Εισαγωγή
Αν υπάρχει ένας ευρωπαϊκός λαός στον οποίο μας αρέσει να συγκρινόμαστε τόσο, γιατί προφανώς βλέπουμε τόσες πολλές ομοιότητες με το δικό μας, που ταλανίζεται και αναπαράγει τις ίδιες αμαρτίες και που έχεις την αίσθηση ότι όλα αλλάζουνε κι όλα ίδια μένουν, αυτός δεν είναι άλλος από τους Ιταλούς (a propos το una faccia una razza εμείς το πιπιλίζουμε κι όχι αυτοί, γιατί εμάς θεωρούμε ότι κολακεύει!). Ένας φίλος μου, ο Ενρίκο, όταν πριν χρόνια του γκρίνιαζα για την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας μου είπε ότι αντίθετα με ό,τι συμβαίνει ακόμα κι σήμερα στην Ιταλία στην Ελλάδα τουλάχιστον οι δεξιοί δεν αποκαλούν κάθε μη δεξιό κομμουνιστή και οι αριστεροί δε βρίζουν κάθε δεξιό φασίστα! Προσωπικά, έχοντας φλερτάρει πολλές φορές με την ιδέα να ζήσω στην Ιταλία και θεωρώντας την ως την πιο όμορφη χώρα στον κόσμο το “mio fratello è figlio unico” μου θύμισε όλους εκείνους τους λόγους που αγαπάω τόσο την Ιταλία! Αν συμβαίνει κάτι παρόμοιο και με εσάς, αυτή είναι η ταινία σας!
Υπόθεση
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της μεταπολεμικής Ιταλίας ένα έφηβο αγόρι από μια φτωχή οικογένεια εργατών που παλεύει για τα προς το ζην πηγαίνει έγκλειστος σε καθολικό σχολείο για να γίνει παπάς. Αλλά ο μεγάλος αδερφός του είναι κομμουνιστής και κάτι τέτοια δεν τα συγχωρεί οπότε τον πείθει να λοξοδρομήσει. Επιστρέφοντας σπίτι του με τις ορμές του να τον τρελαίνουν και τη φτώχεια να τον περιορίζει διψά να δραπετεύσει από τη μιζέρια που βιώνει και μέχρι να τα καταφέρει πηγαίνει και γράφεται στην τοπική οργάνωση της νεολαίας των φασιστών-νοσταλγών του Μουσολίνι.
Αν υπάρχει ένας ευρωπαϊκός λαός στον οποίο μας αρέσει να συγκρινόμαστε τόσο, γιατί προφανώς βλέπουμε τόσες πολλές ομοιότητες με το δικό μας, που ταλανίζεται και αναπαράγει τις ίδιες αμαρτίες και που έχεις την αίσθηση ότι όλα αλλάζουνε κι όλα ίδια μένουν, αυτός δεν είναι άλλος από τους Ιταλούς (a propos το una faccia una razza εμείς το πιπιλίζουμε κι όχι αυτοί, γιατί εμάς θεωρούμε ότι κολακεύει!). Ένας φίλος μου, ο Ενρίκο, όταν πριν χρόνια του γκρίνιαζα για την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας μου είπε ότι αντίθετα με ό,τι συμβαίνει ακόμα κι σήμερα στην Ιταλία στην Ελλάδα τουλάχιστον οι δεξιοί δεν αποκαλούν κάθε μη δεξιό κομμουνιστή και οι αριστεροί δε βρίζουν κάθε δεξιό φασίστα! Προσωπικά, έχοντας φλερτάρει πολλές φορές με την ιδέα να ζήσω στην Ιταλία και θεωρώντας την ως την πιο όμορφη χώρα στον κόσμο το “mio fratello è figlio unico” μου θύμισε όλους εκείνους τους λόγους που αγαπάω τόσο την Ιταλία! Αν συμβαίνει κάτι παρόμοιο και με εσάς, αυτή είναι η ταινία σας!
Υπόθεση
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της μεταπολεμικής Ιταλίας ένα έφηβο αγόρι από μια φτωχή οικογένεια εργατών που παλεύει για τα προς το ζην πηγαίνει έγκλειστος σε καθολικό σχολείο για να γίνει παπάς. Αλλά ο μεγάλος αδερφός του είναι κομμουνιστής και κάτι τέτοια δεν τα συγχωρεί οπότε τον πείθει να λοξοδρομήσει. Επιστρέφοντας σπίτι του με τις ορμές του να τον τρελαίνουν και τη φτώχεια να τον περιορίζει διψά να δραπετεύσει από τη μιζέρια που βιώνει και μέχρι να τα καταφέρει πηγαίνει και γράφεται στην τοπική οργάνωση της νεολαίας των φασιστών-νοσταλγών του Μουσολίνι.
Αξιολόγηση
Γλυκιά, τρυφερή, ανθρώπινη και προπάντων πολύ αληθινή η ταινία του Daniele Luchetti «έσπασε» δικαίως τα ταμεία πέρυσι στην Ιταλία, ενώ κέρδισε κοινό και κριτικούς όπου κι αν προβλήθηκε! Στις δε Κάννες παρουσιάστηκε στα πλαίσια του προγράμματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα (Un Certain Regard)» και όταν έπεσαν οι τίτλοι του τέλους το κοινό χειροκροτούσε όρθιο για 10 λεπτά! (η ανταπόκριση από την εφημερίδα La Repubblica εδώ)
Γλυκιά, τρυφερή, ανθρώπινη και προπάντων πολύ αληθινή η ταινία του Daniele Luchetti «έσπασε» δικαίως τα ταμεία πέρυσι στην Ιταλία, ενώ κέρδισε κοινό και κριτικούς όπου κι αν προβλήθηκε! Στις δε Κάννες παρουσιάστηκε στα πλαίσια του προγράμματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα (Un Certain Regard)» και όταν έπεσαν οι τίτλοι του τέλους το κοινό χειροκροτούσε όρθιο για 10 λεπτά! (η ανταπόκριση από την εφημερίδα La Repubblica εδώ)
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Antonio Pennacchi, «ο φασιστοκουμμουνιστής» (θεματικά ίσως πιο ταιριαστός τίτλος από το «ο αδερφός μου είναι μοναχοπαίδι»), η ταινία που δανείστηκε τον τίτλο της από ένα παλιό ιταλικό τραγούδι του Rino Gaetano επικεντρώνεται θεματικά σε όλο εκείνο το υπέροχο πάθος της Μεσογείου, που κάνει το αίμα των ανθρώπων να κυλά πιο γρήγορα στις φλέβες τους, που τους διχάζει, που τους καλεί να πάρουν θέση σε αντίπαλα στρατόπεδα και τους βάζει να τσακώνονται, που τους ωθεί να ερωτεύονται με ένταση και δραματικότητα και που τα βλέμματά τους καθρεπτίζουν φουρτουνιασμένες θάλασσες όταν ανταμώνουν!
Με υπέροχα ιταλικά τραγούδια της εποχής (οι γονείς μας σίγουρα θα τα εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο), με ένα σενάριο (εκπληκτική ιστορία) που σε κρατά ως το τέλος χωρίς να «κάνει κοιλιά», με ατάκες τόσο δυνατές που μόνο αυτοβιογραφικές μπορεί να είναι και με τρεις εξαιρετικούς νεαρούς πρωταγωνιστές, το “mio fratello è figlio unico” σε κατακτά σχεδόν από το πρώτο δεκάλεπτο!
Παρά τις μικρές αδυναμίες της (υπερβολικά επικεντρωμένη στον κεντρικό πρωταγωνιστή, η κάμερα στο χέρι και η εμμονή στα κοντινά πλάνα σε στιγμές ζαλίζουν), η ταινία συγκινεί αυθεντικά με τη ζεστασιά που αποπνέει, διασκεδάζει αφού είναι φτιαγμένη κατά βάση ως feelgood movie, και θίγει (έστω και με ανάλαφρη οπτική) όλα εκείνα τα πολιτικά ζητήματα που μπορεί να έχουν απασχολήσει μια χώρα σαν την Ιταλία!
Με υπέροχα ιταλικά τραγούδια της εποχής (οι γονείς μας σίγουρα θα τα εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο), με ένα σενάριο (εκπληκτική ιστορία) που σε κρατά ως το τέλος χωρίς να «κάνει κοιλιά», με ατάκες τόσο δυνατές που μόνο αυτοβιογραφικές μπορεί να είναι και με τρεις εξαιρετικούς νεαρούς πρωταγωνιστές, το “mio fratello è figlio unico” σε κατακτά σχεδόν από το πρώτο δεκάλεπτο!
Παρά τις μικρές αδυναμίες της (υπερβολικά επικεντρωμένη στον κεντρικό πρωταγωνιστή, η κάμερα στο χέρι και η εμμονή στα κοντινά πλάνα σε στιγμές ζαλίζουν), η ταινία συγκινεί αυθεντικά με τη ζεστασιά που αποπνέει, διασκεδάζει αφού είναι φτιαγμένη κατά βάση ως feelgood movie, και θίγει (έστω και με ανάλαφρη οπτική) όλα εκείνα τα πολιτικά ζητήματα που μπορεί να έχουν απασχολήσει μια χώρα σαν την Ιταλία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου