Εισαγωγή
Είναι τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου μπαλκονάτος όπως ο πατέρας του; Γιατί άραγε δεν «τα λέει»; Πιστεύει στο όραμα της δημοκρατίας με διαφορετικό τρόπο μήπως από αυτόν του πατέρα του; Το ενδιαφέρον του για την προστασία των αδυνάτων τι σχέση έχει με την προάσπιση της δημοκρατίας και τους μη προνομιούχους για τους οποίους μιλούσε ο πατέρας του; Όλα αυτά τα πολιτικά ερωτήματα νομίζω ότι σχολιάζει –ανεξάρτητα ίσως από τις αρχικές προθέσεις των δημιουργών της– το Πρώτη Φορά Νονός. Μέσα από μια χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή ένα παιδί η ταινία περνά σημαντικά πολιτικά μηνύματα με έμμεσες αναφορές στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Υπόθεση
Στην προδικτατορική Ελλάδα όταν η δημοκρατία μας ήταν ακόμα ασθενική και ενίοτε ψηφίζανε και τα δέντρα, ο αρχηγός της Δημοκρατικής Παράταξης που πρόσφατα έχει γυρίσει στη χώρα με την αμερικανίδα σύζυγό του και τα παιδιά του αποφασίζει να στείλει το γιο του αντί αυτού σε ένα χωριό στην Κρήτη όπου θα λάβει χώρα το «μυστήριο» της βάπτισης … για ψηφοθηρικούς λόγους. Έλα όμως που ο γιος του, παιδί ακόμα, και χωρίς ακόμα να έχει μάθει καλά-καλά «τα ρωμέικα» δε γνωρίζει τίποτα για την ντόπια κουλτούρα και δεν πολυκαταλαβαίνει τι ακριβώς χρειάζεται να κάνει και να πει ώστε να σταθεί αντάξιος του πατέρα του. Στην Κρήτη ο μικρός Άλεξ μέσα από μια σειρά επεισοδιακών πολιτικών συναντήσεων θα πάρει τελικά το δικό του καθοριστικό βάπτισμα στην πολιτική.
"Είμαι μικρός αλλά δυνατός" λέει ο μικρός και υπόσχεται να βγάλει ασπροπρόσωπους πολιτικά τον πατέρα του υπό την ενθάρρυνση της μητέρας του!
Αξιολόγηση
Το Πρώτη φορά Νονός είναι μια έξυπνη πολιτική σάτιρα για το πόσο υπανάπτυκτη (πολιτικά) ήταν (μόνο ήταν άραγε;) η χώρα μας τις δεκαετίες του 50 και του 60. Το σενάριο του Νίκου Παπανδρέου μεστό, καλογραμμένο όσο και απλό (καμιά φορά δε χρειάζεται ο λόγος ή η δράση να είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες για να πεις μεγάλες αλήθειες ή να συγκινήσεις) δίνει στην Όλγα Μαλέα μια θαυμάσια ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει πέρα από τις ως επί το πλείστον ηλίθιες σεξοκωμωδίες της και εκείνη τα πηγαίνει μια χαρούλα!
Με τη βοήθεια μιας πλειάδας εξαιρετικών ελλήνων κωμικών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (Καφεντζόπουλος, Καστάνη, Κωστής και Κιμούλης, 4 Κ, σα να λέμε κωμωδία!) και με μπόλικη δόση Κρητικού φολκλόρ, η σκηνοθέτης πετυχαίνει να φτιάξει μια πολύ ευχάριστη να την παρακολουθήσεις ταινία. Παρότι η εξέλιξη της ιστορίας δεν αποφεύγει τελικά κάποια κλισέ και σεναριακές αφέλειες, παρακολουθείται εντούτοις με ζωηρό ενδιαφέρον και στο τέλος της έχει πετύχει να αγγίξει το θεατή και να τον προβληματίσει με τον πιο διασκεδαστικό και ανώδυνο τρόπο.
Θα μπορέσει ο μικρός ... Άλεξ να αρθρώσει το δικό του πολιτικό λόγο υπό το βάρος της σκιάς του πατρός;
Είναι τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου μπαλκονάτος όπως ο πατέρας του; Γιατί άραγε δεν «τα λέει»; Πιστεύει στο όραμα της δημοκρατίας με διαφορετικό τρόπο μήπως από αυτόν του πατέρα του; Το ενδιαφέρον του για την προστασία των αδυνάτων τι σχέση έχει με την προάσπιση της δημοκρατίας και τους μη προνομιούχους για τους οποίους μιλούσε ο πατέρας του; Όλα αυτά τα πολιτικά ερωτήματα νομίζω ότι σχολιάζει –ανεξάρτητα ίσως από τις αρχικές προθέσεις των δημιουργών της– το Πρώτη Φορά Νονός. Μέσα από μια χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή ένα παιδί η ταινία περνά σημαντικά πολιτικά μηνύματα με έμμεσες αναφορές στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Υπόθεση
Στην προδικτατορική Ελλάδα όταν η δημοκρατία μας ήταν ακόμα ασθενική και ενίοτε ψηφίζανε και τα δέντρα, ο αρχηγός της Δημοκρατικής Παράταξης που πρόσφατα έχει γυρίσει στη χώρα με την αμερικανίδα σύζυγό του και τα παιδιά του αποφασίζει να στείλει το γιο του αντί αυτού σε ένα χωριό στην Κρήτη όπου θα λάβει χώρα το «μυστήριο» της βάπτισης … για ψηφοθηρικούς λόγους. Έλα όμως που ο γιος του, παιδί ακόμα, και χωρίς ακόμα να έχει μάθει καλά-καλά «τα ρωμέικα» δε γνωρίζει τίποτα για την ντόπια κουλτούρα και δεν πολυκαταλαβαίνει τι ακριβώς χρειάζεται να κάνει και να πει ώστε να σταθεί αντάξιος του πατέρα του. Στην Κρήτη ο μικρός Άλεξ μέσα από μια σειρά επεισοδιακών πολιτικών συναντήσεων θα πάρει τελικά το δικό του καθοριστικό βάπτισμα στην πολιτική.
"Είμαι μικρός αλλά δυνατός" λέει ο μικρός και υπόσχεται να βγάλει ασπροπρόσωπους πολιτικά τον πατέρα του υπό την ενθάρρυνση της μητέρας του!Αξιολόγηση
Το Πρώτη φορά Νονός είναι μια έξυπνη πολιτική σάτιρα για το πόσο υπανάπτυκτη (πολιτικά) ήταν (μόνο ήταν άραγε;) η χώρα μας τις δεκαετίες του 50 και του 60. Το σενάριο του Νίκου Παπανδρέου μεστό, καλογραμμένο όσο και απλό (καμιά φορά δε χρειάζεται ο λόγος ή η δράση να είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες για να πεις μεγάλες αλήθειες ή να συγκινήσεις) δίνει στην Όλγα Μαλέα μια θαυμάσια ευκαιρία να δείξει τι μπορεί να κάνει πέρα από τις ως επί το πλείστον ηλίθιες σεξοκωμωδίες της και εκείνη τα πηγαίνει μια χαρούλα!
Με τη βοήθεια μιας πλειάδας εξαιρετικών ελλήνων κωμικών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (Καφεντζόπουλος, Καστάνη, Κωστής και Κιμούλης, 4 Κ, σα να λέμε κωμωδία!) και με μπόλικη δόση Κρητικού φολκλόρ, η σκηνοθέτης πετυχαίνει να φτιάξει μια πολύ ευχάριστη να την παρακολουθήσεις ταινία. Παρότι η εξέλιξη της ιστορίας δεν αποφεύγει τελικά κάποια κλισέ και σεναριακές αφέλειες, παρακολουθείται εντούτοις με ζωηρό ενδιαφέρον και στο τέλος της έχει πετύχει να αγγίξει το θεατή και να τον προβληματίσει με τον πιο διασκεδαστικό και ανώδυνο τρόπο.
Θα μπορέσει ο μικρός ... Άλεξ να αρθρώσει το δικό του πολιτικό λόγο υπό το βάρος της σκιάς του πατρός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου