Αυγούστου 03, 2007

Death Proof (2007) (8 1/2 στα 10)

Είναι δυνατόν ο χαβαλές, η έλλειψη σεναρίου και η αποθέωση του trash στους διαλόγους να δώσουν μια σπουδαία ταινία; ... Αν δε δείτε το Death Proof μη βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά, φίλες και φίλοι! Ο Tarantino επέστρεψε και δημιούργησε μια δύσκολο να την ταξινομήσεις κινηματογραφικά (πολύ τρομακτική για να είναι κωμωδία, πολύ ξεκαρδιστική για να είναι τρόμου), αλλά πανεύκολο να κολλήσεις μαζί της ταινία! Με υπόθεση που συνοψίζεται σε μια γραμμή (κασκαντέρ σκοτώνει όμορφες γυναίκες χρησιμοποιώντας το "αλεξιθάνατο" αμάξι του) και ένα μοναδικό σκηνοθετικό στυλ (μετά το ήδη κλασσικό Kill Bill ξανά στην πρωτοπορία της μαγείας των εικόνων) ο Ταραντίνο δημιουργεί την απόλυτη "love it or hate it" κινηματογραφική πρόταση για αυτό το καλοκαίρι!

Οι συγκρίσεις με το Kill Bill δε σταματούν όμως στο ότι και στις δύο ταινίες η έμφαση δίνεται στο στυλ (κυρίως στυλιζαρισμένη βία) περισσότερο παρά στην ουσία, ήτοι στο σενάριο, στους διαλόγους και τα μηνύματα. Και εδώ ο Ταραντίνο, που είναι προφανές ότι αγαπάει τις γυναίκες όσο λίγοι, τις αποθεώνει! Η γυναίκα που μασά τσίχλα και κουνιέται προκλητικά, η γυναίκα που καταναλώνει περιοδικά μόδας, η γυναίκα που γίνεται λιώμα στα μπαρ, στα ποτά και τα ξενίτια, η γυναίκα που δε διστάζει να ζήσει στα άκρα, η γυναίκα που προτιμα να περάσει ένα weekend με τις φίλες της παρά με "ηλίθιους γκόμενους που μόνο το πήδημα σκέφτονται", η γυναίκα κασκαντέρ, η γυναίκα τιμωρός, όλες εδώ υπάρχουν, συνυπάρχουν, παρουσιάζονται ως ιέρειες του cool, αστράφτουν με την ομορφιά τους! Το Girl Power πoυ κάνει τους άλλους powder!



Και κουκλάρες και "τα λένε"! Μα που πάει και τις ξετρυπώνει ο άτιμος!
... Tarantino, εσύ super star!



Επίσης όπως και στο Kill Bill, που είδε το σαμουράι σπλάτερ με άλλο μάτι, έτσι και εδώ ο Tarantino επιλέγει να φωτίσει και να αποτίσει φόρο τιμής σε ένα είδος παρακμιακού β' σινεμά, τα horron b movies. Και πάλι το κάνει με μια διπλή ταινία, το Death Proof και Planet Terror του κολλητού του και κινηματογραφικού του συντρόφου, Robert Rodriguez. Το ονομάζουν Grindhouse που είναι χώρος σημείο αναφοράς προβολής b movies. Παραδόξως πάτωσε στην Αμερική αλλά όπως και οι υπόλοιπες ταινίες του Ταραντίνο δίχασε το κοινό και λατρεύτηκε από τους οπαδούς του.

Φίλες και φίλοι, δεν ξέρω αν σας γοητεύει η αποτύπωση ανθρώπινων τεράτων, δεν ξέρω αν ψοφάτε για ταινίες που στραπατσάρουν λαμαρίνες και ακρωτηριάζουν ανθρώπινα μέλη, δεν ξέρω αν αναφωνείτε "πω πω τι έκανε ο Θεός πάλι!" στη θέα ίσως της πιο στυλιζαρισμένης βίας από καταβολής κινηματογράφου, αλλά σε προσωπικό επίπεδο το Death Proof με έκανε να ξεκαρδιστώ, να τιναχτώ από το κάθισμά μου, να νιώσω την αδρεναλίνη να ανεβαίνει, να χτυπήσω ρυθμίκά το πόδι μου μαζί με τα τραγούδια του (υπέροχο σάουντρακ - no surprise here!), να με μεταφέρει μοναδικά στο εσωτερικό ενός από τα αμάξια που με μαεστρία διέλυσε, να αποθεώσει πάνω από όλα τις κινηματογραφικές μου ανησυχίες για αναζήτηση της καινούριας εικόνας που θα σε αιφνιδιάσει ευχάριστα μέσα σε τόσες πολλές σκηνοθετικές κοινοτυπίες!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

-χαβαλές
-έλλειψη σεναρίου
-αποθέωση του trash στους διαλόγους

Mia tainia pou einai just for fun! O logos pou ektheiazete apo merikous einai epeidi ferei tin ypografi tou Tarantino. An tin ekane kapoios allos tha evgene kateytheian sto video. Ena 7ari apo mena ki ayto giati eixe fun, alla mexri ekei.

ΠΑΝΟΣ είπε...

Εχμ, φίλε, το 7 είναι πολύ καλός βαθμός...

Welcome back, europanos!!

Ανώνυμος είπε...

Έι, προλαλήσαντα Πάνο, το "welcome back" είναι δική μου ατάκα!!! :-) :-)
Είναι αποθεωτικό που το καλοκαίρι ανύψωσε τον europano σε νέα επίπεδα έμπνευσης, το σινεμά και οι cineπαρμένοι το έχουν ανάγκη!! :-) :-) (αν και πρέπει να πω ότι το νέο soundtrack δεν με πολυεμπνέει...).
Δυστυχώς δεν θα συμμετάσχω στη συζήτηση για το death proof, δεν πρόκειται να πάω να το δω γιατί από τότε που είδα, αρχικά το pulp fiction και κατόπιν το kill bill, είπα "Ταραντίνο τέλος για μένα"..........
Καλές διακοπές σε όλους, εγώ μόλις επέστρεψα (πιο κουρασμένη από πριν, αλλά αυτό είναι μια άλλη - πονεμένη- ιστορία...). Χαιρετισμούς!!!

europanos είπε...

Γιάννη, εντάξει, αισθητικά προφανώς δε σε άγγιξε όσο εμένα το νέο πόνημα του ταραντίνο, προφανώς η ταινία του έχει πλάκα, αλλά δεν είναι της πλάκας! Να φανταστείς ότι θέλω να την ξαναδώ, γιατί μου προκάλεσε όλα αυτά τα συναισθήματα που περιέγραψα και μου άρεσαν πολύ!

Πάνο, να σου πω την αλήθεια δεν επέστρεψα:-) Κινηματογραφικό διάλειμμα στις διακοπές μου έκανα:-)

Ge, καλή μου, χάνεις για το Death Proof, τη βρήκα πολύ φεμινιστική και αστεία και χαβαλετζίδικη και αισθητικά άψογη. Αλλά αν δε σου άρεσε το KILL BILL μην πας να τη δεις. Αντίθετα, αν νοσταλγείς τα 80ies προτείνω ανεπιφύλακτα τον Πρωτάρη της χρονιάς!

Καλό υπόλοιπο διακοπών σε όλες και όλους! Θα τα πούμε (λογικά) το Σεπτέμβρη στο Zodiac!

etalon είπε...

πρωτοβουλία απο bloggers
Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.

ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.

Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.

ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.

Διαδώστε το.

Ανώνυμος είπε...

Europano πες αλεύρι, η σινεφίλ-κοινότητα σε γυρεύει!!!:-)
Με γεια η ανανέωση του blog,νομίζω - μετά και το νέο σλόγκαν που πρόσθεσες - ότι τούτος ο ιστότοπος θα έπρεπε να λέγεται "Αυτός, αυτοί (οι σινεφίλ, ντε!) και τα μυστήρια!!".
:-) :-) :-)