοινωνικής συμπεριφοράς! Και στην άκρη του τούνελ; Μα φυσικά η δύναμη και η αλήθεια της αγάπης!
Δεν μπορώ να προτείνω εύκολα σε κάποιον να «παρευρεθεί» στο γάμο της Τούγια, γιατί δεν ξέρω πόσο διατεθειμένος είναι να ξεπεράσει το γεγονός ότι η ταινία και η ιστορία που πραγματεύεται μοιάζει τόσο μα τόσο ξένη από τον αστικό δυτικό πολιτισμό μας! Η ταινία όμως συνίσταται ανεπιφύλακτα σε αυτούς που δεν τους αρέσουν οι συνηθισμένες εικόνες στο σινεμά, σε όσους σπουδάζουν εθνολογία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου