Υπόθεση
Οι ιστορίες επτά παιδιών της εργατικής τάξης της Μελβούρνης του σήμερα και των μανάδων τους.
Αξιολόγηση
"Όπου φτωχός κι η μοίρα του" λέει ο λαός μας εννοώντας ότι η ένδεια σχεδόν αναπόδραστα συνοδεύεται από ένα σωρό άλλα τραγικά συμβάντα που επιτείνουν τα αδιέξοδα. Το Blessed της ελληνοαυστραλέζας Ana Kokkinos αποτελεί μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του επιτυχημένου (στην Αυστραλία) θεατρικού έργου "ποιος φοβάται την εργατική τάξη" και καταπιάνεται με τα προβλήματα και τις προβληματικές σχέσεις σε 4 οικογένειες της σύγχρονης Μελβούρνης τις οποίες συνδέει η αγωνιώδης προσπάθεια για επιβίωση και η αδυναμία ελέγχου των παιδιών αυτών των οικογενειών από τους γονείς τους.
Το χρήμα ως αιτία διαρκών προστιβών μέσα σε μια οικογένεια, η έλλειψη σεβασμού μεταξύ των μελών της, η απέχθεια (περισσότερο από το φόβο) προς την αστυνομία και η σύγκρουση με την εξουσία που αυτή αντιπροσωπεύει, η καταφυγή στο αλκοόλ και τη χαρτοπαιξία, τα ψέμματα, οι μικροκλεψιές, και φυσικά τα τραγικά ατυχήματα λόγω της εξαθλίωσης είναι μερικά από τα συστατικά του δράματος της Ana Kokkinos τα οποία συνθέτουν το ψηφιδωτό της ζωής της εργατικής τάξης της πόλης.
Η σκηνοθέτης αδιαφορεί για τα εξωτερικά τοπία (η ταινία έχει γυριστεί στη Μελβούρνη, αλλά ούτε καν το προσέχεις αυτό) και εστιάζει στα πρόσωπα των ηρώων της και στις αντιδράσεις τους, επιτυγχάνοντας εξαιρετικά στην αποτύπωση των συναισθημάτων τους και καταφέρνοντας να συγκινήσει τους θεατές της. Επίσης η ταινία παίζει πολύ καλά στο πεδίο της ανάλυσης των γεγονότων μέσω της λογικής των οπτικών γωνίων, όταν στο πρώτο μέρος βλέπεις την ιστορία από την οπτική των παιδιών και στο δεύτερο μέρος από αυτή των μανάδων τους.
Η ταινία, που μου θύμισε το εξαιρετικό sweet sixteen του Ken Loach ως προς τη θεματολογία της και τα μηνύματα που επικοινωνεί, είναι εξαιρετικά σκληρή και σε στιγμές δημιουργεί συναισθηματική "ασφυξία" στους θεατές της, οι οποίοι αποχωρούν από την αίθουσα με ένα βάρος στο στομάχι και με έντονη τη σκιά μερικών σκηνών της, αλλά ταυτόχρονα έχοντας αφήσει την ταινία να αγγίξει βαθιά τις ψυχές τους!
Αξιολόγηση
"Όπου φτωχός κι η μοίρα του" λέει ο λαός μας εννοώντας ότι η ένδεια σχεδόν αναπόδραστα συνοδεύεται από ένα σωρό άλλα τραγικά συμβάντα που επιτείνουν τα αδιέξοδα. Το Blessed της ελληνοαυστραλέζας Ana Kokkinos αποτελεί μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του επιτυχημένου (στην Αυστραλία) θεατρικού έργου "ποιος φοβάται την εργατική τάξη" και καταπιάνεται με τα προβλήματα και τις προβληματικές σχέσεις σε 4 οικογένειες της σύγχρονης Μελβούρνης τις οποίες συνδέει η αγωνιώδης προσπάθεια για επιβίωση και η αδυναμία ελέγχου των παιδιών αυτών των οικογενειών από τους γονείς τους.
Το χρήμα ως αιτία διαρκών προστιβών μέσα σε μια οικογένεια, η έλλειψη σεβασμού μεταξύ των μελών της, η απέχθεια (περισσότερο από το φόβο) προς την αστυνομία και η σύγκρουση με την εξουσία που αυτή αντιπροσωπεύει, η καταφυγή στο αλκοόλ και τη χαρτοπαιξία, τα ψέμματα, οι μικροκλεψιές, και φυσικά τα τραγικά ατυχήματα λόγω της εξαθλίωσης είναι μερικά από τα συστατικά του δράματος της Ana Kokkinos τα οποία συνθέτουν το ψηφιδωτό της ζωής της εργατικής τάξης της πόλης.
Η σκηνοθέτης αδιαφορεί για τα εξωτερικά τοπία (η ταινία έχει γυριστεί στη Μελβούρνη, αλλά ούτε καν το προσέχεις αυτό) και εστιάζει στα πρόσωπα των ηρώων της και στις αντιδράσεις τους, επιτυγχάνοντας εξαιρετικά στην αποτύπωση των συναισθημάτων τους και καταφέρνοντας να συγκινήσει τους θεατές της. Επίσης η ταινία παίζει πολύ καλά στο πεδίο της ανάλυσης των γεγονότων μέσω της λογικής των οπτικών γωνίων, όταν στο πρώτο μέρος βλέπεις την ιστορία από την οπτική των παιδιών και στο δεύτερο μέρος από αυτή των μανάδων τους.
Η ταινία, που μου θύμισε το εξαιρετικό sweet sixteen του Ken Loach ως προς τη θεματολογία της και τα μηνύματα που επικοινωνεί, είναι εξαιρετικά σκληρή και σε στιγμές δημιουργεί συναισθηματική "ασφυξία" στους θεατές της, οι οποίοι αποχωρούν από την αίθουσα με ένα βάρος στο στομάχι και με έντονη τη σκιά μερικών σκηνών της, αλλά ταυτόχρονα έχοντας αφήσει την ταινία να αγγίξει βαθιά τις ψυχές τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου