Ο πρωτάρης της χρονιάς (2006) (7 στα 10)

O Brian Jackson είναι ένα παιδί της εργατικής τάξης στη νεοφιλελεύθερη Αγγλία της Θάτσερ της δεκαετίας του 80. Θεωρεί ότι είτε γεννιέσαι όμορφος ή έξυπνος είτε προσπαθείς σκληρά για αυτό. Κατατάσσει τον εαυτό του στη δεύτερη κατηγορία. Συλλέγει γενικές γνώσεις με ιερή μανία ρουφώντας βιβλία, εγκυκλοπαίδιες και ... τηλεπαιχνίδια και ονειρεύεται τη στιγμή που θα διαβεί τις πύλες του Ναού της Γνώσης, που στα μάτια του αντιπροσωπεύει το Πανεπιστήμιο. Όταν μετά το σχολείο γίνεται δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Bristol ανοχύρωτος αφήνεται να υποδεχτεί τις αλλαγές που έχει να του προσφέρει η νέα του ζωή. Οι πρώτοι ουσιαστικοί έρωτες, διδακτικές απογοητεύσεις, αθώα γλυκά ψέματα και παρεξηγήσεις σα βεντάλια ξεδιπλώνονται μπροστά του ... και μπροστά μας (θυμίζοντας μας με ένα πολύ χαριτωμένο τρόπο τα δικά μας χρόνια τα φοιτητικά).

Ο πρωτάρης της χρονίας είναι μια ιδιαίτερα καλαίσθητη βρετανική ταινία που τυγχάνει να συγκεντρώνει πολλά στοιχεία καλού βρετανικού κινηματογράφου: την καλή ματιά σε κοινωνικά προβλήματα, το πανέξυπνο χιούμορ, κάποιες σκηνές και ατάκες που σου χαράσσονται κατευθείαν στη μνήμη και φυσικά ένα σάουντρακ με καταπληκτική brit μουσική. Αποκαλύπτει επίσης ένα σπουδαίο νέο ηθοποιό που σίγουρα έχει πολλά να δώσει στο μέλλον, το Σκωτσέζο James McAvoy. Ο συμπρωταγωνιστής του βραβευμένου με Όσκαρ Forest Whitaker στον "Τελευταίο Βασιλιά της Σκωτίας" που στάθηκε αντάξια στο πλευρό του χαρίζοντας μας μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία, εδω, στον "Πρωτάρη" είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Παρότι σε ρόλο σαφώς λιγότερο αβανταδόρικο από αυτόν του γιατρού Garrigan στον Τελευταίο Βασιλιά της Σκωτίας, εντούτοις ο McAvoy δείχνει τόσο φυσικός στην ερμηνεία του που πραγματικά σε εκπλήσσει ευχάριστα. Κόλλησα στις συσπάσεις του προσώπου του και τις κινήσεις του σώματός του όταν δοκιμάζει χόρτο για πρώτη φορά, όταν παραδίδεται στα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, όταν χοροπηδάει όλος ενθουσιασμό μετά το πρώτο ραντεβού, κάθε φορά που απαντάει σε ερωτήσεις που τίθενται, όταν κάνει γκάφες. Πραγματικά μια εκπληκτική ερμηνεία!

Στην ταινία όμως, ο Brian δεν είναι ο μόνος πρωτάρης, μιας και αυτή είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του σκηνοθέτης της, Tom Vaughan, ενώ το σενάριο έχει γράψει ο David Nicholls διασκευάζοντας το πρώτο του ομώνυμο βιβλίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δεύτερος ήταν κι ο ίδιος φοιτητής στο Bristol την ίδια περίοδο στην οποία τοποθετείται χρονικά η ταινία. Εδώ, νομίζω, κρύβεται και η αιτία της μοναδικής αδυναμίας που διέγνωσα σε αυτήν την κατά τα άλλα πολύ αξιόλογη ταινία. Φαίνεται ότι το σενάριο προσπάθησε να χωρέσει σε μια ταινία πολλά γεγονότα της νουβέλας με αποτέλεσμα σε σημεία να νιώθεις ότι κάποια γεγονότα τα προσπερνά λίγο γρήγορα, χωρίς να εμβαθύνει και η γραφή του να είναι επιφανειακή και λίγο πελαγωμένη στην εναλλαγή των συναισθημάτων μεταξύ συγκίνησης και γέλιου. Παρά ταύτα ο ρυθμός της ταινίας είναι άψογος, δεν κουράζει καθόλου, και ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος της πραγματικά ευτύχησαν στην επιλογή των ηθοποιών τους και μας μετέφεραν πολύ ρομαντικά και νοσταλγικά πίσω σε μια εποχή που τώρα αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε.

Ό,τι πρέπει για θερινό σινεμά ή χειμωνιάτικο dvd με παλιούς συμφοιτητές!

Δύσκολοι καιροί για πρωτοετείς φοιτητές: ποια να διαλέξεις; Την Κική ή την Κωκώ;